Η εξουσία ως αυτοσκοπός

"Χωριό του φαίνεται κολαούζο δεν θέλει", λέει η λαϊκή σοφία και υπ΄αυτή την έννοια η σπουδή που έδειξε η κυβερνητική προπαγάνδα, τόσο με διαρροές όσο και δία των οικείων μέσων ενημέρωσης να διατυμπανίσει ότι υπάρχει ικανοποίηση για την επικράτηση του Αλέξη Τσίπρα έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη, μάλλον προβληματισμό και αγωνία δηλοί.

Άσχετα από τα επιμέρους σημεία και τις ρητορικές εξάρσεις του ενός ή του άλλου αρχηγού, ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να σταθεί σε ένα πεδίο αντιπαράθεσης το οποίο είχε επιλέξει ο αντίπαλός του. Ο κ. Τσίπρας θεωρούσε προνομιακό πεδίο την διαπλοκή και είχε προσδιορίσει τους όρους και τις προυποθέσεις της αντιπαράθεσης. Μέσα από αυτό το πρίσμα ο πρωθυπουργός δεν κέρδισε τις εντυπώσεις, δεν παρουσίασε κάτι καινούργιο, εξαντλήθηκε στις γνωστές καταγγελίες περί διαπλοκής, ενώ ακόμη και η ισοπαλία στο γήπεδο του αντιπάλου συνιστά κέρδος για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το βασικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα ότι "δεν μπορείτε να με κατηγορείτε εσείς που έχετε κάνει τα ίδια", αμυντική στάση δείχνει ενώ εξομοιώνεται μόνος τους με εκείνους που κατά τα άλλα καταγγέλλει.

Κάπως έτσι το ένα μετά το άλλο τα επικοινωνιακά όπλα του κ. Τσίπρα εξαντλούνται και ξεπροβάλλει η δυσάρεστη πραγματικότητα της οικονομίας. Η αξιολόγηση που έπρεπε να έχει κλείσει τον Δεκέμβριο -σύμφωνα με τα όσα έλεγε τότε το Μαξίμου και οι υπουργοί του- έχει μεταφερθεί για τον Απρίλιο. Στο καλύτερο δε σενάριο θα περιλαμβάνει μέτρα από 5,5 μέχρι 6,4 δις ευρώ που θα επιμεριστούν με νέους φόρους στην μεσαία τάξη που έτσι θα δει το εισόδημά της να μειώνεται ακόμη περισσότερο. Είναι να απορεί κανείς εάν οι δηλώσεις ότι τα 1500 ευρώ το μήνα συνιστούν υψηλό εισόδημα, προέρχονται από παντελή άγνοια της πραγματικότητας ή από άμετρο κυνισμό. Σε κάθε περίπτωση απόφαση της κυβέρνησης είναι η ισοπέδωση προς τα χαμηλότερα όρια με αφαίρεση εισοδήματος. Συνοδεύεται αυτό από την επικίνδυνη κυβερνητική προπαγάνδα που ενοχοποιεί όσους ακόμη διαθέτουν εισοδήματα ενώ κολακεύει τα πιο ταπεινά ένστικτα της κοινωνικών στρωμάτων στην βάση της οικονομικής πυραμίδας.

Είναι αυτό το επικοινωνιακό φύλλο συκής για να καλύψει την πλήρη διάψευση όλων των φιλολαϊκών εξαγγελιών και την άνευ όρων υλοποίηση της πολιτικής της λιτότητας που επιβάλλει ο κ. Σόιμπλε.

Παρομοίως, στο δεύτερο μεγάλο θέμα ,το προσφυγικό, η συνεχιζόμενη ρητορεία περί αλληλεγγύης κλπ από την κυβέρνηση δεν είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις, για να κρύψει ότι δέχθηκε να μετατραπεί στον δεσμοφύλακα της Ευρώπης που υλοποιεί την πολιτική των κλειστών συνόρων, με παραβίαση όλης της χάρτας των δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.

Τι απομένει από την "κυβέρνηση της αριστεράς" -πάντα εντός εισαγωγικών; Η υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του τρίτου και χειρότερου μνημονίου που ήδη συνοδεύεται από την απαραίτητη πολιτική καταστολής των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Το αποδεικνύουν καθημερινά οι μικροί σταλινίσκοι που έχουν τοποθετηθεί σε όλο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού με την αποστολή να εγκαθιδρύσουν το νέο καθεστώς. Για να αναδειχθεί ότι τελικά για το σύστημα Μαξίμου με τους ευάριθμους περί τον πρωθυπουργό συνεργάτες η εξουσία ήταν και είναι αυτοσκοπός.