Πόσο επίφοβη είναι μια στρατιωτική συμμαχία Πεκίνου-Μόσχας για τις ΗΠΑ;

Για πολλούς αναλυτές στις ΗΠΑ, ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, εδώ και χρόνια, ήταν η εμμονική αντιπαλότητα στη Ρωσία. Ήταν μια κίνηση που οδήγησε τη Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου.

Ποια θα ήταν τα πιθανά μελλοντικά σενάρια μιας συνεργασίας στα οποία οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός θα μπορούσαν να επιχειρήσουν

Νέα έκθεση της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης RAND, εξετάζουν επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις σε κάνοντας εκτιμήσεις για το πώς οι ρωσικές και οι κινεζικές δυνάμεις θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μαζί υπό διαφορετικές στρατηγικές και επιχειρησιακές συνθήκες.

Αυτά τα σενάρια χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για τον προσδιορισμό των προοπτικών και των παγίδων για τη μελλοντική ρωσική και κινεζική στρατιωτική συνεργασία σε σύγκρουση και για τη διερεύνηση των επιπτώσεων για τους πολιτικούς, διοικητές και σχεδιαστές των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την αμερικανική έκθεση, από τη σκοπιά της Μόσχας, η εταιρική σχέση με την Κίνα αποτελεί στρατηγική επιταγή για τη Ρωσία να διατηρήσει τη διεκδίκησή της για το καθεστώς της μεγάλης δύναμης. Η υποστήριξη της Κίνας βοήθησε τη Ρωσία να αντέξει μερικές από τις πιο αρνητικές συνέπειες των δυτικών κυρώσεων, ιδίως μέσω της αγοράς ρεκόρ ενέργειας από την Κίνα από τη Ρωσία.

Η συνεργασία Ρωσίας-Κίνας είναι επίσης κρίσιμη για το Πεκίνο. Χωρίς δικές του συμμαχίες, το Πεκίνο βλέπει την αμοιβαία υποστήριξη της Μόσχας ως τη σημαντικότερη στρατηγική της σχέση και ένα αποτελεσματικό αντίβαρο στην ισχύ των ΗΠΑ.

Ως de facto ανώτερος εταίρος στη ρωσοκινεζική σχέση, το Πεκίνο βλέπει ταυτόχρονα μια σημαντική ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την αδυναμία της Ρωσίας, την οποία το Πεκίνο έχει αξιοποιήσει για να αποκτήσει πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία και στρατηγικούς πόρους.

Η στρατηγική συνεργασία και συντονισμός στη συνολική στρατιωτική σχέση υποδηλώνει ότι η διευρυμένη συνεργασία θα μπορούσε τελικά να περιλαμβάνει κάποια μορφή συνδυασμένης στρατιωτικής επιχείρησης, αλλά αυτή η πιθανότητα παραμένει στην καλύτερη περίπτωση αβέβαιη.

Ωστόσο, η συνεργασία δεν είναι το ίδιο με τη διαλειτουργικότητα.

Το πιθανό κόστος της άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ καθιστά απίθανη την προθυμία κάθε χώρας να εισέλθει σε μια τέτοια επιχείρηση -είτε ανεξάρτητα είτε ως συνασπισμός-, ειδικά από την οπτική γωνία του Πεκίνου.

Εκτός από μια αμοιβαία αμυντική συνθήκη, θα πρέπει να αναμένεται να ενταθούν άλλες μορφές στρατιωτικής συνεργασίας.

Η βαθύτερη ολοκλήρωση πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα πιο περίπλοκη και πιο συχνή εκπαίδευση και ασκήσεις μεταξύ των ρωσικών και κινεζικών δυνάμεων – αλληλεπιδράσεις που πιθανότατα θα οδηγήσουν σε διευρυμένη τεχνολογία και μεταφορές δεξιοτήτων. Ομοίως, η αυξημένη ενσωμάτωση θα μπορούσε δυνητικά να οδηγήσει και τους δύο στρατιωτικούς να εξετάσουν το ενδεχόμενο να δραστηριοποιηθούν σε νέες γεωγραφικές περιοχές ή τομείς, ίσως με νέες επιχειρησιακές έννοιες που αναπτύσσουν από κοινού.

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς εμπειρογνώμονες, οι προσπάθειες διάσπασης της σινο-ρωσικής σχέσης είναι απίθανο να πετύχουν και μπορεί να καταλήξουν να παρακινήσουν τόσο τη Ρωσία όσο και την Κίνα να ενισχύσουν τους δεσμούς τους.

«Αυτή η στρατηγική εταιρική σχέση είναι ζωτικής σημασίας για τον Πούτιν και τον Σι, αλλά η σημασία της προηγήθηκε και θα επεκταθεί πέρα ​​από τη θητεία τους».

Έτσι, το πιο αποτελεσματικό μέσο των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας είναι η διασφάλιση των δικών της συμμαχιών και η επιδίωξη ολοένα μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ των πιο σημαντικών συμμάχων και εταίρων τους.

Αυτό το δίκτυο συμμαχιών των ΗΠΑ παρέχει σημαντικά πλεονεκτήματα.

Αν και οι δυνατότητες συνεργασίας σε μια συνδυασμένη επιχείρηση φαίνεται να είναι περιορισμένες τώρα, οι σχεδιαστές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ πρέπει να λάβουν υπόψη τις συνθήκες υπό τις οποίες η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν να επιδιώξουν τη συνεργασία και να συνυπολογίσουν αυτές τις σκέψεις στις προσπάθειες σχεδιασμού.

Γι΄ αυτό και οι Αμερικανοί ιθύνοντες θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερεκτίμηση της κατάστασης στρατιωτικής συνεργασίας και επιχειρησιακής ολοκλήρωσης που υπάρχει μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.

Τα θέματα αποτροπής στο πλαίσιο της σχέσης Ρωσίας-Κίνας θα γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκα λόγω των διαφορετικών υπολογισμών κινδύνου και προοπτικών της Μόσχας και του Πεκίνου για τον ρόλο των πυρηνικών όπλων.

Οι ΗΠΑ θα πρέπει να θεωρούν τέτοιους τομείς τριβής ως ευκαιρία να εμπνέουν αμφιβολίες στο μυαλό των ανώτερων ηγετών στη Ρωσία και την Κίνα σχετικά με το κόστος και τους κινδύνους που συνδέονται με μια σύγκρουση που περιλαμβάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.