Η Έλλη Μερκούρη διηγείται «Ιστορίες φαντασμάτων από την Ιαπωνία»

H Θεατρική Ομάδα Κωφών «Τρελά χρώματα» παρουσιάζει το έργο του Λευκάδιου Χερν «Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία» από τις 7 Μαρτίου μέχρι 12 Απριλίου κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00 στο Θέατρο Άβατον. Πρόκειται για την δέκατη παραγωγή της ομάδας, που από την ίδρυσή της το 2009 έχει καταφέρει να αναδείξει νέους κώδικες στην υποκριτική έκφραση και τη θεατρική φόρμα, αξιοποιώντας με ανανεωτική ματιά την νοηματική γλώσσα, παράλληλα με την φωνητική ερμηνεία, τις αρχές του αυτοσχεδιασμού και τις τεχνικές του

Σκηνοθετεί η Έλλη Μερκούρη ενώ πρωταγωνιστεί η ίδια με τους ηθοποιούς Δαλέκου Όλγα, Ρίκκου Μαρία και Φεσάκη Τσαμπίκα. Συμμετέχει επίσης η διερμηνέας Μυρτώ Γκανούρη.

Στην παράσταση «Ιστορίες Φαντασμάτων από την Ιαπωνία» παίζουν κωφοί και ομιλούντες ηθοποιοί που χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος και τη Νοηματική Γλώσσα, με ταυτόχρονη φωνητική ερμηνεία για να μας μεταφέρουν σε έναν κόσμο, όπου το υπερφυσικό στοιχείο πρωταγωνιστεί σε παμπάλαιους μύθους της Άπω Ανατολής. Ο Χερν αναδεικνύει την ομορφιά της ιδιαιτερότητας του ιαπωνικού πολιτισμού και μας φέρνει στο νου τις κοινές ρίζες που μπορεί να έχουν όλοι οι πολιτισμοί. Η σκηνική δράση πραγματοποιείται συνδυάζοντας διαφορετικά είδη

θεάτρου όπως το σωματικό θέατρο, τη παντομίμα και περιέχει στοιχεία του παραδοσιακού ιαπωνικού Θεάτρου Νο και Καμπούκι. Επίσης, στην παράσταση χρησιμοποιείται το Visual Vernacular που περιέχει στοιχεία ποίησης, παντομίμας και νοηματικής γλώσσας σε συνδυασμό με συμβολικές χειρονομίες (mudras) των Ασιατικών παραδόσεων για να απεικονίσει τα πράγματα στην οπτική τους πολυπλοκότητα.

Η παράσταση αποτελεί ένα καλλιτεχνικό έργο που απευθύνεται τόσο σε κωφούς, όσο και ακούοντες θεατές. Ένα ποιητικό ταξίδι μέσα από ιστορίες και εικόνες της ιαπωνικής κουλτούρας που είναι προσβάσιμο σε όλους. Η παράσταση θα συνοδεύεται από Ελληνικούς Υπέρτιτλους (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί και σε Ακουστική Περιγραφή (A.Π) για τυφλούς και μερικώς βλέποντες.

Η σκηνοθέτρια μιλάει στα «Νέα» για την παράσταση, τα φαντάσματα και το θέατρο στη νοηματική.

1.      Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;

Η παράσταση αποτελεί μια ωδή στον ιαπωνικό πολιτισμό, αναδεικνύοντας το υπερφυσικό στοιχείο μέσα από τα πνεύματα της Άπω Ανατολής.  Αφηγείται παλαιούς μύθους και ιστορίες από τον κόσμο των νεκρών και των ζωντανών, τοποθέτοντας το ζήτημα του θανάτου σε μια άλλη βάση από εκείνη που έχουμε συνηθίσει οι δυτικοί. Αποτέλεσε αληθινή πρόκληση για εμάς αυτή η προσέγγιση.

2.      Τι προκλήσεις αντιμετωπίζετε στο στήσιμο της παράστασης;

Προσεγγίζουμε διαφορετικά είδη θεάτρου πολλαπλών διαστάσεων και επιδιώκουμε να τα συνδυάζουμε με μορφές διαφορετικών τεχνών. Το πιο σημαντικό είναι ότι κάθε φορά προσπαθούμε να αναδείξουμε επί σκηνής ένα δίλγωσσο καινότομο θέατρο, το οποίο χρησιμοποιεί δυο γλώσσες, την ομιλουμένη και τη νοηματική. Επιπλέον, σε αυτή την παράσταση το στοίχημα είναι να ενώσουμε και άλλα γλωσικά στοιχεία, όπως την ιαπωνική νοηματική και τις συμβολικές χειρονομίες (mudras) των Ασιατικών παραδόσεων.

3.      Ο κόσμος της Άπω Ανατολής που ζωντανεύει στο έργο του Χερν, πώς μοιάζει με τον κόσμο των κωφών της ομάδας σας;

Οι δυο αυτοί κόσμοι συνδυάζουν τη σωματικότητα, την εκφραστικότητα, αλλά και ένα είδος στυλιζαρίσματος, το οποίο εμπεριέχεται στη γλώσσα της νοηματικής με τις χειρομορφές, ενώ η ιαπωνική κουλτούρα ενέχει έναν τελετουργικό χαρακτήρα με ακρίβεια και λεπτομέρεια σε όλες τις κινήσεις.

4.      Τα διαφορετικά είδη θεάτρου πώς ενώνονται με την νοηματική γλώσσα;

Η Ομάδα επιχειρεί να αναδεικνύει νέους κώδικες στην υποκριτική έκφραση και να αξιοποιεί με μια πιο σύγχρονη ματιά την νοηματική γλώσσα παράλληλα με την φωνητική ερμηνεία, τις αρχές του αυτοσχεδιασμού και τις τεχνικές του σωματικού θεάτρου. Η παράσταση περιέχει στοιχεία με προεκτάσεις του παραδοσιακού ιαπωνικού Θεάτρου Νο και Καμπούκι και χρησιμοποιούνται και άλλες μορφές τέχνης, όπως το Visual Vernacular που περιέχει στοιχεία ποίησης, παντομίμας και νοηματικής γλώσσας και οι συμβολικές χειρονομίες (mudras) των Ασιατικών παραδόσεων, που στόχο έχουν να απεικονίσουν τα πράγματα σε μια διαφορετική διάσταση, σε μια άλλη  οπτική ολότητα.

5.      Το ποιητικό ταξίδι που επιχειρείτε να κάνετε από σκηνής, πώς θα συνεπάρει τους θεατές;

Το έργο αποτελεί μια συλλογή ιστοριών με φόντο τη μυστηριακή ατμόσφαιρα της Άπω Ανατολής. Οι ήρωες δρουν σε κόσμους γεμάτους οπτασίες, ενώ οι νεκροί δίπλα στους ζωντανούς. Αυτό από μόνο του είναι κάτι που γοητεύει τους ανθρώπους. Οι δε δράσεις αναδεικνύουν άλλες διαστάσεις, συνδυασμένες με τη γλώσσα των χεριών. Μια γλώσσα, η οποία μπορεί να αντικατοπτρίζεται μέσω της νοηματικής ή του Visual Vernacular ή των συμβολικών χειρονομιών (mudras) και η οποία μπορεί να απεικονίζει την ανθρώπινη επικοινωνία, την πίστη και την ελπίδα. Μια τέτοιου είδους γλώσσα μόνο αισθαντική μπορεί να είναι, αφυπνίζοντας τις αισθήσεις κάθε θεατή.

6.      Αυτές οι ιστορίες φαντασμάτων πώς συνομιλούν με το σήμερα;

Ο Χερν μας μεταφέρει σε έναν κόσμο, όπου το υπερφυσικό στοιχείο πρωταγωνιστεί. Και μάλιστα, μπορεί να γράφει για την ομορφιά και την ιδιαιτερότητα του ιαπωνικού πολιτισμού, αλλά σίγουρα μας φέρνει στο νου τις κοινές ρίζες που μπορεί να έχουν όλοι οι  πολιτισμοί. Στην περίπτωση δε του Χερν θα έλεγα ότι δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι έχει ρίζες ελληνικές.