Συγχώρεση ίσον αρετή

Γράφει ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής, Γιάννης Ξηντάρας

Δεν είναι λίγες οι στιγμές που μας πνίγει το δίκιο και είμαστε θυμωμένοι με άτομα που μας έχουν συμπεριφερθεί άσχημα, δεν μας σεβάστηκαν, μας καταρράκωσαν ψυχολογικά και μας πλήγωσαν.

Η πρώτη σκέψη που μας περνάει από το μυαλό είναι η εκδίκηση για να λυτρωθούμε. Σιγά-σιγά όμως αντιλαμβανόμαστε πως το μίσος και ο θυμός που νιώθουμε γι’ αυτά τα άτομα και η εκδίκηση που θέλουμε να πάρουμε δεν οδηγεί πουθενά, ίσα-ίσα μας καταστρέψει ψυχικά καθώς δεν μας βοηθάει να ξεχάσουμε.

Αυτό που μας βοηθάει να ξεχάσουμε είναι να συγχωρέσουμε

το άτομο που μας πλήγωσε ακόμη και αν μας έβλαψε σε υπερβολικό βαθμό. Η συγχώρεση είναι δύσκολη καθώς πρέπει να ανατρέξουμε στο κακό που μας έκαναν, να ανασύρουμε από την μνήμη μας τα αρνητικά συναισθήματα που μας προκλήθηκαν και να τα επεξεργαστούμε. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που μας έκανε μεγάλο κακό; (και να το εννοούμε!).

Σίγουρα η συγχώρεση δεν είναι και το πιο εύκολο, ιδιαίτερα όταν ξέρουμε ότι είχαμε απόλυτο δίκιο. Αυτό που θα μας βοηθήσει είναι να αποδεχτούμε την πραγματικότητα, το κακό έχει συμβεί και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να το αλλάξουμε. Το να κρατάμε κακία λοιπόν στο άτομο που μας έβλαψε δεν έχει καμία πλέον σημασία, η ζωή προχωρά και τα καλύτερα έρχονται. Το μέλλον μας πρέπει να είναι γεμάτο με καλοσύνη και χαρά και όχι με μίσος και πικρία.

Επιπλέον, πρέπει να σκεφτόμαστε πως η συγχώρεση είναι κάτι προσωπικό, λυτρώνει μόνο εμάς και όχι αυτόν που μας έβλαψε. Δεν χρειάζεται να επαναφέρουμε στη ζωή μας κάποιον που μας πλήγωσε τόσο, ούτε να του κοινοποιήσουμε ότι τον συγχωρέσαμε. Ας το κάνουμε μόνο για μας για την προσωπική μας ευτυχία, για την ανάγκη να αποβάλλουμε το βάρος του μίσους και του θυμού.

Καλό είναι να δεχόμαστε ότι κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Όλοι κάνουμε λάθη είτε λιγότερο είτε περισσότερο σοβαρά. Έτσι είναι η ζωή, μπορεί να πληγωθούμε αλλά μπορεί και να πληγώσουμε. Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε και μας να μας συγχωρέσουν αν σφάλαμε κάπου, οπότε οφείλουμε να δίνουμε συγχώρεση και εμείς. Ό,τι δίνει κανείς θα πάρει.

Ένας άνθρωπος που μας πλήγωσε ίσως μας βοηθήσει να μάθουμε και τον εαυτό μας καλύτερα. Εμπιστευτήκαμε ένα άτομο που μάλλον δεν μας άξιζε, μάλλον κάναμε τη λάθος επιλογή αλλά μέσα από αυτή την επιλογή, όσο και αν μας πλήγωσε μάθαμε πολλά. Μέσα λοιπόν από αυτό το μάθημα μπορούμε στο μέλλον να διαλέγουμε πιο προσεκτικά ποιους ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας.

Το να συγχωρούμε κάποιον που μας πρόδωσε, μας πλήγωσε με τον χειρότερο τρόπο είναι δείγμα μεγαλοψυχίας… Για να το κάνουμε αυτό σημαίνει ότι τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, έχουμε το σθένος να αποβάλλουμε το θυμό μας και να κατανοήσουμε τα βαθύτερα κίνητρα του άλλου που μας πλήγωσε. Με το να συγχωρέσουμε κάποιον δείχνουμε σοφότεροι και εμπειρότεροι.

Μην διστάζουμε λοιπόν, η συγχώρεση ακόμη και του χειρότερου εχθρού μας, μας ημερεύει, μας γαληνεύει και μας προάγει την ψυχική και σωματική μας ηρεμία. Να θυμόμαστε ότι η συγχώρεση είναι αρετή!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», xidaras.gr.