Κατερίνα Γώγου: 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για την ποιήτρια των Εξαρχείων

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου 1940. Έπειτα από περίπου 53 χρόνια, στις 3 Οκτωβρίου 1993 αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της, καταναλώνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Πάμε να δούμε πέντε πράγματα για τη ζωή της ασυμβίβαστης, αντιδραστικής και σκεπτικής Κατερίνας.

1. Μοναχική, εσωστρεφής και σκεπτική σε αντίθεση με τους ρόλους που αναλάμβανε

Η Γώγου έγινε γνωστή στον περισσότερο κόσμο από

τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε πολύ γνωστές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν η ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο "Ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο", η τσαχπίνα υπηρέτρια της Ελενίτσας, Μάρω Κοντού στο "η δε γυνή να φοβήται τον άντρα".

Αν και ο κόσμος την συνήθισε σε ρόλους επιφανειακής γυναίκας, εξωστρεφής και κεφάτης, στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Μοναχική ψυχή με συνεχείς αναζητήσεις, ερχόταν διαρκώς σε σύγκρουση με το κατεστημένο και είχε ένα μυαλό διαρκώς σε σκέψεις. Τον αληθινό της εαυτό έδειχνε μέσω των ποιημάτων της.

2. Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου ε;"

Στις αρχές του 1980 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Τρία Κλικ Αριστερά"( 1978), το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία αφού πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα. Το βιβλίο αυτό μεταφράστηκε και στα Αγγλικά και κυκλοφόρησε στην Αμερική. Επόμενη συλλογή ήταν το "Ιδιώνυμο" (1980), "Το Ξύλινο παλτό" (1982), οι "Απόντες" (1986) και "Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών" (1988).

Οι στίχοι της μιλάνε για τους ανθρώπους, τους φίλους, την εκμετάλλευση, τα αδιέξοδα, τους χαμένους αγώνες. Η Κατερίνα ήταν μία αντισυμβατική προσωπικότητα που "πάλευε" με τους δαίμονές της.

Φεύγοντας άφησε πίσω της μία σειρά ποιημάτων που έχουν γίνει τραγούδια, συνθήματα σε τοίχους, έχουν αποτελέσει έμπνευση για πολλούς και εξακολουθούν να μας συγκινούν.

Τα ποιήματά της αποτελούσαν για την ίδια κραυγές διαμαρτυρίας για τον κόσμο που ζούσε, καταδίκαζε τον πόνο και την αθλιότητα γύρω της. Αποκάλυπταν την εσωτερική της αγωνία και το επίσης εσωτερικό αδιέξοδο που βίωνε.

3. Ο γάμος της με τον Παύλο Τάσιο και η κόρη τους

Η Κατερίνα Γώγου είχε αρκετούς συντρόφους στη ζωή της. Η μεγάλη της αγάπη όμως ήταν ο άντρας που παντρεύτηκε, ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Μυρτώ. Λέγεται ότι στην προσπάθειά της να σώσει την μικρή από τα ναρκωτικά, έγινε και η ίδια τοξικομανής.

Η Κατερίνα συνήθιζε να λέει στη μικρή της: "Έγραψα ένα βιβλίο, φύτεψα ένα δέντρο, έκανα ένα παιδί. Ο κύκλος μου έκλεισε".

Η Μυρτώ αυτοκτόνησε και η ίδια όπως και η μητέρα της το 2015, σε ηλικία 48 ετών.

4. Δεν της άρεσε η ιδιότητα της ποιήτριας

Η ιδιότητα της ποιήτριας δεν άρεσε στη Γώγου. Το έγραψε εξάλλου:

"Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω “ποιητής”

Μην κλειστώ στο δωμάτιο ν' αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω".

Ωστόσο, έγραφε ποιήματα. Ο λόγος που έγραφε ήταν για να πυροδοτήσει σειρά γεγονότων, ενεργειών, προβληματισμών στο μυαλό όσων ήταν ανήσυχοι και δεν δέχονταν τον συμβιβασμό, ούτε την ήττα. Προσδοκία της ήταν να συμβαδίζει ο λόγος της με το κοινωνικό ρεύμα που θα οδηγούσε σε μια άλλη εποχή.

5. Το θανατηφόρο "κοκτέιλ" χαπιών και αλκοόλ

Η Κατερίνα Γώγου αυτοκτόνησε σε ηλικία 53 ετών στις 3 Οκτωβρίου του 1993, λαμβάνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Δεν μπορούσε να αντέξει άλλο τον κόσμο γύρω της.

Μάλιστα, λίγο πριν φύγει, είχε πει στον φίλο της και ποιητή, Γιώργο Χρονά, "Φεύγω για αλλού".