Ουκρανία: Τα δυτικά τανκς έρχονται, τα στρατηγικά διλήμματα παραμένουν

H Γερμανία και οι ΗΠΑ έκαναν τελικά στροφή 180 μοιρών, αποφασίζοντας να στείλουν βαρέα άρματα μάχης στην Ουκρανία.

Προηγήθηκε ένα οργιώδες συμμαχικό παρασκήνιο, ασφυκτικές πιέσεις στην ηγεσία του Βερολίνου και μεγάλη επιμονή του Κιέβου, με την προσμονή ότι έτσι θα αλλάξουν τα δεδομένα στα πεδία ενός ατέρμονου πολέμου απέναντι στους Ρώσους εισβολείς. Αυτά, ενώ οι μάχες διανύουν τον 12ο μήνα…

Leopard: Ικανοποίηση από Βρετανία, Γαλλία και Πολωνία για την απόφαση της Γερμανίας

Όπως λοιπόν ανακοινώθηκε, η Γερμανία θα στείλει δεκατέσσερα Leopard 2, δίνοντας παράλληλα το «πράσινο φως» σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ίδιου τύπου γερμανικής κατασκευής βαρέα άρματα μάχης και προτίθεται να στείλουν ορισμένα από αυτά στο Κίεβο.

Συνολικά, αναφέρεται, αυτός ο οιονεί «συνασπισμός των προθύμων» αριθμεί 13 κράτη: από τη Φινλανδία, έως την Πορτογαλία.

Σε ένα συμμαχικό «μπρα-ντε-φερ» εν τω μεταξύ οι ΗΠΑ συμφώνησαν να στείλουν 31 βαρέα άρματα μάχης M1 Abrams, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου.

Η Βρετανία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα στείλει 14 βαρέα άρματα μάχης Challenger 2 στην Ουκρανία.

Ο δε Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει ζητήσει από το  υπουργείο Άμυνας να «επεξεργαστεί» το ενδεχόμενο αποστολής μερικών βαρέων αρμάτων μάχης Leclerc στο Κίεβο, στο πλαίσιο μιας «συνολικής αξιολόγησης» στους κόλπους της Δύσης.

Η στρατηγική αυτή μεταστροφή συντελείται εν μέσω απωλειών των ουκρανικών δυνάμεων στο ανατολικό μέτωπο του πολέμου και εν αναμονή νέας, ευρείας εαρινής επίθεσης της Ρωσίας στα ουκρανικά εδάφη.

Ζητούμενο είναι να δοθεί στις ουκρανικές δυνάμεις επιπλέον δύναμη πυρός και ευελιξία, προκειμένου να διασπάσουν τις ρωσικές αμυντικές γραμμές και να ανακαταλάβουν κατεχόμενα εδάφη, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη διαπραγματευτική θέση του Κιέβου.

Κατά την πάγια θέση του Κρεμλίνου, η αποστολή βαρέων όπλων στο Κίεβο από τη Δύση θα οδηγήσει σε κλιμάκωση, που «μόνο νέα δεινά θα φέρει στους Ουκρανούς».

Αυτό που δείχνει να ανησυχεί τη Μόσχα δεν είναι μόνο η πορεία των μαχών, αλλά και η ολοένα και μεγαλύτερη ενσωμάτωση των ουκρανικών δυνάμεων σε συστήματα εξοπλισμού και επιμελητείας του ΝΑΤΟ.

Στην παρούσα φάση, πάντως, βασικό ερώτημα παραμένει εάν τα βαρέα άρματα μάχης της Δύσης μπορούν να κάνουν στα πεδία της μάχης την ειδοποιό διαφορά.

Μέχρι στιγμής, οι ουκρανικές δυνάμεις βασίζονται κατά κύριο λόγο σε άρματα μάχης σοβιετικής εποχής, όπως το T-72.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο νέος στόλος αρμάτων μάχης που θα συγκεντρωθεί για το Κίεβο είναι μικρότερος από αυτόν που ζητά εδώ και μήνες η ουκρανική ηγεσία.

Η δυτική προσφορά αναμένεται να καλύψει σε αριθμό περίπου το ήμισυ απ’ όσα έχει ζητήσει.

Οι Ουκρανοί θέλουν 300 δυτικά άρματα μάχης, 500 οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τουλάχιστον 700 νέα συστήματα πυροβολικού.

Δεν είναι τα μοναδικά στη λίστα των αιτημάτων τους, που ολοένα και μεγαλώνει.

Πιστεύουν ωστόσο ότι αυτά θα ενισχύσουν τις μηχανοκίνητες μονάδες τους και θα τους δώσουν νέα ώθηση στα -λασπώδη από την ανοιξιάτικη βροχή- εμπόλεμα εδάφη στα νότια και ανατολικά.

Θα χρειαστεί άλλωστε χρόνος μέχρι οι ουκρανικές δυνάμεις να εκπαιδευτούν στον χειρισμό των σύγχρονων αρμάτων μάχης.

Κατά τον Γερμανό υπουργό Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, για παράδειγμα, θα χρειαστούν τουλάχιστον τρεις μήνες μέχρι τα Leopard 2 να αναπτυχθούν στα πεδία των μαχών.

Τόσος ή ίσως και περισσότερος χρόνος θα χρειαστεί για τα αμερικανικά Abrams, όπως επίσης και για τη συστοιχία Patriot που η Ουάσιγκτον θα δώσει στο Κίεβο.

Η εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτών στη χρήση του προηγμένου αντιαεροπορικού συστήματος αεράμυνας άρχισε μόλις προ ημερών σε αμερικανική στρατιωτική βάση στην Οκλαχόμα.

«Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο οπλικό σύστημα που να αποτελεί θαυματουργή λύση», είχε προειδοποιήσει από την προηγούμενη εβδομάδα ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των  συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη (SACEUR), Αμερικανός στρατηγός Κρίστοφερ Καβόλι.

«Απαιτείται ισορροπία μεταξύ όλων των συστημάτων», τόνισε.

«Είναι πάντως σαφές ότι η σύγχρονη δυτική τεχνολογία είναι πιο αποτελεσματική από τη ρωσική» στο πεδίο της μάχης, επισήμανε, ενόσω η Δύση επιχειρεί να κρατήσει λεπτές ισορροπίες κοντά στην «κόκκινη γραμμή» της Μόσχας.

Τυχόν παραβίασή της θα μπορούσε να οδηγήσει τη Ρωσία σε διεύρυνση του πολέμου ή σε απότομη κλιμάκωση με τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Ωστόσο οι φωνές προς αυτή την κατεύθυνση ολοένα και πληθαίνουν.

Πλέον δεν περιορίζονται στην ηγεσία του Κιέβου, που ζητά εδώ και καιρό από πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, έως μαχητικά αεροσκάφη, ενώ χθες -λίγο μετά τη μεταστροφή της Γερμανίας- προσέθεσε στη λίστα των νέων αιτημάτων της πολεμικά πλοία και υποβρύχια.

Μιλώντας στον Economist, ο απόστρατος στρατηγός των ΗΠΑ, Μπεν Χότζες, πρώην διοικητής των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη, τόνισε ότι αυτό που πραγματικά χρειάζεται η Ουκρανία είναι όπλα ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων τηλεκατευθυνόμενων πυραύλων και του οπλισμένου μη επανδρωμένου αεροσκάφους Grey Eagle.

«Θα έπλητταν τις ρωσικές θέσεις διοίκησης και τους κόμβους εφοδιασμού βαθύτερα, πίσω από τις ρωσικές γραμμές», ανέφερε. Σε συνδυασμό επίσης με «περισσότερα και καλύτερα τεθωρακισμένα», υποστήριξε, θα έδιναν στην Ουκρανία την καλύτερη ευκαιρία να ανακαταλάβει την Κριμαία.

Ο αργός ρυθμός αποδέσμευσης της δυτικής βοήθειας σε πιο εξελιγμένα όπλα «σημαίνει ότι ο πόλεμος διαρκεί περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο και επιθυμητό», συναινεί σε πρόσφατο άρθρο του στην αμερικανική δεξαμενή σκέψης Atlantic Council, ο Τζον Χέρμπστ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία.

Κάλεσε μάλιστα την κυβέρνηση Μπάιντεν να δώσει στο Κίεβο «ακόμη μεγαλύτερου βεληνεκούς πυροβολικό, πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (έως τριακόσια χιλιόμετρα), άρματα μάχης και αεροσκάφη (F-16) που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να αποκόψει τη χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία και έτσι να αναγκάσει τη Ρωσία να υποχωρήσει από τη νότια Ουκρανία, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολο για τη Ρωσία να προμηθεύσει το στρατό της».

Λιγότερο… θερμοκέφαλοι βρίσκουν αντίθετα ήδη φρικτή επιλογή ακόμη και την αποστολή των βαρέων αρμάτων μάχης.

«Ξέρω σε τι χρησιμεύουν τα τανκς και δεν είναι για την άμυνα», γράφει ο Πίτερ Χίτσενς, αρθρογράφος της Daily Mail και επί σειρά ετών ανταποκριτής της στη Μόσχα.

«Αυτό που μόλις αποφασίσαμε είναι να παρατείνουμε και να εμβαθύνουμε τον πόλεμο. Ίσως τα νέα τανκς της Ουκρανίας να σαρώσουν τα πάντα μπροστά τους. Ίσως να βαλτώσουν», σχολιάζει.

«Ίσως προσπαθήσουν να καταλάβουν την Κριμαία», μέχρι και «να λάβουν μέρος σε μια παρέλαση νίκης στην Κόκκινη Πλατεία. Δεν ξέρω», σχολιάζει δηκτικά.

«Όμως αν περάσουν σε αυτό που η Ρωσία θεωρεί δικό της έδαφος, τότε μην εκπλαγείτε με οτιδήποτε συμβεί»…