Η αποτυχημένη επιχειρηματική ελιτ πρέπει να πληρώνει φόρους για να βγάζει λόγους

Του Δημήτρη Παφίλα

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, καμία επιτυχία δεν έχει να δείξει η περίφημη επιχειρηματική τάξη της χώρας από το 2010, όταν και αποφασίστηκε η αυτόβουλη είσοδος της Ελλάδας στο μνημόνιο. Μπουχτισμένη από τα χρήματα τα οποία εξασφαλίστηκαν από μονοπωλιακές πρακτικές δεν είχε κανένα σχέδιο ούτε όταν αποφασίστηκε το PSI το οποίο επιβάρυνε τράπεζες

και ασφαλιστικά ταμεία. Φθάσαμε στο δεύτερο μνημόνιο και μεγάλοι όμιλοι – όπως η Coca- Cola – αποφάσισαν την
μεταφορά έδρας στην Ελβετία για την αποφυγή φόρων. Ποιά, όμως, είναι η προσφορά της εταιρείας στην οικονομία;

Όταν παράγεις ένα.... μαυροζούμι με μια υποτίθεται μυστική συνταγή, και έχεις αποτύχει σ όλες τις υπόλοιπες επιχειρηματικές δραστηριότητες δεν μπορείς να απαιτείς μείωση φόρων ως αποικιοκρατική εταιρεία; Ας πάρει τα μαυροζούμια κι ας πάει στην Ελβετία να τα πουλήσει. Στην θέση της άνετα μπορούν να ανθίσουν 4-5 αμιγώς ελληνικές εταιρείες οι οποίες πνίγηκαν από το μονοπώλιο. Κι όποιος γνωρίζει τον κλάδο γνωρίζει καλά τα παραπάνω.

Αντικειμενικά, επιτυχία επιχειρηματική,αποτελεί ο σημερινός ιδιοκτήτης του Παπουτσάνη ο οποίος γύρισε σε κέρδη την εταιρεία η οποία είχε φαλιρίσει κάτω από το management του Δαυίδ. Μια τέτοια εταιρεία που παράγει κέρδη και θέσεις εργασίας μπορεί να ζητήσει μείωση φόρων.

Από την άλλη πλευρά δεν μπορούν διάφοροι όμιλοι να μην πληρώνουν φόρους ειδικά όταν η δραστηριότητα είναι μονοπωλιακή. Όλα αυτά πρέπει να προσεχθούν από το Υπουργείο Οικονομικών και την γραμματεία πληροφοριακών συστημάτων διότι το Σύνταγμα δεν κάνει καμία διάκριση στους φόρους. Δεν μπορείς λοιπόν να βουτάς από τον λογαριασμό τα 1000 ευρώ ενός υπαλλήλου, κι άλλοι όχι μόνο να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά είναι έτοιμοι να βγάζουν λόγους από το πρωί έως το βράδυ δια αντιπροσώπων.

Blogger Δημήτρης Παφίλας