Συνθήκες «survivor» για τους σπουδαστές Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού

Του Μηνά Τσαμόπουλου

Πολύ κουβέντα και επικοινωνιακή πολιτική γίνεται τα τελευταία χρόνια τόσο για την ανάγκη αναβάθμισης της Ναυτικής Εκπαίδευσης, όσο και για την προσέλκυση των νέων στο ναυτικό επάγγελμα. Όμως η πρώτη στον κόσμο ναυτική δύναμη, η Ελλάδα που εκπροσωπεί περίπου το 20% του παγκόσμιου στόλου με 4.800 ελληνόκτητα πλοία, έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να φθάσει ξένα κράτη με λιγότερη ναυτοσύνη όσο αφορά το θέμα της εκπαίδευσης. Βήματα γίνονται αλλά απέχουμε από τον στόχο.

Οι Έλληνες πλοιοκτήτες,

μέσω της ΕΕΕ, δίνουν λεφτά για αναβάθμιση των κτηριακών εγκαταστάσεων των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, κάνουν δωρεές μηχανημάτων, η κυβέρνηση προσλαμβάνει καθηγητές ενώ άνοιξε το πρώτο ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο στη Χίο. Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν αναγκάζοντας , εν έτη 2018, σε ορισμένες ΑΕΝ να ζουν-φοιτούν σε συνθήκες «survivor».

Στο www.newmoney.gr απευθύνονται γονείς για να καταθέσουν όσα ζουν μέσα από τα παιδιά τους, που σπουδάζουν στις ΑΕΝ, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο όχι να κάνουν στείρα κριτική αλλά να αναδείξουν τα κακώς κέιμενα ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης.

Το παράδειγμα της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού της Κύμης είναι ένα από αυτά.

«Πήρα το θάρρος να σας γράψω ξέροντας την αγάπη σας για την Ναυτιλία μας. Το παιδί μου φοιτά στην ΑΕΝ Κύμης. Ήταν το όνειρο του. Μας το έλεγε από μικρός, από την τρίτη δημοτικού, ότι ήθελε να γίνει ναυτικός. Ήμουν λίγο προβληματισμένος αλλά δεν τον επηρεάσαμε όταν είδαμε ότι το ήθελε τόσο πολύ. Πήγαμε το παιδί στην σχολή με σκοπό να μείνει στην εστία. Όμως δεν υπάρχει σίτιση όπως παλιά και αναγκάζονται τα παιδιά να τρώνε έξω ενώ στέλνουμε και εμείς τρόφιμα. Δεν υπάρχει θέρμανση. Σκεπάζονται με δύο-τρία παπλώματα και ακόμη είναι φθινόπωρο. Ας πούμε ότι ζεσταίνονται. Αλλά εν έτη 2018 είναι δυνατόν να μην υπάρχει ζεστό νερό για να κάνουν μπάνιο; Αναγκάζονται να νοικιάζουν σπίτι για να κάνουν μπάνιο! Σήμερα που σας γραφώ δύο από παιδιά είναι με 39 πυρετό λόγω του μπάνιου με κρύο νερό. Αναρωτιέμαι, γιατί αυτή η απαξίωση όταν είμαστε πρώτη δύναμη στον κόσμο. Τα ίδια πάνω κάτω επικρατούν σε όλες τις ΑΕΝ της επαρχίας εκτός από τις Οινούσσες από όσο μαθαίνω. Οικονομικά τα φέρνουμε δύσκολα και κόβουμε από παντού για να στέλνουμε χρήματα στο παιδί για να μπορέσει να ζήσει ανθρώπινα στη σχολή του.

Σας τα αναφέρω με την ελπίδα ότι θα τα διαβάσει κάποιος και θα φιλοτιμηθεί να κάνει κάτι για όλα αυτά τα παιδιά που μεθαύριο θα ακολουθήσουν αυτό το δύσκολο επάγγελμα του πλοιάρχου ή του μηχανικού».

Στη γενική εικόνα της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης, πρόσφατα ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Φώτης Κουβέληςείχε επισημάνει μιλώντας σε εκδήλωση για τα 70 χρόνια του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού-ΙΜΟ:

«Η ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα, ξεκινά από το επίπεδο των παρεχομένων γνώσεων στις Παραγωγικές Σχολές του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Στις Σχολές αυτές, που αποτελούν το πρώτο αποφασιστικό βήμα στον τομέα της εκπαίδευσης και της διαρκούς επιμόρφωσης των στελεχών μας, κάναμε τα τελευταία τρία χρόνια σημαντικά βήματα. Μέχρι να μας αναθέσει ο λαός την εντολή διακυβέρνησης, το 80 % των εκπαιδευτικών στις παραγωγικές Σχολές του Εμπορικού Ναυτικού ήταν ωρομίσθιοι» και προσέθεσε:
«Μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και με περιορισμένες τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και του προϋπολογισμού του υπουργείου μας κατά συνέπεια, προχωρήσαμε σε 20 προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών, ενώ τις επόμενες ημέρες, ύστερα και από τις εισηγήσεις των Εκλεκτορικών Σωμάτων, θα προσληφθούν άλλοι 12 εκπαιδευτικοί.
Προχωρήσαμε παράλληλα σε νομοθετική τροπολογία και το επόμενο διάστημα θα υπογραφεί το νέο οργανόγραμμα, με το οποίο αυξάνονται κατά 102 οι μόνιμες θέσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού και εν συνεχεία θα ακολουθήσουν και οι σχετικές προσλήψεις.

Προχωράμε τις επόμενες ημέρες στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου προκειμένου να εκσυγχρονισθούν ο εσωτερικός κανονισμός και ο κανονισμός σπουδών».

Οι Έλληνες εφοπλιστές

Για τα ο θέμα της Ναυτικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα είχε αναφερθεί στις αρχές του 2018 ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (Committee), Χαράλαμπος Φαφαλιός. Μιλώντας στην εκδήλωση για την κοπή της πίτας εστίασε στην ανάγκη για ενίσχυση της ναυτικής εκπαίδευσης από την ελληνική κυβέρνηση:

«Στην ίδια την Ελλάδα, συνεχίζουμε να παροτρύνουμε την κυβέρνηση να δώσει μεγαλύτερη προσοχή και να επενδύσει περισσότερο στη ναυτική εκπαίδευση, διότι χωρίς αυτήν στην ουσία αρνούμαστε σε πολλούς νέους να βρουν στο μέλλον θέσεις εργασίας σε αυτό που εξακολουθεί να είναι μία από τις σημαντικότερες βιομηχανίες της Ελλάδας» τόνισε με βρετανικό τακτ!

Δύο εβδομάδες αργότερα, στην διάρκεια της ΓΣ της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ο Θεόδωρος Βενιάμης ήταν πιο ευθύς στην τοποθέτησή του:

«Όσον αφορά τώρα στον τομέα της ναυτικής εκπαίδευσης, δυστυχώς πέρασε άλλη μια χρονιά χωρίς να υπάρξει πραγματική πολιτική βούληση για ρεαλιστική και ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Προτιμήσαμε λοιπόν να παραμείνουμε παρατηρητές των εξαγγελιών του αρμόδιου Υπουργείου, οι οποίες αν και καλοπροαίρετες, δεν αρκούν ούτε για να αναβαθμίσουν τη ναυτική εκπαίδευση ούτε για να θεραπεύσουν τις λειτουργικές αδυναμίες του υπάρχοντος συστήματος, δεδομένης της έλλειψης μη μακροπρόθεσμης προστιθέμενης αξίας αυτών».

Στη συνέχεια ο Θ. Βενιάμης αποκάλυψε ότι η ΕΕΕ έχει καταθέσει πρόταση αναδιαμόρφωσης του συστήματος:

«Η ΕΕΕ επιπροσθέτως προέβη σε μια πρόταση αναδιαμόρφωσης του συστήματος λειτουργίας των Επαγγελματικών Ναυτικών Λυκείων προκειμένου να μπορούν οι απόφοιτοι αυτών, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να εξελίσσονται ως τον βαθμό του Α’ Πλοιάρχου και Α’ Μηχανικού. Σε περίπτωση που υπάρξει σωστή υλοποίηση της πρότασης αυτής, θα μπορέσει να δοθεί επαγγελματική διέξοδος σε αρκετούς νέους και παράλληλα θα αυξηθούν οι πηγές παραγωγής ναυτικών» και προσέθεσε:

«Σε κάθε περίπτωση, όλα τα ανωτέρω αποσκοπούν στην εκπλήρωση του πρωταρχικού μας στόχου, αυτού της αναζωπύρωσης της ναυτοσύνης των Ελλήνων, η οποία αποτελεί το εχέγγυο συνέχειας και συνοχής που χρειαζόμαστε από το ανθρώπινο δυναμικό μας. Στο θέμα αυτό ελπίζουμε ότι έχουμε συμμάχους μας την ναυτεργασία, η οποία όμως θα πρέπει να ξεπεράσει τα συνδικαλιστικά κωλύματα που την εγκλωβίζουν σε μια μη εποικοδομητική πολιτική, που τελικά αποβαίνει εις βάρος δυστυχώς της αναβάθμισης και προώθησης του ναυτικού επαγγέλματος, ειδικά σε μια περίοδο για την πατρίδα μας, όπου πολλοί νέοι θα το επέλεγαν ως επαγγελματική διέξοδο και λόγω της μεγάλης ανεργίας που μαστίζει την πλειοψηφία των στεριανών επαγγελμάτων».