Το υπ. Υγείας ζητάει προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών

Σκοπός η εκπόνηση Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση των συνεπειών που προκαλεί η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες περιοχές της πρωτεύουσας.

Ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, με στόχο την διεύρυνση των πολιτικών που ήδη εφαρμόζονται στο πεδίο των εξαρτήσεων και την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών που επιβάλουν οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες και τα νέα δεδομένα στη χώρα με επιστολή

του καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (υπουργεία Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης, Δήμος Αθηναίων, Περιφέρεια Αττικής, πολιτικά κόμματα, ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ, 18ΑΝΩ-ΨΝΑ και ΜΚΟ) να καταθέσουν τις προτάσεις τους.

Στην Αθήνα, όπως και στα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα, παρατηρείται υψηλότερο ποσοστό χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών σε σύγκριση με τις επαρχιακές πόλεις. Οι αγορές παράνομων ναρκωτικών (πιάτσες) λειτουργούν σε περιοχές περιφερειακά ή και εντός του κέντρου. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ), για το έτος 2016, η εκτίμηση του συνολικού αριθμού των λεγόμενων χρηστών υψηλού κινδύνου[1] στη χώρα ήταν περίπου 17.000 εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί εντοπίζονται στην ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου. Πρόκειται για ενεργούς χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών, έναν ιδιαίτερα περιθωριοποιημένο πληθυσμό, συχνά χωρίς στέγη και με περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η προσέγγιση των χρηστών με χαμηλό ή κανένα κίνητρο για ένταξη σε θεραπεία απεξάρτησης, επιτυγχάνεται μέσα από τα λεγόμενα μέτρα μείωσης της βλάβης που περιλαμβάνουν παρεμβάσεις, προγράμματα και πολιτικές που αποσκοπούν στη μείωση των υγειονομικών, κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων της χρήσης ναρκωτικών σε άτομα, κοινότητες και κοινωνίες.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι αρμόδιοι εποπτευόμενοι φορείς του υπουργείου Υγείας εφαρμόζουν τέτοιες παρεμβάσεις οι οποίες περιλαμβάνουν προγράμματα υποκατάστασης οπιοειδών, δράσεις προσέγγισης χρηστών εκτός δομών (streetwork), προγράμματα διανομής βελόνων και συριγγών, συμβουλευτικές υπηρεσίες με στόχο την ασφαλή χρήση κ.α. Σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση των παραπάνω δράσεων έχουν πλέον αναλάβει και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) που δραστηριοποιούνται στο πεδίο. Ωστόσο, παρά τη διαθεσιμότητα υπηρεσιών, οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια διαμορφώνουν ένα τοπίο που απαιτεί διεύρυνση και εντατικοποίηση των προσπαθειών καθώς και βελτίωση του συντονισμού των δράσεων.