Άνοιγμα στον επιχειρηματικό τουρισμό φέρνει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο

Με το νέο Φορολογικό Νομοσχέδιο που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή, μεταξύ άλλων, εισήχθη η τροπολογία του άρθρου 4 του Ν. 4172/2013 σχετικά με την φορολογική κατοικία. Όπως αναλύει η επιστημονική ομάδα της TaxExperts, η τροποποίηση της παρ.2 του άρθρου 4 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ανοίγει το δρόμο για την προσωρινή επιστροφή φυσικών προσώπων στην Ελλάδα για ένα διάστημα ενός έτους.

Πλήρης εναρμόνιση της έννοιας της «φορολογικής κατοικίας» με

το άρθρο 4 της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας του ΟΟΣΑ

Με την επίμαχη τροποποίηση, εναρμονίζεται πλήρως η έννοια της φορολογικής κατοικίας στην Ελληνική νομοθεσία με αυτή του άρθρου 4 της ΣΑΔΦ του ΟΟΣΑ, με αποτέλεσμα τα κριτήρια βάσει των οποίων ένα φυσικό πρόσωπο θεωρείται κάτοικος Ελλάδας να είναι αποκλειστικά η μόνιμη ή κύρια κατοικία, η συνήθης διανομή και το κέντρο των προσωπικών και οικονομικών συμφερόντων του. Αντιθέτως, απαλοίφεται η λέξη «κοινωνικούς» που αναφερόταν στους δεσμούς και προκειμένου πλέον να κριθεί πού έχει ένα φυσικό πρόσωπο την κατοικία του ή αν την έχει μεταβάλει, πρέπει να συνεκτιμώνται όλα τα πρόσφορα στοιχεία εκτός από το εάν διατηρεί κοινωνικούς δεσμούς στην Ελλάδα.

Η τροποποιήση αυτή είναι απολύτως συμβατή με το κείμενο της ΣΑΔΦ του ΟΟΣΑ βάσει του οποίου το κέντρο των βιοτικών σχέσεων και ζωτικών συμφερόντων ενός φυσικού προσώπου υφίσταται εκεί όπου το πρόσωπο αυτό αναπτύσσει αποκλειστικά τους προσωπικούς και οικονομικούς και δεσμούς του.

Ορθα, λοιπόν, απαλοίφθηκε το κριτήριο του «κοινωνικού δεσμού» καθόσον ο τόπος ανάπτυξης των πολιτικών, πολιτισμικών ή άλλων δραστηριοτήτων, ως κριτήριο για τον προσδιορισμό της φορολογικής κατοικίας, καταρχήν δεν περιλαμβάνεται ως έννοια στο σχετικό κείμενο του ΟΟΣΑ. Επιπλέον, οι κοινωνικοί δεσμοί ενός προσώπου που έχουν αναπτυχθεί σε μία χώρα εσφαλμένα συγχεόνταν ή κρίνονταν ως ισοδύναμοι με τους οικονομικούς και προσωπικούς δεσμούς με αυτή ως κέντρου ζωτικών συμφερόντων.

Η φυσική παρουσία στην Ελλάδα για περισσότερο από 183 ημέρες

Με την δεύτερη τροποποίηση που προτάθηκε, απλοποιείται το λεκτικό της παρ. 2 του άρθρου 4 του ΚΦΕ χωρίς ωστόσο να τροποποιείται ριζικά η έννοια του άρθρου αυτού όπως ίσχυε προηγουμένως. Έτσι, ένα φυσικό πρόσωπο που διαμένει στην Ελλάδα για περισσότερο από 183 ημέρες (αθροιστικά εντός του έτους) σε συνδυασμό με τον καθορισμό του κέντρου των ζωτικών του (οικονομικών και προσωπικών) συμφερόντων θεωρείται φορολογικό κάτοικος Ελλάδας.

Αντίθετα, ένα φυσικό πρόσωπο που διαμένει στην Ελλάδα ολόκληρο το πρώτο έτος (δηλαδή για περισσότερες από 183 ημέρες) στην Ελλάδα για τουρισμό, ιατρικούς ή άλλους παρόμοιους σκοπούς δεν θεωρείται φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Μετά το πέρας του πρώτου έτους, αρχίζει να τίθεται το κριτήριο των 183 ημερών (αθροιστικά) για να κριθεί εάν ένα φυσικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Συνεπώς, ένας αλλοδαπός ή ένας Έλληνας του εξωτερικού, μπορεί να ζήσει στην Ελλάδα για ένα ολόκληρο έτος, χωρίς να λάβει αυτόματα το χρίσμα της φορολογικής κατοικίας, εφόσον βέβαια δεν μεταφέρει την κύρια κατοικία του ή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων.