Περί γουχαΐσμάτων και διθυράμβων: Τι πραγματικά έγινε (και γράφτηκε) για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

Το «έθιμο» του γιουχαΐσματος στο Φεστιβάλ των Καννών είναι τόσο παλιό όσο και η ίδια η διοργάνωση κι αυτό είναι κάτι που όσοι ασχολούνται με το σινεμά γνωρίζουν πολύ καλά. Το κοινό του Φεστιβάλ θεωρείται ως ένα από τα πλέον εκφραστικά και δεν είναι λίγοι οι σκηνοθέτες που το έχουν βιώσει στο πετσί τους -με δημοφιλέστερο παράδειγμα αυτό του Vicnent Gallo για την ταινία του «The Brown Bunny», το 2003.

Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, το «The Killing of a Sacred Deer» του Γιώργου Λάνθιμου δεν γιουχαΐστηκε στις Κάννες με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από κάποιους για να δημιουργήσουν ψεύτικες εντυπώσεις.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Flix.gr, το οποίο καλύπτει το μεγάλο κινηματογραφικό γεγονός στην Κρουαζέτ, «Από τους 2.300 δημοσιογράφους που το παρακολούθησαν, γύρω στα 15 άτομα, είτε ως trolls, είτε επειδή δεν τους άρεσε η ταινία και θέλησαν να εκφραστούν έτσι, αποδοκίμασαν το φιλμ με το «μπου» τους (...) Πάντα θα υπάρχουν οι λίγοι που αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν εκφράζει τη συνολική αντίδραση στην προβολή της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, για την οποία, άλλωστε, γράφτηκαν από εκθειαστικές, μέχρι μέτριες κριτικές».

Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης γράφει με τη σειρά του στο Βήμα: «Γιουχαρίστηκε λέει ο Γιώργος Λάνθιμος στην πρωινή προβολή του «Φόνου του ιερού ελαφιού» στο φεστιβάλ των Καννών. Αλήθεια είναι, μέσα ήμουν (...) Ε και; Τι σημαίνει γιούχα; Στην ουσία, απολύτως τίποτε! Είναι μέσα στο παιχνίδι του φεστιβάλ των Καννών. Σε κάποιους δεν αρέσει μια ταινία και εκφράζονται με τον πιο χυδαίο τρόπο διότι γνωρίζουν ότι επειδή βρίσκονται στις Κάννες, η γιούχα τους θα γίνει θέμα. Και γίνεται».

THE KILLING OF A SACRED DEER: Lanthimos comes to America &makes the scariest film of his life. Review: https://t.co/GpeObgyRpj #Cannes2017 pic.twitter.com/RpIqSwwbTP

— david ehrlich (@davidehrlich) May 22, 2017

Σε σχετικό ρεπορτάζ του, το Entertainment Weekly αναφέρει πως οι κριτικοί είχαν μόνο καλά λόγια να πουν για την νέα ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη, ενώ ορισμένοι τη χαρακτήρισαν και ως την «πιο προσβάσιμη» ταινία του μέχρι σήμερα, αλλά και ως την «πιο τρομακτική ταινία που έχει γυρίσει στη ζωή του».

Like Dogtooth, Lanthimos' The Killing of a Sacred Deer resides on outer limits of horror genre. Bracingly sinister &disturbing #cannes

— Total Film (@totalfilm) May 22, 2017

«Ο Λάνθιμος μας καθοδηγεί με υπέρτατο έλεγχο προς μια βουβή κορύφωση, αφήνοντας μια μοχθηρία να πλανάται ακόμη και μετά τους τίτλους τέλους. Ο Έλληνας σκηνοθέτης συνεχίζει να εδραιώνει τη θέση του ανάμεσα στους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους κινηματογραφιστές, ανεβάζοντας τις προσδοκίες για την επόμενη ταινία του στην αγγλική γλώσσα», γράφει ο David Rooney του THR.

Predictable booing after KILLING OF A SACRED DEER from critics who somehow resent being challenged or chafed at Cannes. It's magnificent.

— Guy Lodge (@GuyLodge) May 22, 2017

Ο Peter Bradshaw του βρετανικού Guardian, έγραψε για την ταινία: «Η ταινία τρόμου των ταμπού του Γιώργου Λάνθιμου κινείται με μια υπνοβατική βεβαιότητα στο ξεχωριστό φάσμα του παράδοξου. Πρόκειται για μια γοητευτική, ενοχλητική, διασκεδαστική μετατόπιση προς κάτι που θα μπορούσε να φαίνεται σαν ένα συμβατικό θρίλερ από τη δεκαετία του '70 ή του '80 ή και ακόμα ένα ψυχολογικό θρίλερ του στυλ της "Μοιραίας Σχέσης". Διαθέτει ένα έντονο ορχηστρικό θέμα, εφιαλτικές γωνίες λήψης τύπου fish-eye και ανθρώπους να περπατούν κατά μήκος διαδρόμων με τέτοιο τρόπο που κάνει την κίνηση προς τα εμπρός να μοιάζει με πτώση σε αργή κίνηση».

The Killing of a Sacred Deer. Absolutely phenomenal Kubrickian horror film. Should win the Palme by a wide margin if you ask me #Cannes2017

— Mikko Pihkoluoma (@MikkoPihkoluoma) May 22, 2017

Ο Peter Debruge γράφει για λογαριασμό του έγκριτου Variety: «Στο χώρο των αλληγοριών ακραίας δυσφορίας, η συγκεκριμένη είναι αριστοτεχνικά ενορχηστρωμένη. Και αν αναγνωριστεί ως η τραγωδία που είναι (αν, δηλαδή, απογυμνωθεί από τις συγκινήσεις της και θεωρηθεί ένα αξιολύπητο τετελεσμένο γεγονός), τότε μπορούμε να τραβήξουμε μια απευθείας γραμμή ανάμεσα στην ταινία -το πιο πρόσφατο και άμεσο παράδειγμα του λεγόμενου “Ελληνικού Weird Wave”- και την πολύ παλαιότερη δραματική παράδοση της Ελλάδας, όπου χαρακτήρες όπως ο Αγαμέμνων και η Μήδεια έρχονταν αντιμέτωποι με αποφάσεις που ήταν εξίσου δύσκολο να αντέξουν».

The Killing Of a Sacred Deer is a scathing indictment of upper-class disconnection, disguised as the most chilling horror film imaginable

— Steven Zeitchik (@ZeitchikLAT) May 22, 2017

Ο Steve Pond του The Wrap σχολιάζει: «...υπερθερμαίνεται και γίνεται υστερικό και πολύ, πολύ σκοτεινό, καθιστώντας αδύνατο το να συνεχίσεις να γελάς με τα παράλογα στοιχεία του και δύσκολο να απομακρυνθείς από την αυξανόμενη φρίκη. Αυτό ίσως την κάνει την πιο συμβατική ταινία του Λάνθιμου, κατά κάποιο τρόπο. Αντί να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό τρελό σύμπαν, όπως έκανε στον Κυνόδοντα, τις Άλπεις και τον Αστακό, αυτός και ο επί χρόνια συνεργάτης του Ευθύμης Φιλίππου, θέτουν αυτή την ιστορία στον κόσμο μας. Έβαλαν τη χαρακτηριστική ανατροπή τους σε ένα είδος ιστορίας που θα μπορούσαν να είχαν πει οι πιο άμεσοι σκηνοθέτες, οι οποίοι θα δημιουργούσαν ένα ακόμη θρίλερ αγωνίας με υπερφυσικά στοιχεία. Ο Λάνθιμος, φυσικά, δεν παραδίδει “ένα ακόμα” οτιδήποτε. Το “The Killing of a Sacred Deer» είναι ενοχλητικό και παγωμένο και προκάλεσε διάσπαρτα γιουχαΐσματα στο τέλος της προβολής επειδή φυσικά και θα τα προκαλούσε. Ο Λάνθιμος δεν είναι για όλα τα γούστα και το “The Killing of a Sacred Deer” δεν κάνει παραχωρήσεις στη γεύση του».

Thrillingly, THE KILLING OF A SACRED DEER turns out to be a Jonathan Glazer movie in Lanthimos sheepskin. And it's the best of both worlds.

— Tim Robey (@trim_obey) May 22, 2017

Κοινό και κριτικοί συμφωνούν, επίσης, στο ότι η Nicole Kidman, η οποία συμμετέχει με τέσσερις ταινίες στις φετινές Κάννες, παραδίδει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της, δίπλα σε έναν εξίσου συγκλονιστικό Colin Farrell, του οποίου η σχέση με τον Λάνθιμο αρχίζει να πλησιάζει αυτή του Scorsese με τον DiCaprio. Επίσης, μετά την προβολή της Δευτέρας, το «The Killing of a Sacred Deer» θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους διεκδικητές για το Χρυσό Φοίνικα. Ακόμη όμως κι αν δεν τον κερδίσει, η καθολική γνώμη των παρευρισκόμενων στις Κάννες είναι πως θα φύγει με κάμποσα μεγάλα βραβεία από το φεστιβάλ.

Αυτά, για να ξέρουμε τι λέμε, τι διαβάζουμε και, κυρίως, τι πραγματικά γίνεται γύρω μας. Για την ακρίβεια όχι γύρω μας, καθώς η ελληνική πραγματικότητα αγαπά να χλευάζει και να απαξιώνει ό,τι δεν μπορεί να καταλάβει ή ό,τι δεν ανήκει στο (πολύ στενό) πλαίσιο των δικών της αισθητικών κριτηρίων. Ας ξέρουμε όμως τι γίνεται έξω, όπου σπουδαίοι Έλληνες δημιουργοί αφήνουν το στίγμα τους σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς καλλιτεχνικούς θεσμούς παγκοσμίως και δημιουργούν κινηματογραφική ιστορία με το ξεχωριστό βλέμμα τους. Είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.