Δύο χρόνια μετά το διαζύγιό μου, είμαι πρώτη φορά σε σχέση! Κάνει να γνωρίσω το νέο σύντροφο στον 5χρονο γιο μου;

Απαντά η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Όταν περάσει ένα ζευγάρι τη διαδικασία του διαζυγίου, έρχεται μια νέα περίοδος όπου ο κάθε ένας ξεχωριστά προσπαθεί ή επιθυμεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Αυτό σημαίνει, πως θα γνωρίσει ο γονιός, κάποιον/α καινούργια σύντροφο, και μαζί με αυτήν την καινούργια σχέση θα προκύψουν πολλά καινούργια ερωτήματα. Ένα από αυτά λοιπόν, και ίσως ένα από τα πιο σημαντικά για τους γονείς, είναι το πότε επιτρέπετε

να γνωρίσουν αυτόν τον καινούργιο σύντροφο τα παιδιά μου. Είναι μια δύσκολη απόφαση, καθώς είναι αρκετά δύσκολο για τον γονιό τον ίδιο να αποφασίσει αν είναι αυτή η νέα σχέση, είναι μια σχέση που θα κρατήσει και δεν είναι εφήμερη.

Στην περίπτωση του παραπάνω ερωτήματος, το οποίο αφορά μια μητέρα, η οποία έχει χωρίσει εδώ και 2 χρόνια και ο γιος της πια είναι 5 χρονών, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι πως το παιδί αυτό, είναι σε μια ηλικία οπού δημιουργείτε καταρχήν η ταύτιση με το ίδιο φύλο, άρα με τον πατέρα, αλλά και η εξιδανίκευση αυτού. Το αγόρι αυτό λοιπόν, έχει μεγάλη ανάγκη την πατρική φιγούρα, την παρέα δηλαδή του πατέρα του. Άρα με γνώμονα αυτήν την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, είναι σημαντικό να μην γνωρίσει το παιδί τον νέο σύντροφο, ως σύντροφο, μέχρι η μητέρα να είναι αρκετά σίγουρη για τη σχέση αυτή.

Αν είναι στη σχέση αρκετό καιρό και νιώθει πως αυτόν τον νέο σύντροφο τον εμπιστεύεται και υπάρχει αλληλοσεβασμός στο ζευγάρι, τότε μπορεί σιγά σιγά να γνωρίσει τον σύντροφο αυτόν στον μικρό, σαν έναν καλό φίλο αρχικά, και να επιτρέψει έτσι να δημιουργηθεί μια καινούργια φιλία ανάμεσα σε αυτόν και τον γιο της. Αυτό σημαίνει πως δεν κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις, όπως διακοπές μαζί το Σαββατοκύριακο, ή το να κοιμηθεί αμέσως στο σπίτι αυτός ο καινούργιος άνθρωπος κτλ. διότι θα δημιουργήσουμε πρόβλημα στο παιδί και στη μεταξύ μας σχέση.

Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες είναι εξαιρετικά ευαίσθητα, άλλα κυρίως είναι πολύ εύκολο να μπερδευτούν και έτσι να δημιουργούν στη φαντασία τους σενάρια, με αποτέλεσμα να νιώσουν έντονη ανασφάλεια ή και φοβία. Αυτό ακριβώς είναι αυτό που επιθυμούμε να αποφύγουμε. Είναι απαραίτητο λοιπόν να έχουμε υπομονή και να είμαστε ειλικρινείς με το παιδί μας εφόσον αποφασίσουμε να φέρουμε έναν καινούργιο άνθρωπο μέσα στο σπίτι μας. Και να μιλήσουμε στο παιδί μας με καθαρότητα και απλότητα ώστε να μας καταλάβει.

Έχετε στο νου σας πως είναι εξ αρχής, αρκετά δύσκολες έννοιες να τις καταλάβει ένα παιδί (διαζύγιο, χωρισμός, νέα σχέση, απομάκρυνση γονέα κτλ.), και θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, να γνωρίσει έναν καινούργιο σύντροφο με τον οποίο θα αναπτύξει μια σχέση, με τον οποίο αν τελικά χωρίσουμε θα εξαφανιστεί, και το παιδί και πάλι θα βιώσει έναν αποχωρισμό και μια απώλεια. Είναι λοιπόν μια διαδικασία ψυχοφθόρα για τα παιδιά, και για τον λόγο αυτόν είναι απαραίτητο να αναλογιστούμε αν ο νέος σύντροφος είναι σημαντικός για εμάς αν το συναίσθημα αυτό είναι αμφίδρομο, και αν η σχέση αυτή είναι εφήμερη ή όχι.