Δικαίωση και στο Εφετείο των κατοίκων της Σιθωνίας έναντι στις διεκδικήσεις της ΣΕΚΑ

Υπέρ του Δημοσίου, του Δήμου και των κατοίκων της Σιθωνίας, απεφάνθη το Εφετείο Θεσσαλονίκης (με την 674/2020 απόφαση) απορρίπτοντας την έφεση Βαρδινογιάννη και τις διεκδικήσεις της ΣΕΚΑ Α.Ε. (του Ομίλου Βαρδινογιάννη) και της Μονής Ξενοφώντος, έκτασης 53.800 στρεμμάτων στη Σιθωνία, δικαιώνοντας έτσι τους κατοίκους και το Δημόσιο σε μια υπόθεση που ταλάνιζε την περιοχή για σχεδόν μισό αιώνα.

Να

υπενθυμίσουμε ότι τον Οκτώβρη του 2015 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής (με την απόφαση 52/2015) αναγνώρισε το αίτημα του Δήμου Σιθωνίας και του Δημοσίου ότι η Ιερά Μονή Ξενοφώντος, καθώς και η ΣΕΚΑ Α.Ε. δεν απέκτησαν δικαίωμα κυριότητας επί έκτασης εμβαδού 53.800 στρεμμάτων στη Σιθωνία.

Σχεδόν μισός αιώνας ανασφάλειας για τους κατοίκους

Η υπόθεση ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου του 1973 (μία εβδομάδα περίπου πριν πέσει η κυβέρνηση Παπαδόπουλου), όταν αναγνωρίστηκε η συγκεκριμένη έκταση που ανήκει στο σημερινό Δήμο Σιθωνίας (53.800 στρέμματα) ως ιδιοκτησία της Μονής Ξενοφώντος, η οποία με τη σειρά της την πούλησε αμέσως στη ΣΕΚΑ Α.Ε., έναντι 1.000 δρχ. το στρέμμα. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Ιωαννίδη (που διαδέχθηκε την κυβέρνηση Παπαδόπουλου), ακύρωσε την αναγνώριση της κυριότητας της Μονής τον Απρίλιο του 1974, χωρίς όμως να ακυρώσει την πώληση που είχε στο μεταξύ διεξαχθεί.

Να σημειώσουμε ότι τα 53.800 στρέμματα περιλαμβάνουν δάσος που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο, νησιά και 15.000 ιδιοκτησίες περίπου 6.000 οικογενειών που ζουν κυρίως στον Άγιο Νικόλαο και τη Νικήτη.

Οι κάτοικοι για χρόνια ζούσαν σε καθεστώς ανασφάλειας αναφορικά με τις περιουσίες τους, περιμένοντας πολιτική λύση, η οποία δεν έρχονταν και ως εκ τούτου προσέφυγαν στη δικαστική οδό Μετά από συνεχείς αναβολές, η υπόθεση έφτασε στη δικαστική αίθουσα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, στον Πολύγυρο, στις 18 Φεβρουαρίου του 2015 και μάλιστα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας σημειώθηκαν εντάσεις μεταξύ του μοναδικού μάρτυρα που εκπροσωπούσε τη Μονή και των κατοίκων.

Μετά από σχεδόν 8 μήνες το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή (52/2015), δικαιώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο, το Δήμο Σιθωνίας και τους κατοίκους της Νικήτης και του Αγίου Νικολάου, που αγωνιούσαν για τις περιουσίες τους (δείτε εδώ).

Το Δικαστήριο αναγνώρισε το αίτημα του Δήμου Σιθωνίας και του Δημοσίου ότι η Ιερά Μονή Ξενοφώντος, καθώς και η ΣΕΚΑ Α.Ε. δεν απέκτησαν δικαίωμα κυριότητας επί έκτασης εμβαδού 53.800 στρεμμάτων στη Σιθωνία.

Στη συνέχεια ο Όμιλος Βαρδινογιάννη άσκησε έφεση, η οποία έφτασε τελικά στο Εφετείο Θεσσαλονίκης στις 19 Φεβρουαρίου 2019, η 674/2020 απόφαση του οποίου δικαιώνει τους κατοίκους, το Δήμο Σιθωνίας και το Δημόσιο.

Την ικανοποίησή του εξέφρασε με δήλωσή του ο πρώην Δήμαρχος Σιθωνίας, Γιάννης Τζίτζιος, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στο δικαστικό αγώνα της υπόθεσης, χαρακτηρίζοντάς την ως τη "μεγαλύτερη πρόκληση" της θητείας του στο Δήμο.

«Η έκταση πλέον είναι ελεύθερη χωρίς καμία διεκδίκηση. Χρόνια προσπαθειών, αγώνας μεγάλος και αγώνας όλων μας, έφερε τη σημερινή εξέλιξη δικαίωσης. Μέχρι τις αρχές του 2000 οι Κοινότητες με μαζικές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις προσπαθούσαν να λυθεί πολιτικά το θέμα, αλλά δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα», επισημαίνει ο κ. Τζίτζιος. «Αισθάνθηκα την ανάγκη να αναφερθώ στην συγκεκριμένη θετική εξέλιξη, επειδή η υπόθεση αυτή υπήρξε η μεγαλύτερη πρόκληση καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου ως Δήμαρχος Σιθωνίας», προσθέτει.

Παράλληλα ο πρώην Δήμαρχος Σιθωνίας κάνει μια μικρή αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης: «Μια από τις κομβικές αποφάσεις μου τότε, στις αρχές του 2000, ήταν η κατάληψη των γραφείων του Κτηματολογίου, ενέργεια με την οποία ακυρώθηκε η σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου στις περιοχές των Κοινοτήτων Νικήτης και Αγίου Νικολάου. Συνεχίσαμε με μια μεθοδική στρατηγική που αφορούσε την δικαστική πορεία της υπόθεσης», τονίζει, ενώ αναφέρει τους ανθρώπους που συνέβαλλαν στην έκβαση της υπόθεσης: «Εδώ πρέπει να εξάρω τη συμβολή του νομικού μας συμβούλου, καθηγητή ΑΠΘ, Απόστολου Σοφιαλίδη, ο οποίος σήκωσε όλο το βάρος της δικαστικής πορείας της υπόθεσης και να τον ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και αυτούς που δεν είναι στη ζωή σήμερα, όπως ο Στυλιανός Αρσένης του Καλλικρατίδα και ο Γεώργιος Μυταυτσής του Ιωάννη από τον Άγιο Νικόλαο που με το πλούσιο αρχείο τους συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχία – δικαίωση.

Πολύ βασικό ρόλο θέλω να αναγνωρίσω στον Νικητιανό, Διδάκτορα Αρχαιολογίας, Ιωακείμ Παπάγγελο του Αθανασίου, ο οποίος με την μελέτη που έκανε αλλά και τις γνώσεις του συνέβαλε ουσιαστικά στην άρτια και τεκμηριωμένη αντίκρουση των απαράδεκτων αιτιάσεων της άλλης πλευράς.

Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους δημοτικούς συμβούλους που ομόφωνα στήριξαν αυτήν την προσπάθεια».

Πηγή: halkidikifocus.gr