Τα είκοσι εκατομμύρια της κυβερνητικής καμπάνιας στο… συρτάρι -Ζητούν τα ρέστα οι… παρθένες του ΣΥΡΙΖΑ

Το bankwars είναι ένα, ας το ονομάσουμε μικρό, μικρομεσαίο σάιτ. Δεν έχει ούτε …”μπαμπά” επιχειρηματία να πληρώνει τους μισθούς, ούτε τραπεζίτη μέτοχο,  ούτε “ομάδα κρούσης” για να “εκβιάζει” μέσω ρεπορτάζ την προσέλκυση διαφημίσεων, ούτε …μηχανάκια-ρομποτάκια στην Μαλαισία και αλλού στην Άπω Ανατολή να “χτυπάνε” τα κείμενα και τις διαφημίσεις για να βγάζουν σούπερ επισκεψιμότητες, αρεστές στις διαφημιστικές εταιρείες. (Το άθροισμα των επισκεψιμοτήτων στα ελληνικά σάιτ σε χώρα με πληθυσμό 10 και κάτι εκατομμυρίων, είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των γερμανικών, σε χώρα 84 εκατομμυρίων κατοίκων!)

…Δηλώνουμε ότι από την καμπάνια των 20 εκατ. ευρώ της κυβέρνησης, κόψαμε τιμολόγιο για να πάρουμε το…ιλλιγγιώδες ποσόν των 2.000 ευρώ. (δύο χιλιάδων)…Από άλλες κρατικές καμπάνιες (ΕΣΠΑ, κτλ) δεν έχουμε πάρει…δεκάρα τσακιστή…

…Τούτων δεδομένων, έχουμε την άνεση να πούμε την άποψή μας για το θέμα που έχει δημιουργηθεί χωρίς φόβο και πάθος…

Με απλά λόγια:

Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, ΟΦΕΙΛΕΙ να δίνει στη δημοσιότητα την κατανομή των κρατικών χρημάτων σε οποιονδήποτε, άρα και στα Μέσα Ενημέρωσης. Αν δεν το έχει κάνει, επειδή όντως δεν έχουν εκταμιευτεί χρήματα (δεν έχουν πληρωθεί τα τιμολόγια από το υπουργείο Οικονομικών) ή επειδή η λίστα που δόθηκε στη δημοσιότητα (από την ίδια την κυβέρνηση) είναι λανθασμένη, ας πούμε έχει καλώς, να περιμένουμε. Αν όμως η λίστα είναι η τελική, τα νούμερα για κάθε ΜΜΕ επιβάλλεται να δημοσιοποιηθούν. Πρώτον, γιατί έτσι το θέλουν οι κανόνες της διαφάνειας σε μια Δημοκρατία και δεύτερον, γιατί η μη δημοσιοποίηση επιτρέπει στον κάθε κακόπιστο και “κομματόσκυλο”, να διαδίδει απίστευτα ποσά σε ορισμένα ΜΜΕ, εκθέτοντας τα στην κοινή γνώμη.Λάθος μεγάλο ο αποκλεισμός οποιουδήποτε Μέσου. Ακόμα και του πλέον εχθρικού και αναξιόπιστου. Από τη στιγμή που ένα Μέσο έχει αναγνώστες, φίλους, οπαδούς και κυρίως εργαζόμενους, ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ τα αναλογούντα σε αυτό χρήματα  από την κρατική καμπάνια. Άρα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, λάθος ο αποκλεισμός των Μέσων του κ.Βαξεβάνη. Μα…θα πουν κάποιοι, αυτός έλεγε τον κορονοιό ….κοροδοιό και ήταν κατά της καραντίνας. Κατά τη γνώμη μας, άσχετο. Το κάθε Μέσον που νόμιμα κυκλοφορεί, μπορεί να γράφει ό,τι νομίζει. Εσύ, το κράτος, του δίνεις αυτό που δικαιούται, δεν του επιτρέπεις να γίνεται…σημαία αντίστασης  για κάποια λίγα ψωρο-χιλιάρικα και το φέρνεις ενώπιον των ευθυνών του, από τη μία πλευρά να παίρνει λεφτά και από την άλλη να …σιχτιρίζει το λόγο για τον οποίο πήρε τα λεφτά.Αν η λίστα που δημοσιεύτηκε είναι η σωστή, ακόμα και αν είναι …έμπνευση της διαφημιστικής εταιρείας (η οποία παρεμπιπτόντως είναι αναγνωρισμένου κύρους εταιρεία και ελάχιστα πληρώθηκε για τη δουλειά της διανομής) κακώς πέρασε χωρίς έλεγχο. Δεν υπάρχει μάνατζερ ιδιωτικής εταιρείας που του λέει το διαφημιστικό του τμήμα δίνουμε λεφτά στη…Φωνή των Κωφαλάλων και αυτός να λέει προχωρείστε.Αν όσα γράφονται στο διαδίκτυο είναι σωστά για 800σαριές, 400αριές, 300αριές χιλιάδες σε οποιοδήποτε ΜΜΕ, σε όποιον και να ανήκει, αυτό είναι σκανδαλώδες. Αν αυτά είναι ψέματα, τότε δικαίως αυτοί που φέρονται ότι τα πήραν, να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη κατά των συκοφαντών τους.Το κόλπο να έχει κανείς ένα ΜΜΕ “ναυαρχίδα”, δυνατό και με μεγάλη επισκεψιμότητα – αναγνωσιμότητα και να κρεμάει γύρω του άλλα…δέκα “θυγατρικά”, ώστε να παίρνει λεφτά (δικαίως) για τη “ναυαρχίδα” αλλά και να …σκουπίζει την αγορά και με τα υπόλοιπα, είναι ευρέως διαδεδομένο. Συνέβη αυτό και στην περίπτωση της καμπάνιας; Θα το δούμε. Ευχόμαστε να μην έχει συμβεί. Γιατί αν έχει συμβεί, τότε η…400άρα θα δικαιολογηθεί μεν, αλλά δεν θα πάψει να είναι σκάνδαλο. Και θα είναι σκάνδαλο, γιατί συνήθως, τα “θυγατρικά” που κρέμονται γύρω από τη “ναυαρχίδα”, δεν απασχολούν στην πραγματικότητα πάνω από 3-4 εργαζόμενους (το πολύ) και η ύλη τους είναι η ύλη της “ναυαρχίδας” με αλλαγή του βασικού θέματος και ολίγων άλλων, ώστε να δικαιολογούν το “αυτόνομο” του Μέσου.
(Έβγαζε στη δεκαετία του ’80 ένας φίλος μια εβδομαδιαία εφημερίδα σε 400 φύλλα για τη νυχτερινή Αθήνα, με το ίδιο εσωτερικό περιεχόμενο, αλλά με διαφορετικό εξώφυλλο και οπισθόφυλλο μαγαζιού ή τραγουδιστή. Τα 200 φύλλα είχαν στην πρώτη σελίδα  την τότε “Φαντασία” στην παραλιακή και τα άλλα 200 τα “Αραπάκια” στη Δυτική Αθήνα. Το οπισθόφυλλο των πρώτων 200 είχαν φωτογραφίες και λεζάντες τραγουδιστών της παραλιακής και τα άλλα 200 τραγουδιστών πέρα από το ποτάμι. Πληρωνόταν λοιπόν για την ίδια ουσιαστικά εφημερίδα διπλά η διαφήμιση…)Πάμε τώρα και στον…παρθένο, άσπιλο και αμόλυντο ΣΥΡΙΖΑ. Που, δικαίωμά του, εξοργίστηκε γιατί δεν πήρε χρήματα ο κ.Βαξεβάνης, άσχετα αν πήραν και η ΑΥΓΗ και το Κόκκινο και η προσκείμενη Εφημερίδα των Συντακτών. Από το να οργίζεται όμως ένα κόμμα σε θέση αξιωματικής Αντιπολίτευσης για έναν εκδότη, όσο δικός του και αν είναι,  μέχρι να βγάζει spot για να τσουβαλιάσει ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους, ενισχύοντας το επικίνδυνα ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ “όλοι τα παίρνουνε”, υπάρχει χαώδης διαφορά. Προφανώς, οι εμπνευστές του spot “πάτησαν” πάνω στο “αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι” που λένε αναρχικές παρέες, λησμονώντας ότι με άλλα λόγια, το ίδιο λένε και οι ακροδεξιοί σε όλες τις χώρες. (χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις Τραμπ, Όρμπαν, Μπολσονάρου…)Ποιος μιλάει; Είναι ένα ερώτημα. Γιατί όταν επί των ημερών σου έπαιρναν ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ χρήματα από ΔΕΚΟ οι αρεστοί πολιτικοί σου φίλοι και αν περίσσευε κανένα …κοκαλάκι 500άρικο έδινες και σε άλλους, μάλλον, δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς, όπως έλεγε ο μακαρίτης ο Μένιος Κουτσόγιωργας. Έβγαλαν βέβαια από τον ΣΥΡΙΖΑ μία λίστα με όσους πήραν χρήματα για την προβολή της Συμφωνίας των Πρεσπών, που όντως φαίνεται πως πήγαν (στο περίπου) δίκαια στις εφημερίδες. Δεν έβγαλαν για τα σάιτ. Δεν δόθηκε σε αυτά τίποτα; Ας το δεχθούμε. Δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε ότι όλα κυλούσαν ήσυχα, διαυγή και δημοκρατικά, ούτε στις Τράπεζες, ούτε σε μεγάλους Επιχειρηματικούς Ομίλους. Μια ματιά στα όσα έχουν δημοσιοποιήσει οι Τράπεζες από το 2015 μέχρι το 2018, αρκεί για να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του, για αρκετούς από αυτούς που σήμερα σκούζουν για τα 20 εκατομμύρια. Αποτελεί κοινό μυστικό στα τμήματα διαφήμισης των Τραπεζών το ποιες και από ποιους πιέσεις εδέχοντο για να δοθεί χρήμα στους φίλους εκδότες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θα πείτε, κάποιοι Διευθύνοντες, ήθελαν και τη θεσούλα τους. (Και με το ή τα ανάλογου βεληνεκούς bankwars, η θεσούλα ή η θεσάρα, δεν εξασφαλίζεται…)Όσο για τους μεγάλους Επιχειρηματικούς Ομίλους, που σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ “χρεώνει” στον Μητσοτάκη, ας μην μιλήσουμε. Έδωσαν…έδωσαν…έδωσαν…Και ακόμα (ορισμένοι) δίνουν, για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους. Ο… σοσιαλισμός, βλέπετε, θέλει…καλοπέραση. Και ορισμένες φορές, εκβιάζει για αυτήν την καλοπέραση. (Ξέρουν οι επιχειρηματίες τι εννοούμε, άσχετα αν δεν θέλουν να …μπλέξουν και κάνουν την πάπια).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Βγάλτε το μόνοι σας. Απλά σημειώνουμε ότι η ανεργία στον κλάδο των δημοσιογράφων βρίσκεται τόσο ψηλά όσο σε κανέναν άλλο κλάδο, ότι οι καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών είναι καθεστώς, ότι αυτοί που παίρνουν 1000 ευρώ το μήνα με δουλειά ήλιο με ήλιο θεωρούνται υψηλόμισθοι και ότι τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και -μέχρις στιγμής- η κυβέρνηση της ΝΔ, ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του Τύπου δεν έχουν πάρει, παρά τις κατά καιρούς βαρύγδουπες ανακοινώσεις.

ΥΓ: Ούτε από το ΚΕΕΛΠΝΟ πήρε το bankwars ένα ευρώ. Καλή καρδιά!

Για το bankwars, Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]