Τα πρώτα δέκα βιβλία του καλοκαιριού - Τι διαβάζουμε τώρα

Το καλοκαίρι είναι εδώ, με τις πρώτες μικρές αποδράσεις, όπως και με τα πρώτα βιβλία. Καλή ανάγνωση. 

«Οι Γερμανοί» του Sergio del Molino (εκδόσεις Ίκαρος, μετάφραση Μαρία Παλαιολόγου)

To 1916, μεσούντος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δύο πλοία με περισσότερους από εξακόσιους Γερμανούς φτάνουν στο λιμάνι του Κάδιθ από το Καμερούν. Οι Γερμανοί, που είχαν παραδοθεί στις ουδέτερες ισπανικές αποικιακές αρχές στα σύνορα του Καμερούν με τη Γουινέα, θα εγκατασταθούν και στη Θαραγόθα, όπου θα σχηματίσουν μια οικονομικά εύρωστη μικρή κοινότητα. Ανάμεσά τους ο προπάππους της Εύας και του Φέδε Σούστερ. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, οι δύο αυτοί τελευταίοι απόγονοι μιας δυναστείας αλλαντοποιών θα θάψουν στο γερμανικό νεκροταφείο της πόλης τον μεγαλύτερο αδερφό τους, Γκάμπι.

Το μυθιστόρημα του Ισπανού συγγραφέα και δημοσιογράφου Σέρχιο ντελ Μολίνο πραγματεύεται ένα από τα πιο επαίσχυντα και λιγότερο γνωστά επεισόδια στην ιστορία της Ισπανίας: πώς υπό διωγμόν στελέχη των Ναζί βρήκαν καταφύγιο στη χώρα και συνέβαλαν δραστικά στην άνοδο του Νεοναζισμού στη Γερμανία.

Μέσα από τέσσερις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις, ο Ντελ Μολίνο αποτυπώνει την κόλαση στην οποία ενίοτε μετατρέπεται η οικογενειακή ζωή θέτοντας άβολα ερωτήματα: Διαγράφονται ποτέ οι αμαρτίες των γονιών; Και οφείλουν άραγε οι απόγονοί τους να τους λυτρώσουν από αυτές;

Ο Σέρχιο ντελ Μολίνο έχει (γενν. 1979) έχει εκδώσει οκτώ μυθιστορήματα και έξι δοκίμια. Το μυθιστόρημα «La hora violeta» (2013), ένα ιδιαίτερο γράμμα αγάπης προς τον χαμένο του γιο, τιμήθηκε με τα βραβεία Ojo Crítico και Tigre Juan. Το εμβληματικό του πλέον δοκίμιο «La España vacía» (2016) απέσπασε το βραβείο Cálamo και το Βραβείο Δοκιμίου των βιβλιοπωλών της Μαδρίτης. Το υβριδικό του μυθιστόρημα «Το δέρμα», το πρώτο του έργο στα ελληνικά, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος το 2021. Βιβλία του κυκλοφορούν σε περισσότερες από δεκαπέντε χώρες, μεταξύ άλλων στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά και κινεζικά.

Ο Ισπανός συγγραφέας θα βρίσκεται στην Αθήνα, στο πλαίσιο του 17ου Λογοτεχνικού Φεστιβάλ ΛΕΑ -το μοναδικό πολιτιστικό γεγονός στην Ελλάδα αφιερωμένο στη λογοτεχνία της Ιβηρικής και της Λατινικής Αμερικής- την Πέμπτη 12 Ιουνίου και 19:00, στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας – Ταράτσα (Σκουφά 31). Ο Σέρχιο ντελ Μολίνο θα συνομιλήσει για το νέο του μυθιστόρημα με τον μεταφραστή Κώστα Αθανασίου και τη μεταφράστρια Στέλα Ζουμπουλάκη.

«Το παιδί» του Φερνάντο Αραμπούρου (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Τιτίνα Σπερελάκη)

Ο, συνταξιούχος πλέον, Νικάσιο επισκέπτεται τον εγγονό του κάθε Πέµπτη στο νεκροταφείο της Ορτουέγια. Είναι ένα από τα πολλά παιδιά που έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη αερίου σε σχολείο της µικρής αυτής πόλης, ένα δυστύχηµα που συγκλόνισε τη Χώρα των Βάσκων και ολόκληρη την Ισπανία το 1980.

Μέσα από τις περιπέτειες του παππού, που αναδεικνύεται εξελικτικά σε συγκλονιστική µορφή, µέσα από τη µαρτυρία της µητέρας πολλά χρόνια αργότερα, µέσα από το χρονικό όσων συνέβησαν στην οικογένεια, παρακολουθούµε πώς άλλαξε τους ανθρώπους η συνταρακτική τραγωδία, πώς έφερε στο φως απρόσµενες πτυχές, ανατρέποντας τα πάντα πέρα ως πέρα.

Με σημείο αναφοράς το πολύνεκρο δυστύχηµα, ο διακεκριμένος Ισπανός συγγραφέας της Πατρίδας Φερνάντο Αραμπούρου επιδεικνύει στο τελευταίο του μυθιστόρημα Το παιδί (El niño, 2024), για άλλη μια φορά την αφηγηματική του μαεστρία με μια σπαρακτική ιστορία για την παιδική ηλικία, τα γηρατειά, την απώλεια και τον πόνο. Μέσα από τη συγκλονιστική μορφή του ηλικιωμένου Νικάσιο, ο Αραμπούρου φωτίζει, με διεισδυτική όσο και ανατρεπτική ματιά, την εύθραυστη και ευάλωτη ανθρώπινη φύση, τις οικογενειακές σχέσεις και τραγωδίες, παραδίδοντας ένα αλησμόνητο μάθημα για τη δύναμη της ζωής και της αγάπης. 

Την Παρασκευή 20 Ιουνίου (21.00 - 21.50), στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας – Ταράτσα, επίσης στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΛΕΑ, ο συγγραφέας συνομιλεί με την Πιλάρ Τένα, διευθύντρια του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας και συγγραφέα, και τον δημοσιογράφο Διονύση Μαρίνο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο. Μία ημέρα πριν, στις 19 Ιουνίου, θα συμμετάσχει στο στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Μυθοπλασίες με μνήμη», με τους Κλαούντια Πινιέιρο, Πιλάρ Τένα και Γιάννη Πιτσιώρα, Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» (Λεωφόρος Στρατού 3, Θεσσαλονίκη, ώρα 20:00).

«James» του Πέρσιβαλ Έβερετ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Μυρσίνη Γκανά)

Το βραβευμένο με Πούλιτζερ Λογοτεχνίας νέο μυθιστόρημα του σταρ της αμερικανικής λογοτεχνίας -μία επαναφήγηση του κλασικού μυθιστορήματος του Μαρκ Τουέιν «Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» (1884)-, το οποίο οι New York Times χαρακτήρισαν ως «το πιο συναρπαστικό μυθιστόρημα του Έβερετ»-, κυκλοφόρησε στα ελληνικά στις 5 Ιουνίου.

Ποταμός Μισισιπής, 1861. Όταν ο σκλάβος Τζιμ μαθαίνει ότι το αφεντικό του πρόκειται να τον πουλήσει σ’ έναν άγνωστο στη Νέα Ορλεάνη, χωρίζοντάς τον για πάντα από τη γυναίκα και την κόρη του, καταφεύγει στο κοντινό Νησί του Τζάκσον μέχρι να καταστρώσει ένα σχέδιο διαφυγής. Στο μεταξύ, ο Χάκλμπερι Φιν έχει σκηνοθετήσει τον θάνατό του, προκειμένου να ξεφύγει από τον βίαιο πατέρα του που μόλις επέστρεψε στην πόλη. Έτσι ξεκινάει για τους δυο τους ένα επικίνδυνο ταξίδι με σχεδία στον Μισισιπή, με προορισμό την ελευθερία. Καθώς ο Τζιμ και ο Χακ πλέουν σε νερά γεμάτα θανάσιμες παγίδες, κάθε στροφή του ποταμού μπορεί να κρύβει πίσω της την πολυπόθητη σωτηρία ή ένα οδυνηρό τέλος.

Με τις φήμες του πολέμου να εξαπλώνονται, ο Τζιμ καλείται να αντιμετωπίσει το προσωπικό του άχθος: την οικογένεια που πρέπει να προστατέψει πάση θυσία και το συνεχές ψέμα που βιώνει. Και μαζί, το αταίριαστο ζευγάρι οφείλει να αντικρίσει κατάματα μια επικίνδυνη οδύσσεια.

Μέσα σε είκοσι δύο χρόνια, ο Έβερετ έχει γράψει δεκαεννέα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων μιας γουέστερν παρωδίας, μιας σάτιρας της εκδοτικής βιομηχανίας, μιας διασκευής των μύθων της Μήδειας και του Διόνυσου και ενός φιλοσοφικού φυλλαδίου με ένα τετράχρονο παιδί ως αφηγητή. Έργα του έχουν τιμηθεί με πάμπολλα βραβεία, όπως το PEN/ Jean Stein Book Award, το New American Writing Award και το PEN/Faulkner Award for Fiction, ενώ βραβεύτηκε με το NBCC Ivan Sandrof Life Achievement Award και με το Windham Campbell Prize και ήταν υποψήφιος για το Booker και για το Pulitzer. Η εφημερίδα The Washington Post έχει αποκαλέσει τον Έβερετ «έναν από τους πιο τολμηρούς πειραματικούς σύγχρονους Αμερικανούς μυθιστοριογράφους».

«Οι αδερφές Μπλου» της Coco Mellors (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Έφη Τσιρώνη)

Οι αδερφές Μπλου ήταν πάντα δεμένες, παρότι εξαιρετικά διαφορετικές.
Η Έιβερι, η μεγαλύτερη, είναι μια καθωσπρέπει δικηγόρος που μένει στο Λονδίνο, κρύβει όμως ένα μυστικό που θα μπορούσε να καταστρέψει ολοκληρωτικά την τέλεια ζωή της. Η Μπόνι, πρωταθλήτρια πυγμάχος, έπειτα από μια βαριά ήττα παράτησε το μποξ και πλέον δουλεύει ως πορτιέρισσα σε ένα μπαρ στο Λος Άντζελες. Ώσπου ένα βράδυ μια απερίσκεπτη πράξη της την αναγκάζει να φύγει από την πόλη.

Η Λάκι, η αντιδραστική μικρότερη αδερφή, είναι μοντέλο στο Παρίσι, μα έχει έρθει πια η ώρα να υποστεί τις συνέπειες της άστατης ζωής της. Τρίτη στη σειρά ήταν η Νίκι, της οποίας ο απροσδόκητος χαμός έναν χρόνο πριν κλόνισε τις υπόλοιπες και τάραξε την ισορροπία της τετράδας. Όταν οι τρεις εναπομείνασες αδερφές συναντιούνται στη Νέα Υόρκη με σκοπό να αποτρέψουν την πώληση του σπιτιού όπου μεγάλωσαν, διαπιστώνουν ότι μόνο αν ξανάρθουν κοντά θα καταφέρουν να νικήσουν το πένθος, τον εθισμό και τη θλίψη και να ερωτευτούν ξανά τη ζωή. Όπως έγραψε η Evening Standard «Σαν τις Μικρές κυρίες αλλά με σύγχρονη γυναικεία ματιά».

Η Κοκό Μέλορς συστήνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό με το δεύτερο μυθιστόρημά της, «Blue Sisters», ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2024 σύμφωνα με διάφορες λογοτεχνικές λίστες και μπεστ σέλερ των Sunday Times, New York Times, USA Today και Der Spiegel κι ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2024 σύμφωνα με διάφορες λογοτεχνικές λίστες.

Το πρώτο της μυθιστόρημα «Cleopatra and Frankestain» (ετοιμάζεται από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) περιλήφθηκε στη βραχεία λίστα του Grand Prix de Litterature Americaine και θα μεταφερθεί στη μικρή οθόνη σε σενάριο της ίδιας.

«Το όνομα μου είναι Εμίλια ντελ Βάγιε» της Ιζαμπέλ Αλιέντε (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Δέσποινα Δρακάκη)

Με βάφτισαν Εμίλια ντελ Βάγιε Κλάρο, έτσι εμφανίζομαι στα κατάστιχα της ενορίας της Λα Μισιόν. Η μητέρα μου επέμενε στο «Ντελ Βάγιε» και ο δον Πάντσο επέβαλε και το επίθετο «Κλάρο», επειδή εγώ δεν ήμουν ένα τυχαίο μπάσταρδο αλλά η κόρη που πάντα ήθελε να έχει.

Σαν Φρανσίσκο, 1866. Μια Ιρλανδή δόκιμη μοναχή, έπειτα από έναν τραγικό και θυελλώδη έρωτα με έναν Χιλιανό αριστοκράτη, γεννάει μια κόρη που την ονομάζει Εμίλια ντελ Βάγιε. Η Εμίλια μεγαλώνει κάτω από τη σκέπη ενός τρυφερού πατριού και γίνεται μια ανεξάρτητη και αυτάρκης γυναίκα.
Προκειμένου να ακολουθήσει το πάθος της για τη συγγραφή, αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες. Στην ηλικία των δεκαέξι, αρχίσει να εκδίδει λαϊκά, φτηνά αναγνώσματα με ανδρικό ψευδώνυμο, και κάποια στιγμή στρέφεται στη δημοσιογραφία πείθοντας έναν συντάκτη στην εφημερίδα San Francisco Examiner να την προσλάβει. Εκεί συνεργάζεται με άλλον έναν ταλαντούχο ρεπόρτερ, τον Έρικ Γουίλαν.

Προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει, αρπάζει την ευκαιρία να καλύψει τον εμφύλιο πόλεμο στη Χιλή, μαζί με τον Έρικ. Κι εκεί ανακαλύπτει σιγά σιγά την αλήθεια για τον πατέρα της και για τις ρίζες της. Καθώς ο πόλεμος μαίνεται, η Εμίλια θέτει σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή, αμφισβητώντας την ταυτότητα αλλά και το πεπρωμένο της.

Η συγγραφέας Ιζαμπέλ Αλιέντε, ανιψιά του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Προέδρου της Χιλής την περίοδο 1970-1973 και πρώτη Χιλιανή συγγραφέας με διεθνή αναγνώριση - τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 42 γλώσσες και έχουν πουλήσει πάνω από 74 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως- μας σύστησε την οικογένεια ντελ Βάγιε ήδη από το πρώτο βιβλίο της, το μπεστ σέλερ «Το σπίτι των πνευμάτων» (1982). Έκτοτε, μέλη από διάφορα παρακλάδια της επινοημένης από την Αλιέντε οικογένειας έχουν κάνει την εμφάνιση τους στα μυθιστορήματά της.

«Λευκή αλεπού» του Owen Matthews (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Όλγα Γκαρτζονίκα)

1693, Ρωσία. Η νέα θέση του Συνταγματάρχη Αλεξάντερ Βάσιν ως διοικητή ενός στρατοπέδου γκούλαγκ κάθε άλλο παρά προαγωγή μπορεί να θεωρηθεί. Σε αυτό το μέρος καταλήγουν οι αξιωματικοί της KGB που για οποιοδήποτε λόγο έχουν πέσει σε δυσμένεια, προκειμένου να χαθούν αθόρυβα και να ξεχαστούν. Όμως, όταν ξεσπάει στο στρατόπεδο μια βίαιη ανταρσία, ο Βάσιν πρέπει να πάρει την απόφαση: να δραπετεύσει ή να πεθάνει. Και δραπετεύει.

Μαζί του φεύγει ένας μυστηριώδης κρατούμενος -ένας άνθρωπος που ίσως κρατάει το κλειδί για ένα εξαιρετικά επικίνδυνο μυστικό: την ταυτότητα του ανθρώπου που έδωσε πραγματικά την εντολή για τη δολοφονία του Κένεντι. Σε έναν αγώνα δρόμου από τη ζοφερή ερημιά της Σιβηρίας μέχρι τους γκρίζους δρόμους της Μόσχας, ο Βάσιν προσπαθεί να βρίσκεται διαρκώς ένα βήμα μπροστά από την πλέον ανελέητη οργάνωση μυστικών πληροφοριών του κόσμου, προκειμένου να κρατήσει ζωντανό τον σημαντικότερο καταζητούμενο της Ρωσίας. Και με την πίστη, το ήθος και το πατριωτικό καθήκον του να δοκιμάζονται μέχρις εσχάτων, θα έρθει αντιμέτωπος με την ύστατη επιλογή: να συμμορφωθεί ή να πεθάνει πολεμώντας το σύστημα.

Ο Όουεν Μάθιους, υπογράφει ένα page-turning  κατασκοπικό μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται την εποχή του Ψυχρού Πολέμου -η έρευνα που έχει προηγηθεί είναι εμφανής- και είναι εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, ήταν πολεμικός ανταποκριτής στη Βοσνία, στον Λίβανο, στο Αφγανιστάν, στην Τσετσενία, στο Ιράκ και στην Ουκρανία, και επικεφαλής του γραφείου ειδήσεων του περιοδικού Newsweek στη Μόσχα από το 2006 μέχρι το 2016. Έχει γράψει αρκετά διηγήματα, μεταξύ των οποίων τα Stalin’s Children και An Impeccable Spy, που έχουν λάβει εξαιρετικές κριτικές.

«Η Υπόθεση της Ερυθράς Βασίλισσας» του Μιχάλη Μοδινού (εκδόσεις Καστανιώτη)

Δυο παλιοί εραστές ξαναβρίσκονται σε στιγμές αναπόλησης κάπου στις ελβετικές Άλπεις. Ένας ηλικιωμένος ήρωας σχεδιάζει την καθημερινή του έξοδο, εισπράττοντας τους φυσικούς κύκλους ως τραγική συμπαντική ευθυμία. Ένας συγγραφέας, στη διάρκεια μιας μοναχικής παραμονής Πρωτοχρονιάς, επιχειρεί μια μυθοπλαστική και –γιατί όχι;– πραγματική έξοδο στις εσχατιές της Αμερικής. Ένας ταξιδευτής γιορτάζει με τα πλήθη στους δρόμους μιας πόλης της Καραϊβικής την απονομή του Νόμπελ στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και ζει εκατό χρόνια ευδαιμονίας με την ερωμένη του στο μυθικό Μακόντο.

Ηρωίδες και ήρωες που γεφυρώνουν την περιπέτεια με την επιστροφή τους στην εστία. Άνθρωποι που υποχρεώνονται να κινούνται όλο και ταχύτερα μέσα σε ένα μεταλλασσόμενο τοπίο, για να καταλήξουν στην ίδια θέση – όπως ακριβώς η Ερυθρά Βασίλισσα μπροστά στην έκπληκτη Αλίκη στο Μέσα από τον καθρέφτη.

Ο πολυβραβευμένος -και πολυταξιδεμένος- Μιχάλης Μοδινός επιστρέφει και πάλι στη φόρμα του διηγήματος, με ιστορίες «μεταξύ σατιρικής αυτογνωσίας και κυνικού πραγματισμού, υπαρξιακής αγωνίας και επιβίωσης ιστορικών φαντασμάτων».

«Η ιστορία της παραμάνας» της Ελίζαμπεθ Γκάσκελ (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Μαργαρίτα Ζαχαριάδου)

Μια νεαρή παραμάνα πηγαίνει να φροντίσει ένα παιδί σε απομονωμένο οικογενειακό κτήμα στη βόρεια Αγγλία, όπου πολύ σύντομα την απορροφά η σκοτεινή και τραγική ιστορία της οικογένειας. Σε αυτό το απόκοσμο, μοναχικό σπίτι, αρχίζει να ξετυλίγει τα ανησυχητικά μυστικά της οικογένειας. Κάθε ήχος είναι προάγγελος καταστροφής, καθώς η παραμάνα πείθεται ότι ένα κακόβουλο πνεύμα παραμονεύει στο πατρικό σπίτι του παιδιού.

Τα μυθιστορήματα της Αγγλίας συγγραφέως Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, (1810-1865) προσφέρουν ένα λεπτομερές πορτρέτο της ζωής των ανθρώπων της βικτοριανής κοινωνίας, κυρίως της φτωχής εργατικής τάξης. Όταν παντρεύτηκε το 1832 μετακόμισε στο Μάντσεστερ, όπου το βιομηχανικό περιβάλλον επηρέασε βαθιά το περιεχόμενο των βιβλίων της και τους κοινωνικούς της προβληματισμούς, όπως φαίνεται στα μυθιστορήματά της «Κράνφορντ» (1853) και «Βορράς και Νότος» (1855). Έγραψε επίσης την πρώτη βιογραφία της Σαρλότ Μπροντέ (1857), ενώ διηγήματά της δημοσιεύονταν τακτικά στο περιοδικό «Household Words» του Τσαρλς Ντίκενς, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει την «Ιστορία της παραμάνας» (1852) «Μια εξαιρετική ιστορία φαντασμάτων. Δεξιοτεχνική αφήγηση, άρτια εκτελεσμένη».

Ένα απολαυστικό δείγμα γοτθικής λογοτεχνίας, σε ένα βιβλιαράκι μόλις 60 σελίδων (μαζί με το σημείωμα για το έργο της συγγραφέως) από «Τα Μικρά» των εκδόσεων Μεταίχμιο που επιμελείται η Στέλλα Ζουμπουλάκη. Στην ίδια Σειρά, και το εν πολλοίς αυτοβιογραφικό, διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε «Γουίλιαμ Γουίλσον, όπως και «Οι νεκροί» του Τζέιμς Τζόις.

«Ο θάνατος έρχεται στο Μάρλοου» του Ρόμπερτ Θόρογκουντ (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Τιτίνα Σπερελάκη)

Η ήσυχη επαρχιακή πόλη στις όχθες του Τάμεση έχει ξαναβρεί τους νωχελικούς ρυθμούς της, έναν χρόνο μετά τις τρεις δολοφονίες που τη συντάραξαν κι έγιναν η αιτία για να γνωριστούν και να συστήσουν τη Λέσχη Φόνων του Μάρλοου η Τζούντιθ, η Σούζι και η Μπεκς.

Το μόνο συναρπαστικό γεγονός στον ορίζοντα είναι ο επικείμενος γάμος ενός μεγαλόσχημου πολίτη του Μάρλοου, του σερ Πίτερ Μπέιλι, με τη νοσοκόμα του. Την παραμονή, ο σερ Πίτερ οργανώνει δεξίωση στο επιβλητικό αρχοντικό του πάνω στον Τάμεση, όπου παρευρίσκονται και οι τρεις φίλες. Ένας φοβερός πάταγος θα τις οδηγήσει στον εντοπισμό του οικοδεσπότη, νεκρού, καταπλακωμένου από ένα βαρύ έπιπλο μέσα στο γραφείο του. Το γραφείο ήταν κλειδωμένο από μέσα και το κλειδί βρίσκεται στην τσέπη του θύματος, πράγμα που οδηγεί την αστυνομία στο να αποκλείσει το ενδεχόμενο της δολοφονικής ενέργειας. Η Τζούντιθ όμως διαφωνεί.

Ο Ρόμπερτ Θόρογκουντ γεννήθηκε τo 1972 στο Κόλτσεστερ του Έσσεξ. Σπούδασε Ιστορία στο Κέμπριτζ και εργάστηκε πολλά χρόνια ως σεναριογράφος. Σε ηλικία δέκα ετών διάβασε το «Σφήκα σε ψάθινο καπέλο» της Άγκαθα Κρίστι και έκτοτε ερωτεύτηκε την αστυνομική λογοτεχνία. Είναι ο δημιουργός της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς του BBC «Death in Paradise», στην οποία βασίστηκε για μια σειρά μυθιστορημάτων που έγραψε στη συνέχεια, με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ Ρίτσαρντ Πουλ.

H «Λέσχη φόνων του Μάρλοου» (Εκδόσεις Πατάκη, 2024), το πρώτο βιβλίο της ομώνυμης νουάρ τετραλογίας του Ρόμπερτ Θόρογκουντ, έχει μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες και την άνοιξη του 2024 έγινε τηλεοπτική σειρά από το ITV (με τη Σαμάνθα Μποντ στον ρόλο της Τζούντιθ Ποτς). «Ο θάνατος έρχεται στο Μάρλοου», μία «διαβολικά έξυπνη» ιστορία, σύμφωνα με το Kirkus, είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς.

«Μποκανέρα» της Μισέλ Μισέλ Πεντινιελί (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Γιάννης Καυκιάς)

Αν πιστέψουμε τους κατοίκους της υπόλοιπης Γαλλίας, στη Νίκαια βρίσκουμε ήλιο, θάλασσα, τουρίστες, συνταξιούχους και φασίστες. Συναντάμε όμως και την Ντιου Μποκανέρα. Πενηντάρα, χωρίς παιδιά, αγαπά τον καφέ και πάσχει από αϋπνίες. Είναι ιδιωτική ντετέκτιβ και φορά αρβύλες, είναι αστεία και θαρραλέα, με μια δόση μελαγχολίας.

Μια μέρα, ένας άντρας με αγγελική μορφή τής ζητά να ερευνήσει τον θάνατο του συντρόφου του. Λίγες μέρες μετά, δολοφονείται και ο ίδιος. Η Ντιου Μποκανέρα θα κάνει άνω-κάτω την πόλη για να ανακαλύψει τον ένοχο. Μιαπόλη πλουσίων σε πλήρη ανοικοδόμηση, με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις, όπου οι γκέι, οι φτωχοί και οι μετανάστες, παρά τις μορφές αλληλεγγύης που αναπτύσσονται, έρχονται αντιμέτωποι με την καχυποψία και την εχθρότητα.

Η Μισέλ Πεντινιελί, ιταλο-κορσικανικής καταγωγής, γεννήθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας το 1968. Εργάστηκε για χρόνια ως δημοσιογράφος στο Παρίσι. Ζει στη Νίκαια. Το «Μποκανέρα», που τιμήθηκε με το βραβείο Lion Noir στο φεστιβάλ αστυνομικού βιβλίου του Neuilly-Plaisance, είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς νουάρ μυθιστορημάτων σε πολιτικό φόντο, με πρωταγωνίστρια την ιδιωτική ντετέκτιβ Ντιου Μποκανέρα.

Με ύφος χιουμοριστικό καθώς και έντονα κριτικό για τα κακώς κείμενα της πόλης της, η συγγραφέας μιλά για τις ανισότητες, την ομοφοβία, την πατριαρχική βία, την ακροδεξιά, αλλά και τις εστίες αντίστασης και αλληλεγγύης που δημιουργούνται.

Related...Ερχεται το 4ο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων με 160 συγγραφείς, ακαδημαϊκούς, μεταφραστές από 16 χώρεςΗ Μόνικα Μπελούτσι για τα 25 χρόνια της θρυλικής «Μαλένα» στο Φεστιβάλ της Ταορμίνα«Ωκεανός»: Ο Ντέϊβιντ Ατένμπορο καταδύεται στο πιο μυστηριώδες σύνορο του πλανήτη