Πότε μια επανασύνδεση μπορεί να λειτουργήσει θετικά για μια σχέση;

Επανασύνδεση. Ένα δίλημμα, η διαδικασία μιας απόφασης που φέρνει πολλούς ανθρώπους στο γραφείο του Ψυχολόγου, όταν σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους και μετά από έναν χωρισμό, αναρωτιούνται αν θα ήταν ωφέλιμο να δώσουν άλλη μια ευκαιρία στη σχέση τους για να λειτουργήσει.

Είναι αλήθεια, πως όταν έχουμε φτάσει στην απόφαση να χωρίσουμε, ξέρουμε καλά μέσα μας, πως η σχέση μας δεν μας ολοκληρώνει, δεν μας κάνει να αισθανόμαστε αυτή την συναισθηματική πληρότητα ή και τον έρωτα που τόσο έχουμε ανάγκη.

Σε κάποιες

περιπτώσεις δυσλειτουργεί η επικοινωνία, σε κάποιες άλλες η ερωτική ζωή ή ακόμη δεν ταιριάζουμε στο πώς θέλουμε να ζούμε μαζί, στα πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους και που μέσα σε μια σχέση μοιραζόμαστε. Συμπεριφορές που πλήγωσαν, προσδοκίες που ματαιώθηκαν μα και μια σκέψη για μια νέα προσπάθεια, επειδή “δε θέλω να εγκαταλείψω μια σχέση τόσων χρόνων έτσι εύκολα”, “φοβάμαι να πάω παρακάτω, άραγε θα βρω κάποιον καλύτερο/ καλύτερη;”, “δε θέλω να μείνω μόνος/ μόνη”, “νιώθω πως δεν έχω τα χρονικά περιθώρια να κάνω μια νέα γνωριμία”, “δεν είμαι ευτυχισμένος/η αλλά τον/ την θέλω ακόμη…”

Η επανασύνδεση μπορεί να λειτουργήσει θετικά μόνο όταν το ζευγάρι, μαζί, αλλάζει. Μόνο όταν συμπεριφορικά γινόμαστε πιο ευέλικτοι ώστε να συναντηθούμε με τον άλλο “κάπου στη μέση”, μόνο όταν φροντίζουμε να ελαχιστοποιήσουμε αυτές τις συμπεριφορές που τον απομάκρυναν, μόνο όταν προτεραιοποιούμε την σχέση μας έναντι των δικών μας, εγωκεντρικών και ανελαστικών “θέλω”. Μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση δε θα φέρει διαφορετικό αποτέλεσμα εάν συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Αργά ή γρήγορα θα μας προδώσει η ίδια δυστυχία. Μια δεύτερη ευκαιρία έχει νόημα μόνο όταν έχουμε αφουγκραστεί τις ανάγκες του συντρόφου μας, όταν έχουμε αναγνωρίσει τα λάθη μας μέσα στη σχέση και όταν έχουμε τη διάθεση να δουλέψουμε πάνω σε αυτά για να γίνουμε καλύτεροι σύντροφοι.

Και φυσικά, μια επανασύνδεση μπορεί να λειτουργήσει θετικά όταν είμαστε έτοιμοι να επικοινωνήσουμε αληθινά, διάφανα με εκείνον. Να μοιραστούμε τους φόβους μας μα και τις επιθυμίες μας, όσα μας κρατούν πίσω αλλά και όσα μας ξεκλειδώνουν, όλες εκείνες τις συμπεριφορές που θρέφουν την ψυχή μας αλλά και όλες εκείνες που λειτουργούν σα δηλητήριο.

Διαφορετικά, αυτή η επιμονή μας να γυρνάμε στη σχέση αυτή, που δεν μας κάνει ουσιαστικά ευτυχισμένους , ενδεχομένως κρύβει μια βαθιά ανασφάλεια, έναν φόβο να προχωρήσουμε παρακάτω, ίσως και μια βαθιά αμφισβήτηση της αξίας μας να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο, που θα μας κάνει αληθινά ευτυχισμένους…

Φρόσω Φωτεινάκη, MBACP Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια