Πολυνομοσχέδιο για την παιδεία: τα πανεπιστήμια σε ελεύθερη πτώση
Οι μεταρρυθμίσεις από μόνες τους δεν ενέχουν υποχρεωτικά τη βελτίωση. Πολλές φορές αυτές οδηγούν σε οπισθοδρομισμό. Το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους αναχρονιστικής μεταρρύθμισης η οποία γυρνάει τη χειμαζόμενη παιδεία της χώρας μας δεκαετίες πίσω. Για λόγους οικονομίας χώρου δεν θα σχολιάσω το σύνολο του πολυνομοσχεδίου το οποίο είναι εν γένει προβληματικό, αλλά θα περιοριστώ στις πιο τρανταχτές και σκοταδιστικές αλλαγές που το νομοσχέδιο απειλεί πως θα επιφέρει.
Απαριθμώντας τες, ο υπουργός α) νομιμοποιεί με το χείριστο τρόπο το πρόβλημα των αιώνιων φοιτητών, β) επαναφέρει διθυραμβικά το απεχθές ακαδημαϊκό άσυλο, γ) θέτει τους ακαδημαϊκούς διδάσκοντες στο εκλογικό έλεος των κομματικών νεολαίων και δ) αποκλείει οποιαδήποτε περίπτωση αξιολόγησης στην Ελληνική παιδεία.
α) Το πρόβλημα με τους αιώνιους φοιτητές δεν είναι πως ανάμεσά τους κρύβονται οι κομματικοί υπάλληλοι που παραμένουν στις σχολές για να «προετοιμάζουν» τις επόμενες γενιές των φοιτητικών νεολαίων. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως το εν λόγω φαινόμενο περιγράφει και ενισχύει μια αναχρονιστική νοοτροπία και προσέγγιση της ακαδημαϊκής φοίτησης η οποία υπονομεύει την παιδεία και τους ίδιους τους φοιτητές. Μια νοοτροπία βολέματος, μονιμότητας, και αέναης φοιτητικής διασκέδασης. Εν αντιθέσει οφείλουμε να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα μέσα στο οποίο ο φοιτητής συνειδητοποιεί πως η φοίτηση του είναι η σημαντικότερη στιγμή της επαγγελματικής του πορείας και για τον λόγο αυτό, φαινόμενα όπως η αιώνια φοίτηση πρέπει να εκλείψουν.
Για να επιτευχθεί αυτό η πολιτεία μπορεί να θέσει συγκεκριμένο αριθμό επιτρεπόμενων απουσιών σε κάθε εξάμηνο (ενδεικτικά τρεις ανά μάθημα) και περαιτέρω απουσίες να οδηγούν σε «αποτυχία» του μαθητή στο εν λόγω μάθημα. Επιπροσθέτως, η παρακολούθηση μαθημάτων πρέπει να είναι υποχρεωτική. Στην περίπτωση που ο φοιτητής αποτύχει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό μαθημάτων ανά εξάμηνο (είτε λόγω απουσιών, είτε λόγω χαμηλής βαθμολογίας) θα πρέπει να αποβάλλεται από την σχολή. Επιπλέον, στην περίπτωση που ο φοιτητής διατηρεί χαμηλό μέσο όρο (χαμηλότερο από συγκεκριμένο όριο) για ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος, θα πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να αποβάλλεται από τη σχολή. Η υποχρεωτική παρακολούθηση και η διατήρηση ελάχιστου μέσου όρου θα οδηγούσε στην εξάλειψη του εν λόγω φαινομένου ενώ θα οδηγούσε τους φοιτητές να καταβάλλουν τις μέγιστες ακαδημαϊκές προσπάθειες κατά τη φοίτηση τους.
β) Η διεστραμμένη έννοια του «ασύλου» εκφράζει την πεμπτουσία των παθογενειών του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Στην ουσία, πρόκειται για τον βασικό εκφραστή μιας ιδεολογίας που θέλει τα πανεπιστήμια άνδρα μπράβων, κομματικών στρατών, βίας, τρόμου και εγκλημάτων. Είναι σαφώς αδιανόητο να πωλούνται κλεμμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του Ε.Μ.Π. στο Μοναστηράκι, ή να παίρνει φωτιά το κτήριο της Νομικής αλλά να απαγορεύεται να εισέλθει η Πυροσβεστική Υπηρεσία επειδή αυτή θεωρείται σώμα ασφαλείας και της απαγορεύεται η είσοδος. Σε αυτά μάλλον αποσκοπεί το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου.
Και για να τελειώνουμε μια και καλή, αυτή η νιχιλιστική έννοια του ασύλου δεν συναντάται πουθενά αλλού στον πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα η θεμιτή «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» εξασφαλίζεται εν γένει στη χώρα μας και συνεπώς δεν χρειάζονται επιπλέον ρυθμίσεις για την παιδεία από φερόμενους πολιτικούς - σωτήρες.
γ) Με την νέα νομοθεσία οι φοιτητές (σε ποσοστό 70%) θα συμμετέχουν στα εκλεκτορικά σώματα για την επιλογή πρυτανικών αρχών των ΑΕΙ. Αυτό ακριβώς έλειπε από το ελληνικό πανεπιστήμιο για να πιάσει πάτο - υποψήφιους πρυτάνεις με προεκλογικές αφίσες στους κοινόχρηστους χώρους της σχολής να μοιράζουν προεκλογικές υποσχέσεις στους φοιτητές για να κερδίσουν την ψήφο τους.
Πέρα λοιπόν από τα κωμικοτραγικά του υπουργείου, η διοίκηση των πανεπιστημίων προφανώς και δεν είναι δυνατόν να εκλέγεται από τους φοιτητές, από τις καταστροφικές φοιτητικές νεολαίες, ή από τις διάφορες κομματικές κλίκες των καθηγητών. Αντιθέτως. αυτός ο ρόλος ανήκει δικαιωματικά στην πολιτεία η οποία χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα της αξιολόγησης (βλ. παρακάτω) θα μπορούσε να αναδείξει τους βέλτιστους ακαδημαϊκούς για τα πρυτανικά συμβούλια. Εδώ θα μπορούσαν μάλιστα να συνεισφέρουν ανενεργά σώματα του κράτους όπως η βουλή και οι επιτροπές της (επιτροπή για την παιδεία, κτλ).
δ) Η αξιολόγηση τέλος είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί κανείς πολιτικός στην Ελλάδα.
Κανείς πολιτικός δεν μπορεί να παραδεχτεί δημόσια πως στους φοιτητές μας αξίζουν οι βέλτιστοι ακαδημαϊκοί οι οποίοι μπορούν να αναδειχθούν μόνο μέσω ενός κλίματος ανταγωνισμού και ποιοτικής αξιολόγησης. Η αξιολόγηση λοιπόν οφείλει να είναι και εσωτερική (εντός του ιδρύματος) και εξωτερική (από όργανα της πολιτείας). Κύριο ρόλο στην αξιολόγηση φυσικά πρέπει να διαδραματίσουν οι ίδιοι οι φοιτητές ως τελικοί κριτές της ποιότητας της ακαδημαϊκής διδασκαλίας. Με ανώνυμο και εύκολο τρόπο οι φοιτητές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν αυτούς που τους βαθμολογούν και να συνεπικουρούν το έργο της πολιτείας για επιβράβευση του προσωπικού, για πειθαρχία, ή μέχρι και για πιθανή αποβολή ανεπαρκούς διδάσκοντα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ουδείς λόγος από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου για την απαραίτητη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά και για την αδήριτη πλέον ανάγκη πλήρους και οριστικής πάταξης της μάστιγας που ονομάζεται φοιτητικές νεολαίες/παρατάξεις/κομματικοί στρατοί. Όπως προαναφέρθηκε, πολλές φορές οι μεταρρυθμίσεις οδηγούν σε οπισθοδρομισμό. Η παιδεία θα αναγεννηθεί όταν η πολιτική εξουσία επιστρέψει στους πολίτες.
Απαριθμώντας τες, ο υπουργός α) νομιμοποιεί με το χείριστο τρόπο το πρόβλημα των αιώνιων φοιτητών, β) επαναφέρει διθυραμβικά το απεχθές ακαδημαϊκό άσυλο, γ) θέτει τους ακαδημαϊκούς διδάσκοντες στο εκλογικό έλεος των κομματικών νεολαίων και δ) αποκλείει οποιαδήποτε περίπτωση αξιολόγησης στην Ελληνική παιδεία.
α) Το πρόβλημα με τους αιώνιους φοιτητές δεν είναι πως ανάμεσά τους κρύβονται οι κομματικοί υπάλληλοι που παραμένουν στις σχολές για να «προετοιμάζουν» τις επόμενες γενιές των φοιτητικών νεολαίων. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως το εν λόγω φαινόμενο περιγράφει και ενισχύει μια αναχρονιστική νοοτροπία και προσέγγιση της ακαδημαϊκής φοίτησης η οποία υπονομεύει την παιδεία και τους ίδιους τους φοιτητές. Μια νοοτροπία βολέματος, μονιμότητας, και αέναης φοιτητικής διασκέδασης. Εν αντιθέσει οφείλουμε να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα μέσα στο οποίο ο φοιτητής συνειδητοποιεί πως η φοίτηση του είναι η σημαντικότερη στιγμή της επαγγελματικής του πορείας και για τον λόγο αυτό, φαινόμενα όπως η αιώνια φοίτηση πρέπει να εκλείψουν.
Για να επιτευχθεί αυτό η πολιτεία μπορεί να θέσει συγκεκριμένο αριθμό επιτρεπόμενων απουσιών σε κάθε εξάμηνο (ενδεικτικά τρεις ανά μάθημα) και περαιτέρω απουσίες να οδηγούν σε «αποτυχία» του μαθητή στο εν λόγω μάθημα. Επιπροσθέτως, η παρακολούθηση μαθημάτων πρέπει να είναι υποχρεωτική. Στην περίπτωση που ο φοιτητής αποτύχει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό μαθημάτων ανά εξάμηνο (είτε λόγω απουσιών, είτε λόγω χαμηλής βαθμολογίας) θα πρέπει να αποβάλλεται από την σχολή. Επιπλέον, στην περίπτωση που ο φοιτητής διατηρεί χαμηλό μέσο όρο (χαμηλότερο από συγκεκριμένο όριο) για ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος, θα πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να αποβάλλεται από τη σχολή. Η υποχρεωτική παρακολούθηση και η διατήρηση ελάχιστου μέσου όρου θα οδηγούσε στην εξάλειψη του εν λόγω φαινομένου ενώ θα οδηγούσε τους φοιτητές να καταβάλλουν τις μέγιστες ακαδημαϊκές προσπάθειες κατά τη φοίτηση τους.
β) Η διεστραμμένη έννοια του «ασύλου» εκφράζει την πεμπτουσία των παθογενειών του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Στην ουσία, πρόκειται για τον βασικό εκφραστή μιας ιδεολογίας που θέλει τα πανεπιστήμια άνδρα μπράβων, κομματικών στρατών, βίας, τρόμου και εγκλημάτων. Είναι σαφώς αδιανόητο να πωλούνται κλεμμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του Ε.Μ.Π. στο Μοναστηράκι, ή να παίρνει φωτιά το κτήριο της Νομικής αλλά να απαγορεύεται να εισέλθει η Πυροσβεστική Υπηρεσία επειδή αυτή θεωρείται σώμα ασφαλείας και της απαγορεύεται η είσοδος. Σε αυτά μάλλον αποσκοπεί το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου.
Και για να τελειώνουμε μια και καλή, αυτή η νιχιλιστική έννοια του ασύλου δεν συναντάται πουθενά αλλού στον πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα η θεμιτή «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» εξασφαλίζεται εν γένει στη χώρα μας και συνεπώς δεν χρειάζονται επιπλέον ρυθμίσεις για την παιδεία από φερόμενους πολιτικούς - σωτήρες.
γ) Με την νέα νομοθεσία οι φοιτητές (σε ποσοστό 70%) θα συμμετέχουν στα εκλεκτορικά σώματα για την επιλογή πρυτανικών αρχών των ΑΕΙ. Αυτό ακριβώς έλειπε από το ελληνικό πανεπιστήμιο για να πιάσει πάτο - υποψήφιους πρυτάνεις με προεκλογικές αφίσες στους κοινόχρηστους χώρους της σχολής να μοιράζουν προεκλογικές υποσχέσεις στους φοιτητές για να κερδίσουν την ψήφο τους.
Πέρα λοιπόν από τα κωμικοτραγικά του υπουργείου, η διοίκηση των πανεπιστημίων προφανώς και δεν είναι δυνατόν να εκλέγεται από τους φοιτητές, από τις καταστροφικές φοιτητικές νεολαίες, ή από τις διάφορες κομματικές κλίκες των καθηγητών. Αντιθέτως. αυτός ο ρόλος ανήκει δικαιωματικά στην πολιτεία η οποία χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα της αξιολόγησης (βλ. παρακάτω) θα μπορούσε να αναδείξει τους βέλτιστους ακαδημαϊκούς για τα πρυτανικά συμβούλια. Εδώ θα μπορούσαν μάλιστα να συνεισφέρουν ανενεργά σώματα του κράτους όπως η βουλή και οι επιτροπές της (επιτροπή για την παιδεία, κτλ).
δ) Η αξιολόγηση τέλος είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί κανείς πολιτικός στην Ελλάδα.
Κανείς πολιτικός δεν μπορεί να παραδεχτεί δημόσια πως στους φοιτητές μας αξίζουν οι βέλτιστοι ακαδημαϊκοί οι οποίοι μπορούν να αναδειχθούν μόνο μέσω ενός κλίματος ανταγωνισμού και ποιοτικής αξιολόγησης. Η αξιολόγηση λοιπόν οφείλει να είναι και εσωτερική (εντός του ιδρύματος) και εξωτερική (από όργανα της πολιτείας). Κύριο ρόλο στην αξιολόγηση φυσικά πρέπει να διαδραματίσουν οι ίδιοι οι φοιτητές ως τελικοί κριτές της ποιότητας της ακαδημαϊκής διδασκαλίας. Με ανώνυμο και εύκολο τρόπο οι φοιτητές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν αυτούς που τους βαθμολογούν και να συνεπικουρούν το έργο της πολιτείας για επιβράβευση του προσωπικού, για πειθαρχία, ή μέχρι και για πιθανή αποβολή ανεπαρκούς διδάσκοντα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ουδείς λόγος από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου για την απαραίτητη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά και για την αδήριτη πλέον ανάγκη πλήρους και οριστικής πάταξης της μάστιγας που ονομάζεται φοιτητικές νεολαίες/παρατάξεις/κομματικοί στρατοί. Όπως προαναφέρθηκε, πολλές φορές οι μεταρρυθμίσεις οδηγούν σε οπισθοδρομισμό. Η παιδεία θα αναγεννηθεί όταν η πολιτική εξουσία επιστρέψει στους πολίτες.
-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.
Keywords
πολυνομοσχεδιο, εν λόγω, huffington post, μονιμοτητα, συγκεκριμένο, νέα, αει, βουλη, ελλαδα, αδήριτη, feed, property, huffington, κινηση στους δρομους, αποτελεσματα δημοτικων εκλογων 2010, εκλογες 2010 αποτελεσματα , Καλή Χρονιά, φωτια, αξιολογηση, αποτελεσματα, αφισες, ηγεσια, πυροσβεστικη, σχολες, αδήριτη, αει, ελεος, ασυλο, δυνατοτητα, διοικηση, ευκολο, εν λόγω, εννοια, ετος, υπηρεσια, υπολογιστες, κλιμα, λειτουργια, λογο, νοοτροπια, ουσια, πεμπτουσια, πειθαρχια, πολιτεια, πυροσβεστικη υπηρεσια, ρυθμισεις, ρολο, συγκεκριμένο, σωμα, ηλεκτρονικοι υπολογιστες, φυσικα, φοιτητης, ανηκει, huffington post, huffington, χωρα, feed, οργανα, property, σωματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Ε ΟΧΙ: Παρουσιαστές της πρωινής ζώνης στο Mega ήταν κρυφά ζευγάρι - Ποιος ήταν ο καημένος ο κερατάς; [video]
- ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ: "πρώτα θα πέσει το Άγιο Ορός και μετά εμείς..."!
- «Βαρουφάκη είσαι ανεύθυνος, τζογαδόρος και ερασιτέχνης»
- Αγόρασε "εφτάρα" BMW πληρώνοντας σε ψιλά!
- Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο τις τελευταίες στιγμές πριν τον θάνατο
- Υποχωρούν οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων
- Η 24χρονη από το ναυάγιο της Ρόδου που συγκίνησε τη Bild
- Τραγικός επίλογος για 33χρονη
- Κατάσχεση ακινήτων της «Αφοί Κωνσταντακάτου»
- LIVE: Oλοκληρώθηκε το Eurogroup - Δηλώσεις εκπροσώπων των δανειστών
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Huffington Post Greece
- Bloomberg: Η Ελλάδα μπορεί να χρεοκοπήσει χωρίς Grexit
- 10 οριστικές απαντήσεις για την επιστροφή στη δραχμή
- Υπόθεση απάτης με προπληρωμένες κάρτες εξιχνίασε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος
- Έλλειμμα 503 εκατ. την περίοδο Ιανουαρίου- Μαρτίου. Πρωτογενές πλεόνασμα 1,7 δισ.
- Η σκηνή δεν άντεξε: Άδοξο τέλος για σχολική παράσταση
- Πολυνομοσχέδιο για την παιδεία: τα πανεπιστήμια σε ελεύθερη πτώση
- Άνδρας κατηγορείται για την εν ψυχρώ δολοφονία του υπολογιστή του
- Νέα γενετική τεχνική υπόσχεται την επίλυση των κληρονομικών παθήσεων
- Τα 50 χρόνια του Νόμου του Moore: Μισός αιώνας για τον απαράβατο νόμο που κυριαρχεί στον κόσμο των υπολογιστών
- Τελευταία Νέα Huffington Post Greece
- Πολυνομοσχέδιο για την παιδεία: τα πανεπιστήμια σε ελεύθερη πτώση
- Έλλειμμα 503 εκατ. την περίοδο Ιανουαρίου- Μαρτίου. Πρωτογενές πλεόνασμα 1,7 δισ.
- Η σκηνή δεν άντεξε: Άδοξο τέλος για σχολική παράσταση
- 10 οριστικές απαντήσεις για την επιστροφή στη δραχμή
- Bloomberg: Η Ελλάδα μπορεί να χρεοκοπήσει χωρίς Grexit
- Υπόθεση απάτης με προπληρωμένες κάρτες εξιχνίασε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος
- Τα 50 χρόνια του Νόμου του Moore: Μισός αιώνας για τον απαράβατο νόμο που κυριαρχεί στον κόσμο των υπολογιστών
- Άνδρας κατηγορείται για την εν ψυχρώ δολοφονία του υπολογιστή του
- Νέα γενετική τεχνική υπόσχεται την επίλυση των κληρονομικών παθήσεων
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Από τη Σούκι στην Ιρίνα ο Μπράντλεϊ Κούπερ
- ΥΠΟΙΚ στο Eurogroup: Έξοδος απο την ύφεση με μεταρρυθμισεις
- Eurogroup: Μεγάλο χάσμα Ελλάδας- ΕΕ
- Θαμμένη ζωντανή και άλλες 9 ιστορίες που θα σε στοιχειώσουν...
- Χωρίς εκπλήξεις η αποστολή της ΑΕΚ
- Βουλή: Σε εξέλιξη η συζήτηση για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου
- Έρευνα Bloomberg: Χρεοκοπία δεν σημαίνει και Grexit
- Προς αποχή οι διαιτητές λόγω διώξεων στα «στημένα»
- «Άναψαν» τα αίματα στη Βουλή ανάμεσα σε Λοβέρδο - Λαφαζάνη