«Για μένα δεν υπάρχεις, υπάρχει μόνο ο Τσίπρας», η απάντηση και η απειλή

Απάντηση ακριβώς του επιπέδου που μας έχει συνηθίσει στην αρθρογραφία του, έδωσε στον Παύλο Πολάκη ο Γιώργος Παπαχρήστος, στη σημερινή του στήλη στα «Νέα».

Μετά την αντιπαράθεση που ξέσπασε με την προσπάθεια του δημοσιογράφου να δυσφημίζει το δημόσιο σύστημα Υγείας, την απάντηση που έλαβε από τον αναπληρωτή υπουργό, αλλά και την απάντηση της διοικήτριας του νοσοκομείου Σύρου, ο Παπαχρήστος επανέρχεται στη στήλη του, με τη δημοσιογραφία που μας έχει συνηθίσει κι ας την αποκηρύσσει στα λόγια: την κίτρινη.

Αφού δηλώνει πως «για μένα δεν υπάρχει κανείς Πολάκης. Δεν τον βλέπω! Για μένα υπάρχει ο Τσίπρας. Μόνο. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον στηρίζει, αυτός τον ξαμολάει κάθε τόσο για να χυδαιολογήσει κατά των πολιτικών του αντιπάλων» και αφού ζητά από τον πρωθυπουργό εξηγήσεις για τις «κατασκοπικές φωτογραφίες», φτάνει στο σημείο να τον απειλήσει (!) με εξίσου «κατασκοπικές» πληροφορίες.

Το «καταδικάζω, αλλά υιοθετώ» λαμβάνει χώρα και στη συνέχεια των γραφόμενών του, όταν προειδοποιεί τον Αλέξη Τσίπρα εάν «επιθυμεί ίσως να ασχοληθούμε για το πού πέρασε, και περνάει, τους καλοκαιρινούς μήνες, σε ποιον ανήκει η κατοικία στο Λαύριο, πόσο κοστίζει, με ποιους γειτονεύει και όλα τα συναφή;».

Και επειδή θα μπορούσε να πει κανείς ότι δημοσιογραφία είναι -και- η τέχνη του «διαστρεβλώνειν» ή τουλάχιστον του παρουσιάζειν κατά το δοκούν, σύμφωνα με αυτή τη σχολή, το πανεπιστημιακό -άρα δημόσιο- νοσοκομείο στο οποίο πρόσφατα χειρουργήθηκε ο πρωθυπουργός, είναι ιδιωτικό, γιατί έτσι βολεύει το «παπαχρήστειο αφήγημα» για να αντιπολιτευτεί.

Αναλυτικά η απάντησή του:

«Εν πρώτοις οφείλω να δηλώσω ότι εννοείται πως δεν πρόκειται να απαντήσω στο χθεσινό, αδιανόητο ακόμη και για τον ίδιο, υβριστικό παραλήρημα του “πολλά βαρύ και όχι” υπουργού Πολάκη εναντίον μου. Ό,τι είχα να γράψω για τα χάλια του ΕΣΥ, όπως ιδίοις όμμασι αντίκρυσα, και διαπίστωσα, τα ξημερώματα της 21ης Αυγούστου στο νοσοκομείο της Σύρου, τα έγραψα προ τριημέρου, οπότε απάδει κάθε επανάληψη.

Απαξιώ ως εκ τούτου να υποκύψω στον πειρασμό, παρά την απεγνωσμένη προσπάθειά του να με συμπαρασύρει στο βούρκο μαζί του. Εγώ θέαμα, όπως πασχίζει, δεν γίνομαι. Τον αφήνω λοιπόν μόνο του να περιφέρεται εκεί – να κυλιέται, να σηκώνεται, να βουτάει, να κάνει πιρουέτες, κωλοτούμπες. Ό,τι τον ευχαριστεί τέλος πάντων τον άνθρωπο, και αυτό που κουβαλάει μέσα του.

Άλλωστε όπως έχω ξαναγράψει, και υποστηρίξει και δημόσια από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως για μένα δεν υπάρχει κανείς Πολάκης. Δεν τον βλέπω! Για μένα υπάρχει ο Τσίπρας. Μόνο. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον στηρίζει, αυτός τον ξαμολάει κάθε τόσο για να χυδαιολογήσει κατά των πολιτικών του αντιπάλων. Αυτός εν τέλει εγκρίνει τα όσα λέει και κάνει – από την στιγμή που, ως και δημοσίως τον επαινεί (το είδαμε πρόσφατα και αυτό!).

Υπό την έννοια αυτή, θα ήθελα να ρωτήσω προσωπικά, και με τον προσήκοντα σεβασμό, τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Τσίπρα, αν:

-επί της διακυβέρνησής του, μπορούν να θεωρούνται άραγε τεκμήρια …ενοχής (!!!) αλήθεια για ποιο πράγμα, κυπατζίδικες φωτογραφίες, εμφανώς προϊόν και αποτέλεσμα παρακολούθησης μου, τραβηγμένες άγνωστο από ποιον, κατ΄εντολήν όμως κάποιου – με αδιευκρίνιστο τόσο το προς ποια χρήση λήφθηκαν πλην του εκβιασμού, όπως και το προς όφελος τίνος;

-επί της διακυβέρνησής του ποινικοποιούνται οι προσωπικού χαρακτήρα σχέσεις, και αν συμβαίνει αυτό, τότε τι είναι εκείνο που κάνει τη διαφορά με τον Λαβρέντι Μπέρια και τις μεθόδους του, ως επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας του Στάλιν;

-επιθυμεί ίσως να ασχοληθούμε για το πού πέρασε, και περνάει, τους καλοκαιρινούς μήνες, σε ποιον ανήκει η κατοικία στο Λαύριο, πόσο κοστίζει, με ποιους γειτονεύει και όλα τα συναφή;

-επιδιώκει μήπως να επαναφέρουμε τη δημόσια συζήτηση στο εντελώς απεχθές για μένα επίπεδο του γιατί επέλεξε να εγχειρισθεί σε ιδιωτική κλινική προσφάτως και όχι σε δημόσιο νοσοκομείο από τον …Πολάκη του, ενδεχομένως;

Σταματώ εδώ, επί του παρόντος. Αλλά ας είναι σίγουροι (και ας μου επιτραπεί παρακαλώ από τους ευγενείς αναγνώστες μου η ελάχιστη περιαυτολογία) ότι επιθέσεις αυτού του είδους, και αυτού του περιεχομένου, ποσώς θα με αποτρέψουν να επισημαίνω τα κακώς κείμενα μιας διακυβέρνησης η οποία φλερτάρει καθημερινά και πιο έντονα με τον σταλινισμό.

Υ.Γ Για την καθυστερημένη, επί τριήμερο και πλέον, απάντηση στο δημοσίευμα της διοικήτριας του νοσοκομείου Σύρου Μ. Μπουραντά, η οποία με απειλεί με …αγωγή (!..) αντί να ασχοληθεί με το πως θα βελτιώσει τις υπηρεσίες του νοσοκομείου, δεν έχω να πω τίποτε επίσης.

Το γιατί θα το αντιληφθεί ο καθένας, αν παραθέσω την κατακλείδα της ανακοίνωσής της:

“Όσο κι αν προσπαθείτε (λέει σε εμένα τώρα, σε προσωπικό ύφος λες και είμαστε πρώτα ξαδέρφια!..) με αναλήθειες και συκοφαντίες δεν μπορείτε να απαξιώσετε την πολιτική του υπουργού και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας”!!!».