Οι Rammstein και το πραγματικό νόημα της επιτυχίας

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ rammstein-live.jpg Οι μοναδικοί καλλιτέχνες που απολαμβάνουν τεράστια επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο στο χώρο της μουσικής, χωρίς να χρησιμοποιούν την αγγλική γλώσσα 30.05.2017, 12:19 | Ετικέτες: Industrial, Rammstein, βίντεο, βιντεοκλίπ Συντάκτης: Γιάννης Καψάσκης

Πως θα μπορούσαμε να ορίσουμε την επιτυχία στο rock n roll; Ευτυχώς ή δυστυχώς, το ημερολόγιο δε λέει πια 1960 και δεν αρκούν κάμποσα αναμαλλιασμένα κορίτσια να τσιρίζουν και ένα σωρό 7ιντσα δισκάκια να παίζουν σε τζουκμποξ της αμερικάνικης επικράτειας για να θεωρήσουμε κάποιον καλλιτέχνη ως αστέρα. Το παιχνίδι έχει αλλάξει, οι κανόνες της βαριάς βιομηχανίας έχουν καθιερωθεί και όλα μετριούνται υπερπολλαπλάσια από ότι παλιότερα.

Πολλοί τα κατάφεραν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Πωλήσεις εκατομμυρίων, γεμάτες αρένες, παγκόσμιες περιοδείες, καριέρες δεκαετιών. Και όλα αυτά μας έφταναν. Βρήκαμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναγνωρίζουμε τους ήρωες μας και κρίνουμε τα πάντα βάσει αυτού. Είναι όμως στ' αλήθεια αρκετά;

Οι Rammstein ξεκίνησαν από το Ανατολικό Βερολίνο και μπορεί στην αρχή να μη λειτουργούσαν όπως οι μπάντες του δυτικού κόσμου, καθώς έπρεπε το stage show και τα τραγούδια τους να εγκριθούν από κρατικές επιτροπές, όμως αφότου έπιασαν ροπή, δε γινόταν να σταματηθούν. Οι δίσκοι τους απέκτησαν φανατικούς θαυμαστές, το στακάτο industrial metal τους χτύπησε πολλές ευαίσθητες φλέβες και όσοι δε γοητεύτηκαν με τη μία από τις ηχογραφήσεις, αυτά τα μοναδικά live τους δεν έδωσαν κανένα περιθώριο αντίδρασης. Οι πωλήσεις έγιναν πραγματικότητα, οι αρένες το ίδιο και πλέον η καριέρα τους δε γκρεμίζεται με τίποτα.

Σήμερα, μπορούν να υπερηφανεύονται για το εντυπωσιακότερο live dvd σε όλο το rock (φυσικά μιλάμε για το “Volkerball”, που είναι αδύνατον να δεις με το σαγόνι σου στη θέση του), για ένα αθάνατο hit στα rock clubs όλου του κόσμου (προφανώς το “Du Hast”), για τη δημιουργία του μοναδικού βιντεοκλιπ που κατάφερε να σοκάρει στον 21ο αιώνα (το “Pussy” προβάλλεται μόνο σε porn sites), και πάνω από όλα τον τίτλο του Συγκροτήματος Που Δε Διασκευάζεται Ποτέ. Θα μπορούσαμε όμως να πούμε ότι κι άλλοι έχουν παρόμοιες περγαμηνές, ευτυχώς για όλους μας η ιστορία της μουσικής βρίθει σπουδαίων καλλιτεχνών.

Που λοιπόν διαφέρουν οι Γερμανοί φίλοι μας και γιατί το ολοκαίνουριο live “Rammstein:Paris” έχει κάτι που δεν υπάρχει πουθενά αλλού;

Σύμφωνα με την απογραφή του 2000, το ποσοστό των Αμερικανών που μιλούν γερμανικά ανέρχεται περίπου στο 0,5% του πληθυσμού. Το αντίστοιχο στη Γαλλία, δεν είναι καθόλου εντυπωσιακότερο, είναι άλλωστε γνωστή η έλλειψη προδιάθεσης και των δυο λαών στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Παρόλα αυτά, ο Till Lindemann δεν είχε κανένα δισταγμό να σηκώσει το μικρόφωνο του τόσο στο εν λόγω live στο Palais De Bercy, όσο και σε ένα αντίστοιχο στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης το 2015 (για το “Rammstein In Amerika” ντοκιμαντερ) και να ακούσει ένα πλήθος χιλιάδων να τραγουδάει τους στίχους του.

Οι Rammstein είναι οι μοναδικοί καλλιτέχνες που απολαμβάνουν τεράστια επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο στο χώρο της μουσικής, χωρίς να χρησιμοποιούν την αγγλική γλώσσα. Κανένας άλλος δεν έχει καταφέρει ποτέ να κρατήσει όρθια μια τόσο μακρά καριέρα, με συνέπεια και εμπορική εξαργύρωση, χωρίς να υπηρετήσει την αγγλοσαξωνική διάλεκτο. Οι γερμανικοί στίχοι και φυσικά η μοναδική προφορά του χαρισματικού frontman αποτελούν τεράστιο κομμάτι της ταυτότητας αυτού του σχήματος (το υπόλοιπο συμπληρώνεται από τα εθιστικά κομμάτια και το απαράμιλλο stage show, γεμάτο οπτικές υπερβολές, ακραίο χιούμορ και πολλή φωτιά) και το πως έχουν καταφέρει να ανατρέψουν το δεδομένο ότι τα αγγλικά είναι η διεθνής γλώσσα, αποτελεί ένα μυστήριο.

Ποιός είπε όμως ότι η τέχνη υπάρχει για να ξεδιαλύνει μυστήρια και όχι να δημιουργεί;

[ad-slot]

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς οι Tool στήνουν ένα ανίκητο brand μέσω της αδράνειας Στο δρόμο της... ιστορικής δικαίωσης