Το ατέλειωτο μαρτύριο του ΟΑΣΘ - Η μαρτυρία μιας επιβάτισσας (φωτό)

Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινή μετακίνηση με τον ΟΑΣΘ; "Πολύ" απαντά μια επιβάτισσα στη Θεσσαλονίκη. "Ατέλειωτο μαρτύριο" την χαρακτηρίζει περιγράφοντας την εμπειρία της στην

ομάδα "Active Thessaloniki" στο Facebook. Δείτε την ανάρτησή της

Κρατικός ΟΑΣΘ
Ατέλειωτο μαρτύριο.

Τετάρτη 5.12.18
18.15 Βρίσκομαι στο τέρμα

του 31 Βούλγαρη ΚΤΕΛ και περιμένω το λεωφορείο.
Έρχεται ένα γαλάζιο Volvo 20ετίας. Βουή μ΄κι αρπαγή μ΄.Καλέ, μ΄αυτά ταξιδεύαμε στα νιάτα μας .Back to the future.

Κάθομαι στα ξύλινα καθίσματα νοιώθοντας πολίτης της Σουαζιλάνδης.Φτάνω στη στάση Στρατηγείο -Μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού. Μόλις κατεβαίνω από το ένα Μπλέ, έρχεται αμέσως άλλο,συνομήλικό του, βαμμένο βέβαια, της γραμμής 12.

Χριστέ κι Απόστολε τι ζούμε σ΄αυτήν την πόλη !
Περπατώ ως τη στάση ΧΑΝΘ στην Τσιμισκή να πάρω λεωφορείο μέχρι Αριστοτέλους.
Η τηλεματική λέει το 3Κ φθάνει σε 3 λεπτά.

Κι έφθασε.
Πως έφθασε!
Ως σαρδελοκούτι, τίγκα στον κόσμο,να μην υπάρχει χώρος ούτε για έναν επιβάτη.
Φεύγει.Και παίρνω άλλο.

Το μεγάλο μαρτύριο ήταν η επιστροφή.
Από την Αριστοτέλους αφήνω δύο να περάσουν γιατί ήταν γεμάτα, 20 λεπτά στη στάση. Φθάνω τελικά στη στάση Στρατηγείο και περιμένω το 31 με κατεύθυνση ανατολικά.
Προσοχή !
Η τηλεματική είναι παγίδα.
Βγάζει μεν μήνυμα αλλά είναι σταθερό. Δεν ισχύει.
Σε λίγο έρχεται το 31 γεμάτο ασφυκτικά,κρύωνα αλλά δεν άντεχα να μπω να στριμωχτώ εκεί που δεν κλείνει η πόρτα.

Γεμάτα ασφυκτικά περνάνε και το 12 και το 39.
Μετά από μισή ώρα μες στο κρύο, ήρθε ένα 31 που χωρούσαμε 5 άτομα για να μετακινηθούμε.
Τι θα κάνουμε με τα παλιά,λίγα,βρώμικα λεωφορεία που κυκλοφορούν ;
Επιτέλους σ΄αυτήν την πόλη αξίζουμε καλύτερη μεταχείριση.