Πέθανε ο Αλέκος Ιωακειμίδης, ο προπονητής των μεταλλίων του Ταμπάκου - Το «αντίο» του Ολυμπιονίκη

Ο μοναδικός προπονητής της ενόργανης που ανέδειξε δύο Έλληνες Ολυμπιονίκες, σε διαφορετικά αγωνίσματα.

Πέθανε, σε ηλικία 80 ετών, ο προπονητής της ενόργανης γυμναστικής Αλέκος Ιωακειμίδης που οδήγησε τον Δημοσθένη Ταμπάκο στο βάθρο των μεγάλων διοργανώσεων, με αποκορύφωμα την κατάκτηση δύο Ολυμπιακών μεταλλίων, ένα χρυσό και ένα ασημένιο.

Ήταν ο προπονητής που δημιούργησε τον πρώτο Έλληνα «άρχοντα των κρίκων», καθώς υπήρξε προπονητής του Δημοσθένη Ταμπάκου από το 1996 έως το 2009. Μαζί πέτυχαν μεγάλες διακρίσεις, με αποκορύφωμα το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στους αγώνες της Αθήνας το 2004, ενώ τέσσερα χρόνια νωρίτερα στο Σίδνεϊ κατέκτησαν το ασημένιο.

Επίσης, υπό την καθοδήγηση του Αλέκου Ιωακειμίδη ο Δημοσθένης Ταμπάκος κατέκτησε δύο μετάλλια σε Παγκόσμια πρωταθλήματα (χρυσό το 2003, χάλκινο το 1999) και τέσσερα σε Ευρωπαϊκά (χρυσά το 2000 και το 2004, ασημένιο το 2002, χάλκινο το 1998).

Με μια συγκινητική ανάρτηση ο Δημοσθένης Ταμπάκος αποχαιρετά τον προπονητή του, ενώ τη συνοδεύει με μια φωτογραφία που αγκαλιάζονται, από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας.

«Πότε σαν πατέρας, πότε σαν φίλος. Και σαν συγγενής - όταν βάφτισα την εγγονή σου, την Αλεξάνδρα. Πόσες αναμνήσεις… Πόση σοφία μέσα από τις κουβέντες σου, και πόση εμπιστοσύνη», γράφει ο Ολυμπιονίκης.

«Για όλο τον χρόνο που αφιέρωσες - είτε για να με καθοδηγείς, είτε για να με περιμένεις. Είτε για να σχεδιάζεις, είτε για να πραγματοποιείς… Πάντοτε και για όλα, ευγνώμων», συμπληρώνει.

Η ανάρτηση του Δημοσθένη Ταμπάκου

«Σε γνώρισα ως κριτή στη Μόσχα, στην πρώτη μου διεθνή συμμετοχή. Είδες, όπως μου είπες αργότερα, “τη σπίθα στα μάτια μου”. Λίγο καιρό μετά, σε σκέφτηκα ξαφνικά ένα βράδυ - και το επόμενο πρωί ήσουν στο Παλαί ντε Σπορ. Και χάρηκα τόσο πολύ.

Από τότε, κάθε φορά που μάθαινα πως θα έρθεις στην Ελλάδα την επόμενη μέρα, στεκόμουν στην αυλή του σχολείου και κοιτούσα τα αεροπλάνα στον ουρανό. “Μήπως είναι σε αυτό;” αναρωτιόμουν, και σε χαιρετούσα από μακριά.

Το 1994 ξεκίνησε επίσημα η συνεργασία μας, με το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους στο Peace Cup, στο Ισραήλ. Από τότε, σιγά σιγά, μαζί, κατακτήσαμε όλους τους τίτλους: Ευρωπαϊκό, Παγκόσμιο, Ολυμπιακό.

Πότε σαν πατέρας, πότε σαν φίλος. Και σαν συγγενής - όταν βάφτισα την εγγονή σου, την Αλεξάνδρα. Πόσες αναμνήσεις… Πόση σοφία μέσα από τις κουβέντες σου, και πόση εμπιστοσύνη.

Για όλο τον χρόνο που αφιέρωσες - είτε για να με καθοδηγείς, είτε για να με περιμένεις. Είτε για να σχεδιάζεις, είτε για να πραγματοποιείς… Πάντοτε και για όλα, ευγνώμων.

Αντίο Αλέκο μου, καλό σου ταξίδι στο φως.

{https://www.instagram.com/p/DKZTEXmukKV/}

Ο Αλέκος Ιωακειμίδης υπήρξε προπονητής και του Βασίλη Τσολακίδη- του σημερινού προέδρου της ΕΓΟ- τον οποίο οδήγησε στην έκτη θέση των Ολυμπιακών αγώνων στο Λονδίνο το 2012, στο δίζυγο. Υπό την καθοδήγησή του ο Τσολακίδης κατέκτησε επίσης το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011 και δύο σε Ευρωπαϊκά (ασημένιο το 2010, χάλκινο το 2011).

Ήταν ο μοναδικός προπονητής της ενόργανης γυμναστικής που ανέδειξε δύο Έλληνες Ολυμπιονίκες- και μάλιστα σε διαφορετικά αγωνίσματα- επισημαίνει η ΕΓΟ σε ανακοίνωση με την οποία αποχαιρετά τον Αλέκο Ιωακειμίδη με θλίψη και οδύνη. «Είχε πολύ σημαντική συμβολή στην εκτόξευση του αθλήματος στη χώρα μας», επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

Την περίοδο 2001-2002, ο Αλέκος Ιωακειμίδης διετέλεσε επικεφαλής προπονητής της Εθνικής Ανδρών. Μυήθηκε στην ενόργανη γυμναστική στο Καζακστάν, όπου μεγάλωσε και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Αποχώρησε από την προπονητική δράση το 2016, έπειτα από πορεία 25 ετών, μαζί με την ολοκλήρωση της σταδιοδρομίας του Βασίλη Τσολακίδη. Όμως, δεν έπαψε να βρίσκεται κοντά στους νεότερους προπονητές και αθλητές, να μοιράζεται τις γνώσεις του και να προσφέρει τις συμβουλές του, μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο πρόεδρος και το Δ.Σ. της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας «εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους και απευθύνουν τα συλλυπητήριά τους προς την οικογένεια και τους οικείους του Αλέκου Ιωακειμίδη, ο οποίος θα μείνει αξέχαστος για τα επιτεύγματά του ως προπονητής, αλλά και για την ποιότητα του χαρακτήρα του και για το ξεχωριστό αποτύπωμα που αφήνει ως άνθρωπος».