«Οι σχέσεις στη σκηνή δεν βασίζονται σε κουτσούρεμα, αλλά στην ακεραιότητα της έκφρασης»

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ rellosanastasakis_1_by_yiannis_soulis.jpg 05.11.2018, 13:40 | Ετικέτες: μουσικοί, δίσκος Συντάκτης: Λένα Κυριακίδη

Πέντε χρόνια ελεύθερου μουσικού αυτοσχεδιασμού επί σκηνής με «εναλλακτικές πραγματικότητες», όπως λεγόντουσαν («Shifting Realities») οι ζωντανές εμφανίσεις του Θοδωρή Ρέλλου και του Γιάννη Αναστασάκη, έφεραν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο «HORSELOVERFAT».

Ο πρώτος (βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο, φωνή) ένας από τους μουσικούς που καθόρισαν τον ήχο της ελληνικής τζαζ τα τελευταία 30 χρόνια, μέσα αλλά και έξω από τους Mode

Plagal. Ο δεύτερος (ηλεκτρική και κλασική effects, live-sampling, analog synth bass) χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερη προσέγγιση στην κιθάρα με τη μουσική του να είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας.

Πριν παρουσιάσουν το άλμπουμ τους στην Αθήνα (six d.o.g.s) την Τρίτη και φύγουν για μία μικρή περιοδεία μιλούν για το υλικό τους με πειραματικές συνθέσεις, που συνδυάζουν free jazz, progressive rock, ethiopic και πρόζα. «Επάνω στην σκηνή δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις. Οι σχέσεις δεν βασίζονται σε υποχωρήσεις δηλαδή κουτσούρεμα, αλλά αντίθετα στην ακεραιότητα της έκφρασης του καθένα» μας λένε.

Τι είναι το «HORSELOVERFAT»; Που βρίσκεται ή τι σημαίνει για εσάς η αγάπη μέσα σε αυτό;

Θοδωρής Ρέλλος: Είναι το δοχείο. Όσον αφορά το περιεχόμενο, δηλαδή κάθε τι ορατό, αντιληπτό με τις αισθήσεις πρέπει να αναπτυχτεί πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό στην περιοχή του αόρατου. Να μεταμορφώνεται να δημιουργεί πνεύμα. Έτσι κερδίζει την αληθινή του καθιέρωση και καθαρότητα.

Πως προέκυψε η συνεργασία σας;

Γιάννης Αναστασάκης: Η συνεργασία μας ξεκίνησε το 2013 όταν ο Θοδωρής ανταποκρίθηκε θετικά στην ιδέα δημιουργίας ενός project ελεύθερου αυτοσχεδιασμού που βασίζεται στην συνθήκη του “live-sampling” (ζωντανή επεξεργασία φυσικών οργάνων και ήχων με ηλεκτρονικά εφέ). Ο δίσκος “HORSELOVERFAT” είναι το αποτέλεσμα των εμφανίσεών μας σε Ελλάδα και Κύπρο τα τελευταία 5 χρόνια, υπό τον τίτλο «Shifting Realities» (Εναλλακτικές Πραγματικότητες).

Πως ζήσατε μαζί στη σκηνή τα τελευταία πέντε χρόνια και τι έχει μείνει από αυτά (εκτός από το δίσκο);

Θοδωρής Ρέλλος: Επάνω στην σκηνή δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις. Οι σχέσεις δεν βασίζονται σε υποχωρήσεις δηλαδή κουτσούρεμα, αλλά αντίθετα στην ακεραιότητα της έκφρασης του καθένα. Έτσι ορίζεται και η διάρκεια. Όταν κλείνει ένας κύκλος (καλή ώρα ο δίσκος) ένας άλλος αρχίζει εκ νέου.

Πώς διαμορφώνεται η μουσική σας; Τι ενσωματώνει ο ήχος σας και πως παίρνει μορφή για να τυλίξει όλα αυτά που εμπεριέχει;

Θοδωρής Ρέλλος: Όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν το υλικό (free jazz, progressive rock, ethiopic, πρόζα, κλπ) χρησιμοποιούνται γιατί ακριβώς θέλουμε να έχουμε σχέση με αυτά και να αλλάξουμε οι ίδιοι μέσα από την σχέση μας με αυτά. Δεν τα χρησιμοποιούμε πάντως για να κάνουμε την μουσική μας εμπορική η οτιδήποτε άλλο.

Μέσα στον ήχο σας πως «επιβιώνουν» οι μελωδικές και ρυθμικές σχέσεις μαζί με τα μουσικά στρώματα του αυτοσχεδιασμού;

Θοδωρής Ρέλλος: Με κατάλληλη προετοιμασία. Όπως οποιοδήποτε υλικό σαν την πέτρα, το ξύλο πριν τα χρησιμοποιήσουμε.

Γιάννης Αναστασάκης: Υπάρχει θεωρώ, μια λεπτή ισορροπία μεταξύ μελωδίας, ρυθμού και “θορύβου” που συνυπάρχουν αρμονικά. Προέκυψε αβίαστα και σίγουρα έχει να κάνει και με τις επιρροές μας και τα ακούσματά μας, που περιλαμβάνουν Stockhausen αλλά και Grateful Dead.

Τι ρόλο έχει ο λόγος στη νέα σας δουλειά και γιατί Φίλιπ Κ. Ντικ; Τι από το έργο του μπορείτε να πείτε ότι αποτυπώνεται στο δίσκο;

Θοδωρής Ρέλλος: Το έργο η ζωή και το ενδιαφέρον του Ντικ εστιάζεται στο Σύμπαν, τις θρησκείες τη φιλοσοφία, την ζωή και τον θάνατο. Πράγματα που απασχολούν όλους μας. Οι τρείς μικρές αυτές ιστορίες -αφορμές για παίξιμο- δίνουν μορφή στο υλικό δημιουργώντας εικόνες.

Θοδωρή, πόσο εύκολο είναι να διευρύνεις συνεχώς τον καλλιτεχνικό σου δυναμικό ορίζοντα; Τι επιβεβαιώνεται; Τι ανακαλύπτετε;

Θοδωρής Ρέλλος: Δεν είναι εύκολο η δύσκολο. Είναι ο τρόπος και η ιδέα που ¨σε¨ επέλεξε. Για μένα δεν μπορεί να υπάρξει ένα σύστημα μουσικό, θεωρητικό, προφορικό, η οτιδήποτε άλλο που να λειτουργεί καθόλα περιεκτικά, καθόλα επεξηγηματικά για το τί είναι η κοινωνία μας το Σύμπαν το ίδιο. Κάθε φορά που νομίζεις ότι έχεις βρει κάτι τέτοιο είναι ταυτόχρονα και η απόδειξη ότι δεν έχεις βρει το παραμικρό.

Γιάννη, τι έχεις αποκομίσει από τη συνύπαρξή σου τους σημαντικούς με τους οποίους έχεις συνεργαστεί. Γιατί έχεις κατά κάποιο τρόπο επιλέξει το χρώμα σε διάφορες δουλειές σου;

Γιάννης Αναστασάκης: Αγάπη και έμπνευση! Να σημειώσω πως «σημαντικοί» για μένα είναι οι καλλιτέχνες/δημιουργοί που πέραν του σπουδαίου έργου που έχουν αφήσει, παραμένουν μέχρι και σήμερα ταπεινοί, ανήσυχοι, δημιουργικοί, με ήθος απέναντι στη μουσική και τη ζωή: Ο Θοδωρής Ρέλλος, Ο Μιχάλης Σιγανίδης, η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Φλώρος Φλωρίδης, ο Χάρης Λαμπράκης, ο Νίκος Σιδηροκαστρίτης, ο Arve Henriksen, είναι κάποιοι από αυτούς.

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σου, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη διάδραση και την σύμπραξη εικόνας και ήχου σε κοινό χώρο υπό συνθήκες αυτοσχεδιασμού. Άλλωστε αυτό είναι και το concept των παραστάσεων στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, «The sound of color». Προσπαθούμε να εισάγουμε τόσο τον θεατή / ακροατή, όσο και εμάς τους ίδιους σε μία προσωρινή πραγματικότητα, απροκαθόριστη, που άλλες φορές μπορεί να χαϊδεύει και άλλες να επιτίθεται στις αισθήσεις των παρευρισκόμενων.

Πώς βλέπετε την πειραματική σκηνή σήμερα; Και πώς σχολιάζεται το γεγονός ότι δεν δίνεται πολλή ορατότητα στις συναυλίες αυτοσχεδιαστικής μουσικής;

Γιάννης Αναστασάκης: Πιστεύω πως η πειραματική σκηνή της Ελλάδας είναι ακόμη μικρή, αναπτύσσεται όμως και εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς και έχει ήδη δώσει σπουδαίους καλλιτέχνες και μουσικούς. Υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια τάση προς πειραματισμό και πολλά αξιόλογα φεστιβάλ και projects έχουν δημιουργηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Ποια είναι τα επόμενα live και τα μελλοντικά σας σχέδια;

Μετά την παρουσίαση του δίσκου στο six d.o.g.s. (Τρίτη 6 Νοεμβρίου, είσοδος ελεύθερη), ξεκινάμε μια μικρή περιοδεία στη Βόρειο Ελλάδα: Πεμπτη 8/11 στη Λαμία, Παρασκευη 9/11 στις Σέρρες, Κυριακή 11/11 στη Θεσσαλονίκη, Δευτέρα 12/11 στη Φλώρινα, Τρίτη 13/11 στον Βόλο.

Επίσης θα κάνουμε μια δεύτερη παρουσίαση στην Αθήνα στο ZOO (Χαλάνδρι) στις 19 Δεκεμβρίου, και το Φεβρουάριο του 2019 θα παίξουμε και στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με καλεσμένους τη Σαβίνα Γιαννάτου και το Νίκο Σιδηροκαστρίτη. Τον Φεβρουάριο θα κάνουμε και μια δεύτερη μικρή περιοδεία σε Ιωάννινα, Πάτρα και Κέρκυρα.

* Ο δίσκος «HORSELOVERFAT» διατίθεται στα δισκοπωλεία και ηλεκτρονικά

Facebook event

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Πόλεμος τοπίων» γεμάτος μουσική και ενέργεια «Σ’ όλο τον κόσμο» με τους Mottet