Oπως με το κλίμα

Οτι στην πολιτική ζωή, γενικώς, εμείς οι Ελληνες έχουμε ένα πρόβλημα μέτρου, έλλειψης μέτρου, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αντιθέτως, μάλιστα, θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως απόδειξη ελληνικότητας. Υπό το πρίσμα αυτό και εφόσον πρέπει να ξεκινήσουμε με τα καλά νέα, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι τα γεγονότα της εβδομάδας που διανύουμε μας εμπνέουν τουλάχιστον τη βεβαιότητα ότι η πολιτική ζωή του τόπου βρίσκεται στα χέρια γνησίων Ελλήνων, διότι η εξωφρενική υπερβολή ήταν το στοιχείο που κυριάρχησε.

Κατ’ αρχάς, ήταν η υπερβολική αντίδραση της κυβέρνησης στο επίμαχο δημοσίευμα του «Βήματος», αντίδραση στην οποία οφείλονται εν πολλοίς οι διαστάσεις που έλαβε το ζήτημα. Η ανάδειξη του μοντάζ, που δεν αμφισβητείται ότι έγινε, δεν είναι ανθρώπινο λάθος, όπως τα λάθη εκείνα που οδήγησαν στη σύγκρουση των τρένων. Ηταν μάλλον το αποτέλεσμα μιας βλακώδους ανθρώπινης παρέμβασης, που έγινε για λόγους περί των οποίων μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Δεν αξίζει τον κόπο να έχουμε μια απάντηση για αυτό; Η κυβέρνηση και τα στελέχη της δεν έχουν το ενδιαφέρον να γνωρίζουν ποιοι και γιατί διέπραξαν μια βλακεία που προκαλεί καχυποψία; Αν λοιπόν και εκείνοι ενδιαφέρονται, όπως είμαι βέβαιος, γιατί εμείς να μη ρωτάμε;

Και ας πούμε, τέλος πάντων, ότι η κυβέρνηση το έχασε επειδή η υπόθεση των Τεμπών εξελίσσεται καταστροφικά στο επίπεδο της επικοινωνίας. Η αντιπολίτευση, όμως, αντί να αφήνει την κυβέρνηση να εκτίθεται, το έκανε και εκείνη λύσσα. Λόγου χάρη, ο γνωστός για την ποιητική ευαισθησία του Νίκος Φαραντούρης, που τον εκτιμάμε ως αφοσιωμένο φίλο των Μουσών, είπε ότι θα ήταν «ευχής έργο αν η Ευρωπαία Εισαγγελέας έριχνε την κυβέρνηση Μητσοτάκη». Πάει καλά ή τσακώθηκε με τις Μούσες και παραλογίζεται; Από πότε οι Ευρωπαίοι Εισαγγελείς κρίνουν τη νομιμότητα των κυβερνήσεων των χωρών-μελών; Και είναι, ας ληφθεί υπόψη, σύμβουλος του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη για θέματα Ευρώπης ο κ. Φαραντούρης.

Ισως τον ενέπνευσε η κυρία Τζάκρη με την ομιλία της στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, διότι η σιδηρά κυρία του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι η λαϊκή εντολή της κυβέρνησης, το γνωστό 41% προ εννέα μηνών, «υπεξαιρέθηκε»! Δεν είπε πώς κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα η κυρία Τζάκρη, αλλά είμαι βέβαιος ότι έχει κάνει την έρευνά της. Δεν αποκλείω επίσης η γνώση της να οφείλεται στη σχολαστικότητα με την οποία παρακολουθεί την κατάσταση της υγείας του ελληνικού λαού, για τον οποίο γνωμάτευσε στην ομιλία της ότι έχει αναπνευστικά προβλήματα, που θα τα ξεπεράσει μόνο αν απαλλαγεί από «την αντικοινωνική και αντιθεσμική πολιτική του Μηστοτάκη».

Τι να κάνουμε; Είναι όπως με το κλίμα. Αν βρέχει, βρέχει και αυτό είναι, δεν μπορείς να το αλλάξεις. Υφίστασαι τη βροχή μέχρι να περάσει. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να βγει κερδισμένος όταν η πολιτική ακολουθεί την οδό της υστερίας, μπορώ να φανταστώ όμως ποιοι θα είναι οι χαμένοι και σίγουρα θα είμαστε οι περισσότεροι…

«Είναι για τα μπάζα», αποφάνθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης από το βήμα της Βουλής, «όσοι κάνουν σπέκουλα για μπαζώματα στα Τέμπη». Από τα έδρανα της αντιπολίτευσης του απάντησε ο Σωκράτης Φάμελλος, προτρέποντας τον Γιώργο Φλωρίδη να συναντηθεί «με τους γονείς που έψαχναν αντικείμενα των παιδιών τους στα μπάζα». Αναρωτιέμαι προς τι η σπουδή εκ μέρους του κ. Φάμελλου για να επιβεβαιώσει την καταγγελία του κ. Φλωρίδη. Ηταν ανάγκη να τον δικαιώσει με τόση προθυμία; Αλλά αφού αυτό ήθελε να κάνει ο κ. Φάμελλος, δεν έχει να δώσει λόγο σε κανέναν. Μεγάλο παιδί είναι…

Η μόνη σοβαρή παρατήρηση που μπορώ να εισφέρω στη συζήτηση για τη «θητεία» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ (και υπόσχομαι ότι θα είναι η ύστατη, αν δεν υπάρξει νέα αφορμή) είναι ότι η στολή με την οποία παρήλασε δεν του πήγαινε καθόλου. Απορώ και συγχρόνως τον θαυμάζω, ομολογώ, πώς τους έκανε τη χάρη να τα φορέσει! Ακόμη μια θυσία που έκανε αυτό το ξενιτεμένο παιδί για τον τόπο του…