Οι πραγματικές ζωές και τα πολιτικά «νούμερα»

Υπάρχει όμως και άλλου είδους μέτρηση. Είναι αυτή που αφορά τις πραγματικές ζωές των ανθρώπων. Ανάμεσά τους και η ζωή 16.42 συμπολιτών μας που έχασαν την δουλειά τους τον Ιανουάριο του 2018, τον περασμένο μήνα δηλαδή.

Περισσότερες ήταν οι απολύσεις και αποχωρήσεις από τις προσλήψεις τον Ιανουάριο του 2018, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα του πληροφοριακού συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ». Σύμφωνα με τα στοιχεία των ροών μισθωτής απασχόλησης του Ιανουαρίου 2018, οι αναγγελίες πρόσληψης ανήλθαν σε 153.876, ενώ οι αποχωρήσεις σε 170.418.

Από τη σύγκριση των στοιχείων των μηνών Ιανουάριου

2018 και Ιανουάριου 2017, προκύπτει ότι, τον Ιανουάριο 2018, το ισοζύγιο είναι αρνητικό και χάθηκαν 16.542 θέσεις εργασίας.Σε ό,τι αφορά την επίδοση του Ιανουαρίου του 2018, το αρνητικό ισοζύγιο διαμορφώνεται, κυρίως, από τέσσερις κλάδους:

• Λιανικό Εμπόριο (-4.558),
• Εστίαση (-9.467)
• Δραστηριότητες Απασχόλησης (-2.602)
• Καταλύματα (-1.605)

Στο υπουργείο Εργασίας μπορούν βέβαια να πανηγυρίζουν διότι τον Ιανουάριο του 2017 η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη. Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο διότι η εργασιακή επισφάλεια τείνει να γίνει το νέο εργασιακό καθεστώς. Οι περισσότερες θέσεις που δημιουργούνται είναι εποχιακής και μερικής απασχόλησης.

Κάποιοι δουλεύουν για λίγους μήνες και μετά χάνουν τις δουλειές τους και προστίθενται στα εκατομμύρια των ανέργων αδυνατώντας να προγραμματίσουν τη ζωή τους.

Τα καλά λόγια που τελευταία μοιράζουν οι εκπρόσωποι των δανειστών για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι προσχηματικά και δεν έχουν σχέση με τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην κάλυψη στοιχειωδών αναγκών τους.

Είναι προσχηματικές και για έναν ακόμα λόγο. Διότι προσπαθούν να «ενθαρρύνουν» την κυβέρνηση στην υλοποίηση όσων μεταρρυθμίσεων εκκρεμούν. Πιο σημαντική από όλες η απρόσκοπτη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Αν οι δανειστές δεν βεβαιωθούν ότι η αστυνομία θα αποτρέπει τους διαδηλωτές (ακόμα και με συλλήψεις) που διαμαρτύρονται για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς τότε δεν πρόκειται να χορηγήσουν την τελευταία δόση.

Τίποτα δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν στην τύχη του από όσα η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει. Στο πλαίσιο αυτό είναι αφελές και επιπόλαιο να πιστεύει κανείς πως;

Η τυπική έξοδος από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, θα απαλλάξει την χώρα από τις πολιτικές της λιτότητας και της στενής επιτροπείας.

Η χώρα θα πορεύεται τα επόμενα σαράντα χρόνια με πρώτο μέλημα οι δανειστές να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Όλα τα άλλα είναι στάχτη στα μάτια ενός απελπισμένου λαού που δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο για να αντιδράσει…