Τέσσερα στελέχη της Ελληνικής Ναυτιλίας μιλούν για την χρηματοδότηση

του Μηνά Τσαμόπουλου

Η χρηματοδότηση των ναυτιλιακών εταιρειών μέσα σε ένα δύσκολο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον αποτελεί το σημείο - κλειδί, που κρίνει-καθορίζει το μέλλον τους. Ποιες θα επιβιώσουν, ποιες θα αναπτυχθούν και ποιες θα βάλουν «λουκέτο». Εξίσου σημαντική είναι και η παράμετρος που αφορά τον τρόπο άντλησης κεφαλαίων.

Το ερώτημα εάν οι εισηγμένες βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση σε σύγκριση με τις ιδιωτικές ναυτιλιακές εταιρείες όσο αφορά τη χρηματοδότησή τους αποτελεί αντικείμενο συζήτησης.

Η εμπειρία των Ελλήνων είναι πολύ μεγάλη πάνω σε αυτόν τον τομέα

Το «newmoney» έκανε ένα debate καταγράφοντας τις θέσεις πλοιοκτητών και υψηλόβαθμών στελεχών της ναυτιλιακής βιομηχανίας.

Έντυ Βαλεντής CEO Pyxis Tankers Inc:

Στη σημερινή οικονομική πραγματικότητα όπου η εύρεση εναλλακτικών κεφαλαίων για την ανάπτυξη των ναυτιλιακών εταιρειών γίνεται όλο και πιο δύσκολη, θεωρώ ότι ο δρόμος προς τα capital markets μέσω της εισαγωγής τους στο χρηματιστήριο, είναι μια καλή επιλογή.

Βεβαίως δεν πρόκειται για μία εύκολη επιλογή, δεδομένου ότι εξαρτάται από τις συνθήκες που επικρατούν κατά καιρούς στη ναυλαγορά ή τις χρηματαγορές.

Σχετίζεται επίσης με την «αίσθηση» των επενδυτών, οι οποίοι πολλές φορές δεν διακρίνουν τις διαφορές μεταξύ των κλάδων/αγορών της ναυτιλίας και δεν κατανοούν την κυκλικότητα τους.

Αν και οι απαιτήσεις από μία εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία όσον αφορά στις εσωτερικές διαδικασίες (audit procedures, compliance etc.) αλλά και στα έξοδα είναι αυξημένες, ο τρόπος λειτουργίας της ουσιαστικά παραμένει ο ίδιος.

Ο στόχος της εισηγμένης ναυτιλιακής εταιρείας είναι σαφής:ανάπτυξη μέσω της έκδοσης μετοχών, όχι όμως σε τιμή κατώτερη της καθαρής τους αξίας και παράλληλη διεύρυνση της μετοχικής βάσης με σαφή δέσμευση της εταιρείας προς όλους τους μετόχους της, ότι η αξία της επένδυσής τους θα μεγιστοποιηθεί.

Χάρης Κοσμάτος – Corporate Development Officer – Tsakos Energy Navigation:

Το ερώτημα το κατά πόσο να είσαι Public η Private, είναι το ιδεωδέστερο επιχειρησιακό μοντέλο στον ναυτιλιακό χώρο, θα παραμένει επίκαιρο όσο οι διεθνείς χρηματαγορές θα εξακολουθούν θα είναι πόλος έλξης για εναλλακτικές μορφές χρηματοδοτήσεων, χρηματοδοτήσεων πέραν των ορίων των συμβατικών μορφών που κατά παράδοση υφίστανται στον χώρο της ναυτιλίας πχ τραπεζικός δανεισμός.

Στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει σωστό η λάθος εφόσον και τα δύο προσφέρουν θετικά και αρνητικά. Το βασικό και στις δύο περιπτώσεις είναι το κατά πόσο η μία ή η άλλη επιλογή ήταν η ενδεδειγμένη την στιγμή που πάρθηκε και το τι είδους διαχείριση υπήρξε στη συνέχεια. Εάν στην περίπτωση της εισαγωγής στο χρηματιστήριο δεν ακολουθηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες ενημέρωσης (reporting) και συμμόρφωσης με τους διάφορους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τα χρήματα που αντληθούν δεν επαναεπενδυθούν, σωστά και σχετικά άμεσα, τότε το μέλλον αυτού του ταξιδιού, μπορεί να προβεί δυσοίωνο. Εάν από την άλλη τηρηθούν όλες οι διαδικασίες και παρθούν σωστές και μελετημένες αποφάσεις με μακροχρόνιο ορίζοντα, και μακριά από την νοοτροπία της αγέλης και του εφήμερου εντυπωσιασμού , τότε αυτό το ταξίδι, στα τρικυμιώδη νερά των διεθνών χρηματαγορών, με μεγάλες πιθανότητες, θα προβεί ευοίωνο!

Γιώργος Κοφινάκος – Senior Advisor and Managing Director StormHarbour Securities:

Στο καίριο ερώτημα επιλογής μεταξύ εισηγμένης ή ιδιωτικής ναυτιλιακής εταιρείας, η σωστή απάντηση εξαρτάται από την περίπτωση.
Ισχύει ότι οι μεγάλες εισηγμένες ναυτιλιακές δανείζονται με ευνοϊκότερους όρους από τις μικρομεσαίες ιδιωτικές. Πλέον υπάρχουν όμως λίγες, μεγάλες ιδιωτικές ναυτιλιακές, οι οποίες επίσης μπορούν να δανείζονται με πολύ καλούς όρους δεδομένου του καλού ιστορικού διαχείρισης, προτιμώνται από τους διεθνείς ναυλωτές και κλείνουν μακροπρόθεσμα ναυλώσεις.

Εισηγμένες

Θετικά
• Δανείζονται με ανταγωνιστικούς όρους
• κλείνουν πιο εύκολα μακροχρόνιες ναυλώσεις με υψηλής ποιότητας ναυλωτές
• είναι πιο αναγνωρίσιμες από το ευρύ κοινό
• σε δύσκολες περιόδους της ναυτιλίας χρηματοδοτούνται ευκολότερα, είτε μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου η από χρηματοοικονομικά ιδρύματα
• ελκύουν πιο εύκολα στελέχη από την αγορά.

Αρνητικά
• αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να ενταχθούν σε ένα χρηματιστήριο
• συνεχείς αναφορές στις δημόσιες αρχές
• κόστος διατήρησης
• δύσκαμπτο σύστημα αποφάσεων
• δυσκολίες στην πλήρη αποεπένδυση όταν διαπιστώνουν καθοδικό κύκλο στην αγορά.

Οι ιδιωτικές εταιρείες είναι ευέλικτες στο σύστημα αποφάσεων (πολλές φορές μόνο ο εφοπλιστής αποφασίζει)και σε ένα κλάδο που η έγκαιρη απόφαση μπορεί να γλυτώσει πολλά χρήματα αυτό είναι σημαντικό. Σε περιπτώσεις που ο εφοπλιστής διαβλέπει επερχόμενη κρίση μπορεί, λόγω μεγέθους, να βγει εύκολα από την ναυτιλία και να περιμένει τον επόμενο κύκλο. Από την άλλη πλευρά, στις μικρομεσαίες ιδιωτικές εταιρείες το κόστος αύξησης κεφαλαίων/χρηματοδότησης είναι μεγαλύτερο.

Ενδεικτικά, μια μεγάλη εισηγμένη μπορεί να βρει χρηματοδότηση για μια πενταετία USD Libor+200 όταν μια μικρή μη εισηγμένη μπορεί να φτάσει να δανεισθεί σε USD Libor+1500.

Γενικό συμπέρασμα: οι κρίσεις ευνοούν τις μεγάλες και με καλό ιστορικό ναυτιλιακές-ανεξάρτητα αν είναι εισηγμένες ή όχι- στο να μεγαλώσουν περαιτέρω, ενώ ταυτόχρονα οδηγούν την ναυτιλιακή αγορά σε μεγάλη συγκέντρωση εις βάρος των μικρών και μεσαίων ναυτιλιακών εταιρειών.

Dr Κωνσταντίνος Ρόκκος Chairman - CEO της TST

Στην αντίπερα όχθη ο ναυτιλιακός διαχειριστής και πλοιοκτήτης Dr Κωνσταντίνος Ρόκκος Chairman - CEO της TST International Limited S.A. υπερασπίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό τις ιδιωτικές επενδύσεις μακριά από τα χρηματιστήρια ισχυριζόμενος την ευελιξία αυτών και την δυνατότητα να διατηρούν τα κόστη σε χαμηλό επίπεδο.

«Οι ιδιώτες εφοπλιστές δείχνουν πολύ λιγότερα έξοδα από τις εισηγμένες εταιρείες άρα και η απόσβεση των ενεργητικών τους γίνεται γρηγορότερα αυξάνοντας την κερδοφορία.» δήλωσε ενώ πρόσθεσε ότι «ο επενδυτής δύναται σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του από την κυκλικότητα της αγοράς χωρίς να τον επηρεάζουν μεγάλοι επενδυτές που μπορούν να επηρεάσουν την αξία των μετοχών του σε εισηγμένη εταιρεία».

Κλείνοντας το debate ο Γιώργος Ξηραδάκης διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας οικονομικών συμβούλων XRTC υπογράμμισε:

«Σε κάθε περίπτωση βεβαίως θα πρέπει να τονίσουμε την αναγκαιότητα της συμμόρφωσης των ναυτιλιακών εταιριών στις νέες συνθήκες. Είναι βέβαιο ότι για αυτούς που πιστεύουν ότι η δυνατότητα άντληση κεφαλαίων διέρχεται μία προσωρινή κρίση κι έτσι δεν προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα αλλά παραμένουν την ανάκαμψη της αγοράς είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει μέλλον και σε κάθε περίπτωση δεν θα υπάρξει ανάπτυξη του στόλου τους με τη στήριξη των τραπεζών παρά μόνο με ίδια κεφάλαια κάτι που θα βαρύνει εξαιρετικά τις συνθήκες ανταγωνισμού αλλά και θα πολλαπλασιάσει τον κίνδυνο των ίδιων των εφοπλιστών η επενδυτών. Το πεδίο της χρηματοδότησης είναι πλέον ξεκάθαρο χωρίς παγίδες για όλους τους ναυτιλιακούς οργανισμούς και απαιτεί διαφάνεια, μέγεθος και ορθολογική κατανομή των κινδύνων και του ναυτιλιακού ρίσκου μέσω της κυκλικότητας της αγοράς. Κι αυτό δεν συμβαίνει πλέον μόνο στην ναυτιλία αλλά και σε όλες τις επιχειρηματικές αγορές που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά».