Η ιδιαίτερη ιστορία μίας τρανς, που διηγήθηκε η Καββαδία (video)

Με την ιστορία ενός πατέρα και της τρανς κόρης του, επέλεξε να κλείσει την εισήγησή της στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου συζητείται το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία.

Την ιστορία αυτή τη διάβασε, όπως είπε, χθες το βράδυ στο διαδίκτυο, γραμμένη και υπογεγραμμένη από έναν πατέρα, ο οποίος περιγράφει τη θέση του ως πατέρα ενός τρανς ατόμου, αλλά και τις δυσκολίες, το bullying και τον ρατσισμό

«Ξέρω μία ιστορία», ξεκίνησε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ, «μία ιστορία ενός παιδιού που γεννήθηκε αγόρι. Μεγάλωσε ως όριζαν οι κανόνες της κοινωνίας. Από αρκετά νωρίς κατάλαβε την πολύ δύσκολη αλήθεια. Ότι δεν νιώθει αγόρι. Δέχτηκε την κοροϊδία και το ακατάσχετο bullying στο σχολείο, αλλά και έξω. Στην πόρτα, στα διασκέδαση, στα πάρτι. Μέχρι που πέρασε στο πανεπιστήμιο, όπου ένιωσε ότι μπορεί πια να εκφραστεί όπως ορίζει ο νους του. Συνειδητά. Γιατί ένιωθε γυναίκα. Χωρίς αναστολές, χωρίς ενοχές. Και τώρα πια αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια.

Στην ορκωμοσία η προσφώνηση έγινε, προς τιμήν των υπευθύνων, με το νέο όνομα, παρότι στο πτυχίο αναφέρεται το παλιό. Παρόλα αυτά οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές, αφού ακόμα και ένα μεταπτυχιακό πολύ δύσκολα θα μπορέσει να το πάρει με αυτό το όνομα στο πτυχίο. Και δεν θέλει να το πάρει με τέτοιο όνομα. Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ δύσκολη, οι πόρτες δεν ανοίγουν εύκολα και τα βλέμματα είναι διερευνητικά. Για αυτό το ρημάδι το όνομα.

Και τώρα, συνεχίζει ο πατέρας, έρχεται το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, η ευκαιρία της για να πάρει επισήμως το όνομα που θέλει και που ταιριάζει σε αυτό που φέρει εντός της. Όμως η κοινωνία έχει τη δική της άποψη. Γιατί εκείνη είναι κάποιου άλλου παιδί, όχι του καθενός που αφήνει τη χολή του να διαχυθεί αδιακρίτως. Η αποκάλυψη ότι αυτό είναι το δικό του παιδί και είμαι περήφανος για αυτό. Και πλέον ξέρω ότι έχω δύο κόρες. Θα μπορούσε να είναι το παιδί του καθενός και το χρέος μας ως γονείς είναι να το στηρίξουμε στις επιλογές του. Ειδικά στις δύσκολες.

Υ.Γ. Θα προτιμούσα να μη σχολιάσετε, απλά να σκεφτείτε».