Η 17χρονη που έπεσε από τα 10 χιλιάδες πόδια και κατάφερε να επιβιώσει μόνη μέσα στη ζούγκλα

Η Juliane Koepcke, η μόνη επιζών μιας συντριβής αεροπλάνου, πήγαινε ακόμη σχολείο και συνήθιζε να περνάει τις διακοπές της στη Panguana. Η ιστορία της 17χρονης Juliane, είναι απίστευτη.

Η οικογένεια της Koepcke ήταν από τη Γερμανία, αλλά εγκαταστάθηκαν στο Περού, όπου και οι δύο γονείς της εργάζονταν ως ζωολόγοι. Η Juliane και η μητέρα της ταξίδευαν από τη Lima στην Pucallpa, για να συναντήσουν τον πατέρα της.

Ήταν μια θυελλώδης νύχτα και η αεροπορική τους εταιρεία,

η Lansa, είχε κακή φήμη. Παρόλα αυτά, ταξίδεψαν με αυτή, επειδή ήθελαν απεγνωσμένα να βρεθούν όλοι μαζί την Ημέρα των Χριστουγέννων. Στη μέση της πτήσης, ένας κεραυνός χτύπησε τη δεξιά πτέρυγα του αεροπλάνου.

Αυτό που επακολούθησε, θυμίζει ταινία τρόμου.

Η μέρα μετατράπηκε σε νύχτα.

Έτσι περιγράφει η Juliane Koepcke το συμβάν: Οι κεραυνοί χτυπούσαν στο σύννεφο από όλες τις κατευθύνσεις. Χριστουγεννιάτικα δώρα και σακούλες πετούσαν τριγύρω.

Οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να ουρλιάζουν.

Σχεδόν μετά από 10 λεπτά, η Julianne παρατήρησε μια έντονη αστραπή στην αριστερή πτέρυγα του αεροσκάφους. Ήταν τόσο δυνατή, που η μητέρα της κατάλαβε ότι είχε έρθει το τέλος.

Οι τελευταίες λέξεις της μητέρας της ήταν, «Αυτό είναι το τέλος, όλα τελείωσαν».

«Το αεροπλάνο έπεσε κάτω. Έβλεπα μαύρο πίσσα και οι άνθρωποι ούρλιαζαν, τότε ο βαθύς ήχος των μηχανών γέμισε το κεφάλι μου εντελώς».

Η Julianne είπε επιπλέον:

«Ξαφνικά επικράτησε απόλυτη σιωπή. Το αεροπλάνο είχε φύγει και εγώ βρισκόμουν στον αέρα. Πετούσα και περιστρεφόμουν στον αέρα και έβλεπα το δάσος να περιστρέφεται κάτω από μένα». Το αεροπλάνο ήταν 10.000 πόδια πάνω από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, όταν έπεσε η αστραπή και η Koepcke διάνυσε ολόκληρη την απόσταση δεμένη μαζί με όλη τη σειρά καθισμάτων της.

Ξύπνησε το άλλο πρωί και η πρώτη της σκέψη ήταν: «Σώθηκα από το ατύχημα».

Είχε μόνο ένα σπασμένο ώμο, ένα κόψιμο στο χέρι της και τραυματισμούς στα πόδια, αλλά τίποτα το σοβαρό.

Αργότερα, συνειδητοποίησε ότι το γόνατό της ήταν επίσης σπασμένο. Τα αεροπλάνα έφτασαν εγκαίρως για τη διάσωση, αλλά δεν μπορούσαν να την δουν, καθώς το δάσος ήταν πολύ πυκνό.

Στη συνέντευξή της είπε επίσης:

Φορούσα ένα πολύ μικρό μίνι φόρεμα και άσπρα σανδάλια. Είχα χάσει το ένα παπούτσι, αλλά κράτησα το άλλο επειδή είχα χάσει τα γυαλιά μου, οπότε το χρησιμοποίησα για να δοκιμάζω το έδαφος μπροστά μου καθώς περπατούσα.

Στο σημείο συντριβής, βρήκε μια σακούλα με καραμέλες, η οποία ήταν το μόνο της φαγητό για τις επόμενες 10 ημέρες που έψαχνε για βοήθεια. Αλλά αισθάνονταν πολύ κρύο φορώντας μόνο το μίνι φόρεμα.

Την τέταρτη ημέρα, πολλά όρνια κατέλαβαν τον τόπο, τα οποία τρομοκράτησαν σε λογικό βαθμό την Julianne, επειδή οι γονείς της την είχαν διδάξει ότι προσγειώνονται μόνο όταν υπάρχει πολλή τροφή.

Ενώ περπατούσε τριγύρω, η Julianne βρήκε έναν παγκάκι με τρεις σκοτωμένους επιβάτες.

«Ήταν σκηνή που με έκανε να παραλύσω, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα νεκρά σώματα», είπε η Julianne.

Την 10η μέρα:

Η Koepcke δεν μπόρεσε να σταθεί σωστά, οπότε έμεινε προς την πλευρά ενός τεράστιου ποταμού που είχε βρει. Σε αυτήν, ένιωθε σαν να ήταν μακριά από τα ανθρώπινα όντα, όπως σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Η Julianne είπε: «Είχα μια πληγή στον δεξί μου βραχίονα, ήταν μολυσμένη με σκουλήκια μήκους περίπου ενός εκατοστού και θυμήθηκα ότι ο σκύλος μας είχε την ίδια λοίμωξη και ο πατέρας μου είχε βάλει κηροζίνη σε αυτή, γι’ αυτό έβαλα βενζίνη πάνω στο τραύμα. Ο πόνος ήταν έντονος καθώς τα σκουλήκια προσπαθούσαν να φτάσουν στην πληγή, έβγαλα περίπου 30 σκουλήκια και ήμουν πολύ περήφανη για τον εαυτό μου, αποφάσισα να περάσω τη νύχτα εκεί», αναφέρει.

Την επόμενη μέρα…

Το επόμενο πρωί, άκουσε τις φωνές των ανδρών και ακούγονταν σαν αγγελικές σε αυτήν.

Η Koepcke είπε: «Αυτοί οι άντρες αρχικά ανησυχούσαν, σκεπτόμενοι ότι είμαι ένα είδος Θεάς, αλλά τους εξήγησα τα πάντα στα Ισπανικά. Αυτοί οι άνθρωποι μου έδωσαν να φάω, θεράπευσαν τις πληγές μου και με έφεραν πίσω στον πολιτισμό».

Το πρώτο πρόσωπο στο οποίο μίλησε μετά τη διάσωση.

Μίλησε με τον πατέρα της. Και οι δύο ήταν αρχικά μουδιασμένοι και απλά κρατούσαν ο ένας τον άλλον. Για τις επόμενες ημέρες, ο πατέρας της έψαχνε τη μητέρα της Julianne, μόνο για να επιβεβαιώσει ότι ήταν νεκρή.

Αργότερα, η Julianne διαπίστωσε ότι η μητέρα της είχε επίσης επιβιώσει από τη συντριβή, αλλά πέθανε λίγες μέρες αργότερα εξαιτίας των σοβαρών τραυματισμών της.

Τώρα, η 62χρονη πλέον Julianne Koepcke, είναι η μοναδική επιζών του ατυχήματος. Είναι βιολόγος και βιβλιοθηκονόμος στη Βαυαρική Κρατική Συλλογή Ζωολογίας.

Πηγή: fanpage.gr