Ο μέγας Μικρούτσικος και τα "σοφά παιδιά" του Σημίτη

Τον Θάνο Μικρούτσικο, τον αποχαιρέτησε όλη η Ελλάδα με τον σεβασμό και την αγάπη που του άξιζε.

Ήταν μια ανταπόδοση της αγάπης που ο ίδιος έδωσε στον λαό, με τα τραγούδια του, με τη στάση του, με την μελοποίηση του Καββαδία, με τον σεβασμό του σε έναν ποιητή, που οι ελίτ δεν καταδέχονταν και με την εμμονή του στο κυνήγι του ονείρου.

Αυτή η αγάπη του προς τον λαό και τα "όπλα" μετά οποία εφοδίασε τις ψυχές, όσων επί χρόνια απολάμβαναν το έργο του, είναι που προκαλούσαν και θα προκαλούν τις επιθέσεις των ελιτιστών και όσων σιχαίνονται κάθε τι που είναι ή με τα χρόνια γίνεται λαϊκό.

Στο άρθρο του κ. Χωμενίδη για τον Θάνο Μικρούτσικο, το άσβεστο μίσος των εγχώριων εκσυγχρονιστών, προς το λαϊκό, την Αριστερά, τους καλλιτέχνες της και τα τραγούδια τους, εμφανίζεται πονηρά, ώστε ναι μεν να ειπωθούν τα αναπόφευκτα καλά λόγια για έναν τεράστιο καλλιτέχνη,αλλά από την άλλη να εξυπηρετηθούν και οι σκοποί της τελικής μάχης που είναι σε εξέλιξη, ώστε να ξεμπερδέψουμε μια και καλή με την λεγόμενη "ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς".

Είναι πλείστα τα άρθρα και οι αναρτήσεις τους τελευταίους μήνες, που με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουλίου, λύνουν λογαριασμούς, μιλούν για το τέλος της αυταπάτης, λοιδορούν αυτά που δεν φτάνουν και κραυγάζουν ποτέ ξανά, εννοώντας,ποτέ ξανά χωρίς εξουσία.

Αρκετοί εστίασαν και είναι λογικό, στο κομμάτι του κειμένου, όπου ο κ. Χωμενίδης,αναπαράγοντας τα γνωστά κλισέ -ο αριστερός με τα σινιέ ρούχα, οι θαμώνες με τα Τσερόκι- χτυπά αυτόν που πρόθεσή του ήταν να τιμήσει.

"Ο Θάνος Μικρούτσικος βροντούσε το πιάνο φορώντας κασκέτο καπετάνιου και το κοινό μύριζε στα σινιέ του ρούχα το ψαρόλαδο. Όταν πάλι άλλαζε σκοπό και τραγουδούσε «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη!», οι αποκάτω αφηνίαζαν, έτοιμοι έμοιαζαν να ξεπαρκάρουν τα τσερόκι τους και να πάνε να ανατρέψουν τον καπιταλισμό. Μιλάμε για μαζική παραίσθηση, η οποία οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία όχι μόνο του κράτους αλλά και της κοινωνίας",γράφει ο γνωστός συγγραφέας.

Τι και αν οι περισσότεροι από όσους άκουγαν τον Μικρούτσικο, γύριζαν σπίτι τους με ταξί, τι και αν τα Τσερόκι και τα καγιέν ήταν χαρακτηριστικό αξεσουάρ των οπαδών του εκσυγχρονισμού των ολίγων;

Το μαύρο μπλουζάκι του Μικρούτσικου έγινε "σινιέ ρούχα" και οι "αφηνιασμένοι αριστεροί" τολμούσαν να τραγουδούν"έτσι και αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη"και να μην πεινάνε. Ντροπή τους!

Και όλα αυτά, σύμφωνα με τον συγγραφέα, οδήγησαν στη χρεοκοπία του κράτους και της κοινωνίας, χρεοκοπία που όπως προφανώς πιστεύουν οι υποστηρικτές της περιόδου Σημίτη, δεν είχε καμία σχέση με τον "εκσυγχρονιστικό"εκμαυλισμό των πολιτών, την ευμάρεια των διακοποδανείων, τις μίζες, τα γρηγορόσημα, τις λογιστικές αλχημείες της "ισχυρής Ελλάδας", τα σκάνδαλα για τα οποία δεν λογοδότησε κανείς, όπως αυτό του Χρηματιστηρίου.

Δεν ήταν αυτό το σύστημα, μαζί με τους στρατευμένους δημοσιολογούντες του,που οδήγησαν στην καταστροφή, αλλά αυτοί που τραγουδούσαν Μικρούτσικο, χωρίς να είναι ναυτικοί!

Το πιο ουσιαστικό σημείο του άρθρου του κ. Χωμενίδη, δεν είναι η χοντράδα της παραπάνω παραγράφου. Είναι η παράγραφος που ακολουθεί, καθώς στόχος του ήταν, κυρίως να χλευάσει τον ρόλο που ο Θάνος Μικρούτσικος και άλλοι καλλιτέχνες, συνειδητά επέλεξαν να παίξουν στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

"Μπαίνοντας στο 2020, ευελπιστούμε ότι χάρη στην κρίση οι Έλληνες έχουν απαλλαγεί, σε ένα σημαντικό βαθμό, από τις αυταπάτες τους. Δεν αναζητούν πλέον επαναστάσεις στα όνειρά τους. Δεν πλαισιώνουν κάθε σημαίας τους ιστούς σαν ιδεώδεις -νωθροί στο μυαλό- υποτακτικοί. Έχουν επιτέλους εμπεδώσει τον άλλο στίχο που μελοποίησε ο Μικρούτσικος απ’το θεατρικό «Φουέντε Οβεχούνα»:«Η μοίρα σου εσύ μονάχος είσαι. Στα χέρια κανενός μην την αφήνεις».

Αυτό λοιπόν είναι το ζήτημα. Να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τις αυταπάτες τους, να μην αναζητούν επαναστάσεις. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να λοιδορηθούν οι αγώνες, να δούμε με άλλο μάτι την ιστορία, να επανερμηνεύσουμε τα τραγούδια, να αποσυνδεθούν οι καλλιτέχνες από το κοινό τους αν αυτό αριστερίζει, ώστε η εικόνα του καλλιτέχνη που παίζει με σινιέ ρούχα για πλούσιους με Τσερόκι να γίνει η πραγματικότητα και όχι ένα ευφυολόγημα σε ένα άρθρο.

Είναι ένας διαφορετικός τρόπος να υποστηρίξει κανείς αυτό που είχε πει ευθαρσώς πριν περίπου 1,5 χρόνο ο Μάκης Βορίδης, μιλώντας στο News 24/7.

"Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές", είχε δηλώσει ο νυν υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.

Στη σημερινή κανονικότητα, όπου το λούστρο του εκσυγχρονισμού των Σημιτοφυλάκων, γυαλίζει το ιδεολογικό τσεκούρι της ακροδεξιάς, υπάρχει η μεγάλη ευκαιρία να ξεμπερδέψουν με τις“ελαττωματικές ιδέες”.

Στόχος είναι, με αφορμή τα λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης, τις ανακολουθίες και την ανίερη συνεργασία με τον ακροδεξιό Καμμένο, που πρόσφεραν βέλη στη φαρέτρα όσων επί δεκαετίες χτυπούν την Αριστερά, να διασφαλιστεί ότι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της εξουσίας δεν θα αιφνιδιαστούν ξανά.

Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υπάρξει απόλυτη κυριαρχία στον τομέα των ιδεών και κάθε τι που δεν ταιριάζει στο αφήγημα να εξευτελιστεί ή να αλλοιωθεί.

Οποιοδήποτε γεγονός, ειδικά όταν συγκεντρώνει την προσοχή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για αυτού του είδους την προπαγάνδα, την οποία υπηρετούν διάφορα σοφά παιδιά, χωρίς κανόνες και χωρίς κανένα δισταγμό.