ΒΟΑΚ : Από την τσέπη των Κρητικών… στην τσέπη των εθνικών εργολάβων

Ψηφίστηκε την Τετάρτη 7/7 από την πλειοψηφία του Περιφερειακού συμβουλίου η Μελέτη περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «ΜΕΛΕΤΗ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΑΚ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ -ΝΕΑΠΟΛΗ ΜΕ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (ΣΔΙΤ)» το οποίο αποτελεί

Να τονίσουμε ότι ουδέποτε είχε ζητηθεί η γνώμη του περιφερειακού συμβουλίου τα προηγούμενα χρόνια και πολλών άλλων φορέων του νησιού για την χρηματοδότηση, χάραξη και κατασκευή του έργου. Ούτε επιδίωξε να το συζητήσει ποτέ, με ευθύνη της Περιφερειακής αρχής. Οι φορείς του νησιού κλήθηκαν να συμμετέχουν σε μια κουτσουρεμένη διαβούλευση δυο εβδομάδων (από 10/5 έως 24/5) για την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με φυσικό επακόλουθο την μηδενική συμμετοχή.

Γενικά δίνεται η εντύπωση – και αυτό ισχύει – πως ο ΒΟΑΚ σχεδιάζεται και αποφασίζεται στα κλειστά γραφεία των υπουργείων στην Αθήνα πέρα και έξω από τις αιτιάσεις και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας της Κρήτης.

Αυτό που αξίζει να κρατήσουμε είναι η υπεράσπιση της λογικής της σύμπραξης δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) από τις παρατάξεις του κ. Αρναουτάκη (ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ) και κ. Μαρκογιαννάκη (ΝΔ) και την … αφωνία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν στην συζήτηση και των εκπροσώπων του ΤΕΕ-ΤΑΚ.

Καμία κριτική δεν ακούστηκε για την τοποθέτηση τουλάχιστον δυο σταθμών διοδίων, στην αρχή και το τέλος, σε ένα δρόμο συνολικού μήκους 22,441 km. Μιλάμε μόνο γι’ αυτό το τμήμα οπότε μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει στο σύνολο του ΒΟΑΚ. Η μετακίνηση θα μετατραπεί για πολυτέλεια για τα λαϊκά στρώματα.

Κανείς από τους παραπάνω δεν θυμάται (ή δε θέλει να θυμάται) την εμπειρία της κατασκευής των αυτοκινητόδρομων στην υπόλοιπη Ελλάδα με τον τρόπο της σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα την προηγούμενη 15–ετία ;

Συγκεκριμένα για τους πέντε αυτοκινητόδρομους (Μαλιακός, Ιονία Οδός, E62, Μορέας και Ολυμπία Οδός) το άθροισμα των αναγκαίων πόρων για την κατασκευή υπολογίστηκε σε 8,6 δισ. ευρώ, τα οποία επρόκειτο να καλυφθούν ως εξής: 2,1 δισ. από τη χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου, 2,3 δισ. από τα διόδια των χρηστών κατά την περίοδο της κατασκευής, 3,4 δισ. από τραπεζικά δάνεια προς τις κατασκευάστριες εταιρίες και 800 εκατ. από το μετοχικό κεφάλαιο των εταιριών. Αυτό δεν το λες σύμπραξη αλλά μάλλον … φιλική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Και όχι μόνο αυτό αλλά τελικά είχαμε :

– σημαντικές καθυστερήσεις και πάγωμα των έργων με ευθύνη των εργολάβων όπου για την επανεκκίνηση τους το δημόσιο υποχρεώθηκε να καταβάλει στις κοινοπραξίες επιπλέον χρήματα και πρόστιμο στον εαυτό του,

– διόδια σε ανολοκλήρωτους δρόμους στην φάση της κατασκευής και σταδιακή αύξηση τους ενώ τα έργα δεν είχαν τελειώσει,

– περικοπές στα μήκη των αυτοκινητοδρόμων, που ξεπερνούν το 20%,

– ρήτρες που διασφαλίζουν κέρδη στις εταιρείες ακόμα και εάν η κίνηση στον αυτοκινητόδρομο δεν είναι όσο υψηλή έχει προβλέψει ο κατασκευαστής οπότε το κράτος αναλαμβάνει να του πληρώσει αποζημίωση.

Αυτή την εμπειρία, της κατασκευής ενός δρόμου με βασικό κριτήριο τα κέρδη των κατασκευαστικών θα ζήσουμε και στην Κρήτη όταν αρχίσει η κατασκευή του έργου.
Αυτά βέβαια δεν τα λέμε μόνο εμείς αλλά και το ίδιο το (υπεράνω πάσης κομμουνιστικής υποψίας) Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο το 2018 όπου σύμφωνα με έκθεση του παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις στην παράδοση αλλά και υπέρβαση του προϋπολογισμού τους, στα οδικά έργα στην Ελλάδα που έχουν συχρηματοδοτηθεί από την ΕΕ μέσω συμπράξεων δημοσίου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).

Για αυτά λοιπόν ΝΔ ,ΣΥΡΙΖΑ και η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου (Αρναουτάκης, Μαρκογιαννάκης ) δεν καταδέχονται να πουν κουβέντα .

Και ακριβώς επειδή το κριτήριο θα είναι το κέρδος τότε σίγουρα θα παραπεμφθούν στις καλένδες οι παρατηρήσεις του Δήμου Χερσονήσου και του ΤΕΕ-ΤΑΚ όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται στο μεγάλο ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας που επηρεάζεται από ένα τέτοιο έργο (ειδικά στην περιοχή των Μαλίων όπου οι καταστροφές από πλημμύρες ήταν σχετικά πρόσφατες) . Έτσι θα δούμε πως αυτός ο τρόπος χρηματοδότησης θα επηρεάσει και την ποιότητα και τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός έργου όπως ο ΒΟΑΚ.

Εν κατακλείδι, στο όραμα της … ανάπτυξης για την Κρήτη και του πρωθυπουργού αλλά και του Περιφερειάρχη, έργα υποδομής, λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικό οδικό δίκτυο σχεδιάζονται για τις ανάγκες του κεφαλαίου και χαρίζονται στο κεφάλαιο (ιδιωτικοποιήσεις).

Τονίζουμε για μια ακόμη φορά πως , αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος είναι ένας σύγχρονος ασφαλής δημόσιος αυτοκινητόδρομος χωρίς διόδια για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού και όχι αυτοκινητόδρομος όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση – δώρο στους μεγαλοεργολάβους και μεγαλοκατασκευαστές.

Γράφει ο Γιώργος Πιαγκαλάκης, περιφερειακός σύμβουλος με την “Ανυπόταχτη Κρήτη”

The post ΒΟΑΚ : Από την τσέπη των Κρητικών… στην τσέπη των εθνικών εργολάβων appeared first on zarpanews.gr.