ΘΕΜΑ: Χουλιγκανισμός στην Ελλάδα: Δεν ζει στα γήπεδα, αλλά βασιλεύει στα στενά (pics)

Στην Αγγλία έχουν να το λένε πως από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και έπειτα έδιωξαν τον χουλιγκανισμό μέσα από τα γήπεδα: αυτός μεταφέρθηκε αρχικά έξω απ' αυτά, αργότερα αρκετά χιλιόμετρα μακριά τους και πλέον είναι ελάχιστες οι φορές που διαβάζουμε ή ακούμε πως Άγγλοι οπαδοί λύνουν τις διαφορές τους με ξύλο.

Στη Γερμανία οι εκτός έδρας μετακινήσεις οπαδών είναι κάτι το εντυπωσιακό: choreo, σημαίες, φωνές. Πραγματική γιορτή. Νικητές και ηττημένοι σπεύδουν να χαιρετήσουν τον κόσμο τους στο φινάλε του αγώνα.

Στην Ισπανία, οι φορές που έχουμε ακούσει πως οπαδοί έπαιξαν

ξύλο μεταξύ τους είναι λιγότερες και από τις... ήττες της Μπαρτσελόνα. Η εικόνα φιλάθλων φιλοξενούμενης ομάδας να πανηγυρίζουν γκολ μέσα στην κερκίδα των γηπεδούχων είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Μια φορά τον χρόνο ίσως πέσει κάποια... ψιλή.

Εδώ; Εδώ είναι Βαλκάνια. Η Ελλάδα παραμένει, σύμφωνα με τις έρευνες αλλά και τα γεγονότα, ως μία από τις χώρες που ο χουλιγκανισμός όχι μόνο δεν έχει παταχθεί, αλλά βρίσκεται σε έξαρση. Και οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες, παρά τις προσπάθειες ανθρώπων τόσο του ποδοσφαίρου, όσο και της πολιτικής, να λυθεί το θέμα. Μπορεί να έχουν μειωθεί κατά πολύ τα επεισόδια εντός γηπέδων, όμως έξω απ' αυτά ο χουλιγκανισμός όχι μόνο ζει, αλλά βασιλεύει. Κυρίως όσον αφορά την Αθήνα και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.

Χωρίς κόσμο πως να γίνουν επεισόδια;

Όσο κι αν καυχιόμαστε πως έχουμε διώξει τον χουλιγκανισμό από τα γήπεδα, πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα και τίποτα παραπάνω. Στην Ελλάδα βλέπουμε όλο και πιο σπάνια να πέφτει ξύλο στις εξέδρες επειδή στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων υπάρχουν οπαδοί μονάχα μίας εκ των δύο ομάδων. Και ισχύει για όλα τα αθλήματα.

Αποδεικνύεται το ψέμα όταν πρόκειται για τελικούς Κυπέλλου. Υπήρξαν μεγάλης έκτασης επεισόδια στον τελικό του Άρη με τον Παναθηναϊκό το 2010 στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπως και σε αυτόν της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό στο ίδιο γήπεδο δύο χρόνια αργότερα. Επεισόδια υπήρξαν και στους τελικούς Κυπέλλου μπάσκετ μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στο Ελληνικό. Τα επεισόδια, μάλιστα, έλαβαν χώρα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, ενώ στο μπάσκετ χρειάστηκε σε έναν απ’ τους τελικούς να εκκενωθεί το γήπεδο προκειμένου να διεξαχθεί ο τελικός.

Οι οπαδοί βρίσκουν την ευκαιρία σε τέτοιου είδους αγώνες να εκτονώνουν τη μαζεμένη… οργή που έχουν από τους μήνες που δεν έχουν συναντήσει τον αντίπαλο στο απέναντι «πέταλο». Μέσα σε λίγη ώρα ξεσπούν δίχως να ενδιαφέρονται ούτε για τις ζημιές που θα προκαλέσουν, ούτε καν για τον ίδιο τους τον εαυτό.

Επί της ουσίας, η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών περισσότερο κακό κάνει, παρά καλό. Αν υπήρχαν τα σωστά μέτρα ασφαλείας, τότε θα μπορούσαν να διεξαχθούν αγώνες με την παρουσία οπαδών και των δύο ομάδων, δίχως να συμβεί το παραμικρό. Θα έβριζαν, θα εκτονώνονταν και θα γύριζαν σπίτια τους, έστω κι αν χρειάζονταν ώρες ταλαιπωρίας και φυσικά χιλιάδες αστυνομικοί. Οι χούλιγκανς, έχοντας χάσει το δικαίωμα να πάνε στο γήπεδο του αντιπάλου, βρίσκουν τρόπο διαφυγής στους δρόμους και στα στενά της πόλης. Αναζητούν αντίπαλους οπαδούς, στήνουν καρτέρια, δίνουν ραντεβού θανάτου μακριά από τα μάτια των περαστικών.

Έξαρση της βίας τους τελευταίους μήνες

Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ακριβώς μια δεκαετία από τη δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Φιλόπουλου, στα τραγικά επεισόδια της Λεωφόρου Λαυρίου. Ο θάνατός του προήλθε από πολλαπλές μαχαιριές και τα βίντεο της εποχής αποδείκνυαν πως αποτελούσε «σταμπαρισμένο» οπαδό από τους οπαδούς του Ολυμπιακού.

Δέκα χρόνια μετά, η βία στη χώρα μας μπορεί να μειώνεται μέσα στα γήπεδα, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει παντού γύρω μας. Από τη Λευκάδα μέχρι τη Χαλκίδα και από το Μενίδι μέχρι την Λεωφόρο Ποσειδώνος.

Τον περασμένο Μάρτιο πριν από το φάιναλ φορ γυναικείου μπάσκετ στη Λευκάδα, οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού συγκρούστηκαν έξω από το ξενοδοχείο που διέμεναν οι δεύτεροι. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πάει από νωρίς στο νησί, προκαλώντας ουσιαστικά τους αντιπάλους τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι «πράσινοι» έφυγαν από την Αθήνα, έφτασαν στη Λευκάδα, συγκρούστηκαν με τους «ορκισμένους εχθρούς» και γύρισαν πίσω το ίδιο βράδυ. Τα επεισόδια άφησαν πίσω τους ένα ξενοδοχείο βανδαλισμένο, αίματα παντού, σπασμένα αυτοκίνητα και καταστήματα και ένα νησί σε κλίμα τρόμου.

Τον περασμένο Νοέμβριο, οπαδοί του ΠΑΟΚ κατέβαιναν στην Αθήνα με το τρένο. Στο Μενίδι τους είχαν στήσει καρτέρι οπαδοί του Ολυμπιακού. Οι εκδρομείς από τη Θεσσαλονίκη κατέβηκαν από το τρένο και οι μάχες ήταν σώμα με σώμα. Απολογισμός; Τέσσερις τραυματίες, ο ένας με ανοιγμένο κεφάλι και ένα καμένο μηχανάκι.

Πριν από 1,5 μήνα, στις 21 Ιανουαρίου, ο ποδοσφαιρικός Άρης αγωνιζόταν απέναντι στον Αχαρναϊκό στο Μενίδι. Οπαδοί του Άρη επρόκειτο να μπουν στο γήπεδο με συνοδεία Αστυνομίας, κάτι που δεν συνέβη, με αποτέλεσμα να δεχθούν επίθεση από οπαδούς της ΑΕΚ και τα επεισόδια να πάρουν μεγάλη έκταση. Κάηκαν αυτοκίνητα, έσπασαν τζαμαρίες και προκλήθηκαν υλικές ζημιές στον τοίχο του Δημαρχείου της πόλης. Τελικά, οι οπαδοί του Άρη μπήκαν στο γήπεδο με 20 λεπτά καθυστέρηση, ενώ 100 υποστηρικτές της Ένωσης μπήκαν και μέσα στο γήπεδο, όπου και κινήθηκαν με άγριες διαθέσεις προς τους φιλάθλους του Άρη στην εξέδρα, με την Αστυνομία να επεμβαίνει τελικά και να καταφέρνει να τους απομακρύνει.

Νέα, μεγάλη «βεντέτα» Ολυμπιακών – Παναθηναϊκών

Και φτάνουμε στις τελευταίες 20 μέρες, διάστημα κατά το οποίο οι χούλιγκανς Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού μοιάζουν να έχουν ανοίξει μια νέα ισχυρή βεντέτα, που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει. Σαν να… κορυφώνονται οι μεταξύ τους συγκρούσεις όσο πλησιάζει η επέτειος της δολοφονίας του Μιχάλη Φιλόπουλου. Κάτι που ακούγεται – και είναι – ανατριχιαστικό.

Μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός μήνα, οπαδοί των δύο «αιωνίων» έχουν «λύσει τις διαφορές τους» τέσσερις φορές. Η πρώτη στα Λιόσια, όταν ο σύνδεσμος οπαδών του Ολυμπιακού έκοβε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του. Περίπου 40 μηχανάκια με οπαδούς του Παναθηναϊκού τους επιτέθηκαν, προκαλώντας ζημιές, δίχως ωστόσο να υπάρξουν τραυματισμοί.

Λίγες μέρες αργότερα ήρθαν τα… αντίποινα και μάλιστα στη Χαλκίδα. Οπαδοί του Ολυμπιακού έφυγαν ένα Σάββατο απόγευμα από την Αθήνα για τη Χαλκίδα μόνο και μόνο για να προκαλέσουν επεισόδια και να γυρίσουν πίσω. Περίμεναν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού έξω από το κλειστό γήπεδο, όπου οι «πράσινοι» έπαιζαν βόλεϊ και όταν οι τελευταίοι βγήκαν είχαμε νέες οδομαχίες.

Και τα δύο γεγονότα δεν έγιναν ευρέως γνωστά. Τουλάχιστον όχι τόσο, όσο τα δύο τελευταία περιστατικά σε Ηλιούπολη και Λεωφόρο Ποσειδώνος, από τα οποία κυκλοφόρησαν και βίντεο. Στις 20 Φεβρουαρίου περίπου 100 οπαδοί του Ολυμπιακού κάνουν «ντου» σε σύνδεσμο του Παναθηναϊκού στην Ηλιούπολη. Μάλιστα, όλα γίνονται στις 7 το απόγευμα, με κόσμο να κυκλοφορεί, αλλά αυτό να μην εμποδίζει καθόλου τους μαυροφορεμένους χούλιγκανς να πετάνε μολότοφ, σίδερα και ό,τι άλλο κουβαλούσαν, προς πάσα κατεύθυνση.

Λίγες μέρες μετά, μόλις το περασμένο Σάββατο, οπαδοί των αιωνίων λύνουν και πάλι τις διαφορές τους στον δρόμο. Αυτή τη φορά στη Λεωφόρο Ποσειδώνος. Μάχες σώμα με σώμα στο ύψος του Αγίου Κοσμά, σε ώρα αιχμής, με δεκάδες αυτοκίνητα να περνούν από το σημείο και να γίνονται μάρτυρες των οδομαχιών. Τρεις τραυματίες, ένα μηχανάκι μέσα στις φλόγες, εννιά συλλήψεις.

Πανηγυρίζουν τις «νίκες» μέσω πανό και social media

Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται αν οι χούλιγκανς ικανοποιούνται περισσότερο από μια νίκη της ομάδας τους ή από μια «επικράτηση» κόντρα στους αντίπαλους οπαδούς. Δεν θέλει και πολλή σκέψη για να καταλήξεις στο συμπέρασμα: η «νίκη» στον δρόμο είναι για εκείνους κάτι πολύ σημαντικότερο από τη νίκη στον αγωνιστικό χώρο.

Το έμβλημα του συνδέσμου ξεπερνά σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το έμβλημα της ομάδας που υποστηρίζουν και που – υποτίθεται ότι – «μάχονται» για την ιδέα της και τα ιδανικά της. Η υπερηφάνεια τους φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν έπειτα από τέτοιου είδους περιστατικά.

Συνήθως απλώνονται πανό στα γήπεδα των «νικητών» που… θυμίζουν στους αντιπάλους τους τι συνέβη στον τάδε δρόμο, την τάδε ημερομηνία. Ποιοι «έτρεξαν», για να το πούμε και στη γλώσσα τους και ποιοι είναι πιο… γρήγοροι από τους άλλους. Πλέον, εκτός από το γήπεδο και τα πανό, υπάρχουν οι σελίδες στα social media. Λίγα λεπτά μετά από κάθε «σκηνικό» ανεβαίνουν άλλες φορές κείμενα και άλλες φορές βίντεο προκειμένου να αποδειχτεί ποιος ήταν εκείνος που τελικά… επικράτησε.

Εδώ είναι Βαλκάνια

Δυστυχώς, τα γεγονότα των τελευταίων μηνών δείχνουν πως ο χουλιγκανισμός ζει και βασιλεύει τόσο στη χώρα μας, όσο και γύρω από αυτή. Τα Βαλκάνια αποτελούν «άντρο του χουλιγκανισμού» και πολλές φορές γίνεται… ανταλλαγή οπαδών.

Οργανωμένοι οπαδοί διαφόρων συλλόγων πηγαίνουν από χώρα σε χώρα μόνο και μόνο για να λάβουν μέρος σε οργανωμένα «ραντεβού θανάτου». Αν βγουν αλώβητοι, γυρίζουν στις πατρίδες τους και κερδίζουν πόντους αναγνώρισης. Η φήμη τους έχει μεγαλώσει. Παρέα με τον φόβο ανυποψίαστων ανθρώπων που μπορεί απλά να βρεθούν στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και να γίνουν έρμαιο στις ορέξεις χουλιγκάνων.