Περικλής Παναγόπουλος: Ένας ευγενής άνθρωπος που σημάδεψε την ελληνική ναυτιλία

Ποιος ήταν ο Περικλής Παναγόπουλος που έφυγε από τη ζωή στα 83 του χρόνια. Ήταν ένας ευγενής άνθρωπος (με όλη τη σημασία της λέξης “ευγενής”), ήταν ο θεμελιωτής της σύγχρονης ελληνικής ακτοπλοΐας, ήταν ο εφοπλιστής που ξεκίνησε από χαμηλά και η εταιρεία του Royal Cruise Line ανακηρύχθηκε επανειλημμένα η καλύτερη εταιρεία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο.

Η κηδεία

Δύσκολα παιδικά χρόνια, ένας συγγενής που τον βοήθησε να σπουδάσει και να ξεκινήσει επαγγελματικά την πορεία του στον χώρο της κρουαζιέρας.

Θα τον θυμούνται όλοι στον χώρο, αφού έγραψε ιστορία με deals που προκάλεσαν τον θαυμασμό σε ένα χώρο που δεν σου χαρίζεται τίποτε και οι «αντίπαλοι» σε περιμένουν στην γωνία.

Οραματιστής και άνθρωπος που έβλεπε μπροστά, προχωρούσε με μελετημένες κινήσεις και πολλές φορές ήταν ένα βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές του.

Ποιος ήταν ο Περικλής Παναγόπουλος

Ο Περικλής Παναγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Πατέρας του είναι ο Μεσσήνιος Σταύρος Παναγόπουλος, ο οποίος στις αρχές του περασμένου αιώνα είχε μεταναστεύσει στην Αμερική ενώ η μητέρα του, προέρχεται από την ομογένεια της Κωνσταντινούπολης. Ο Παναγόπουλος έμεινε ορφανός σε πολύ μικρή ηλικία αφού ο πατέρας του Σταύρος είχε αντιστασιακή δράση στην περίοδο της Κατοχής και πέθανε από βασανιστήρια από τους Γερμανούς και κατά άλλους στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου.

Παρόλα αυτά η γνωριμία και η συγγένεια της μητέρας του με τον αείμνηστο εφοπλιστή και εθνικό ευεργέτη Ευγένιο Ευγενίδη (οποίος καταγόταν και αυτός από την Κωνσταντινούπολη), ο οποίος ίδρυσε την παγκοσμίως γνωστή ναυτιλιακή εταιρεία Home Lines Inc. έμελε να στιγματίσει την επαγγελματική του καριέρα.

Σπούδασε στην Ελβετία, φοίτησε στην Ecole Superiense de Commerce, από όπου πήρε το πτυχίο του. Αμέσως μετά εργάσθηκε στην εταιρεία του Ευγένιου Ευγενίδη. Οταν πέθανε ο Ευγένιος Ευγενίδης το 1954, ο Παναγόπουλος εργαζόταν ως εκπαιδευόμενος σε θυγατρική εταιρεία του συγκροτήματος στο Λονδίνο. Τον επόμενο χρόνο μετατέθηκε στα γραφεία της εταιρείας στη Γένοβα.

Εκεί εργάσθηκε σε όλα τα τμήματα της εταιρείας και απόκτησε εμπειρία και ειδίκευση για τον τρόπο διαχείρισης ναυτιλιακής εταιρείας. Στη Γένοβα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό του κρουαζιερόπλοιου Oceanic, το οποίο κατασκευάσθηκε τη διετία 1964-65.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εργάσθηκε στα γραφεία της Home Lines στη Γαλλική πρωτεύουσα, το Παρίσι. Το 1962 ορίσθηκε passenger manager της εταιρείας στο γραφείο του Λονδίνου.

Το 1965 επέστρεψε στον Πειραιά και ανέλαβε director και general manager της Sun Line του εφοπλιστή Μπάμπου Κιοσέογλου. Στη θέση αυτή παρέμεινε για έξι χρόνια.

Το 1971, αποχώρησε από την Sun Line και ίδρυσε τη δική του εταιρεία, τη Royal Cruise Line. Η Royal Cruise Line ανεκηρύχθη επανειλημμένα η καλύτερη εταιρεία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο. Η εταιρεία του ναυπήγησε δύο κρουαζιερόπλοια με υψηλές προδιαγραφές. To Golden Odyssey και το Crown Odyssey. Επίσης η εταιρεία διέθετε και τρίτο κρουαζιερόπλοιο, το Royal Odyssey.

To 1989 πώλησε την εταιρεία του, που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο καλύτερο σημείο της ιστορίας της και τα πλοία της είχαν μεγάλη πληρότητα. Οι αγοραστές της Royal Cruise Line ήταν Νορβηγοί. Η εταιρεία Kloster, λέγεται ότι κατέβαλε στον Περικλή Παναγόπουλο το ποσό των 300 εκατομμυρίων δολαρίων. Η πώληση αυτή χαρακτηρίσθηκε από πολλούς ως «η πώληση του αιώνα».

Το 1990 αποκτά τον έλεγχο του 20% της εταιρείας Vernicos Yachts, και λίγο αργότερα εξαγοράζει την εταιρεία «Κυλινδρόμυλοι Αττικής», η οποία τότε ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το 1992 μαζί με τον Γεώργιο Βερνίκο, τον Κωνσταντίνο Ματαράγκα και τον Διονύσιο Μελισσηνό, αγοράζουν την πλειοψηφία των μετοχών του Ελληνικού Νηογνώμονα από τον οποίο αποχώρησε ένα έτος νωρίτερα παραχωρώντας στους τότε συνεταίρους του το πακέτο των μετοχών που ήλεγχε.

Την ίδια περίοδο αγοράζει το 30% των μετοχών της Strintzis Lines. Το 1993 μετανομάζει τους Κυλινδρόμυλους Αττικής σε Επιχειρήσεις Αττικής και το 1994 επιστρέφει στον Γιώργο Βερνίκο το ποσοστό που κατείχε στην Vernicos Yatchs. Το ίδιο έτος οι Επιχειρήσεις Αττικής ήλεγχαν μόνο τα καταστήματα ‘Ακρον-Ίλιον-Κρυστάλ τα οποία και πούλησε αμέσως.

Τότε, ακριβώς έβαλε σε εφαρμογή το μεγάλο σχέδιο του προχωρώντας στην ίδρυση της Superfast Ferries παραγγέλνοντας δύο πλοία, τα οποία σκόπευε να δρομολογήσει στη γραμμή Πάτρας – Ιταλίας. Τα πλοία τα παράγγειλε στα γερμανικά ναυπηγεία του Bremerhaven και στις 25 Μαρτίου 1995, καθελκύονται και τα δύο πλοία τα οποία ονομάζονται «Superfast Ι» και «Superfast II». Ανάδοχοι των δυο πλοίων ήταν οι χρυσές Ολυμπιονίκες της Βαρκελώνης, Βούλα Πατουλίδου και Heike Dreschler.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1999 αποκτά τον έλεγχο του 38,8% των Γραμμών Στρίντζη Ναυτιλιακή Α.Ε. και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αυξάνει το ποσοστό του σε 48,8% αποκτώντας και τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας που μετονομάσθηκε σε Blue Star Ferries.

Οι Επιχειρήσεις Αττικής, μετονομάσθηκαν σε Όμιλος Αttica και στις 13 Φεβρουαρίου 2008 πωλήθηκαν στη MIG του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου αντί των 455 εκατ. ευρώ, γιατί «τα πάντα πουλιούνται, όταν η τιμή είναι η σωστή».

Ο Περικλής Παναγόπουλος όμως δεν εγκατέλειψε την ενεργό δράση.

Συνέχισε να έχει έντονη παρουσία στα κοινά της ελληνικής ναυτιλίας και ταυτόχρονα συνέχισε να διοικεί, μαζί με την κόρη του Ειρήνη, τη πρώτη του εταιρεία Magna Marine Inc. η οποία διαχειρίζεται τώρα τέσσερα φορτηγά πλοία.

Ο γιος του Αλέξανδρος Παναγόπουλος είχε αποχωρήσει νωρίτερα από την οικογενειακή επιχείρηση, αναζητώντας τρόπους να επανέλθει στο χώρο της κρουαζιέρας.

Ο Περικλής Παναγόπουλος έπεσε θύμα απαγωγής στις 12 Ιανουαρίου το 2009 και έμεινε κρατούμενος στα χέρια των δραστών μέχρι και τις 20 του μήνα.

Οι περιγραφές που έδωσε για εκείνες της ημέρες της απαγωγής του είναι ανατριχιαστικές.

«Ξεκίνησα με τον οδηγό για το γραφείο μου στη Βούλα όταν ξαφνικά ένα βανάκι μας έκλεισε το δρόμο. Κατέβηκαν τρεις γεροδεμένοι άνδρες, ντυμένοι στα μαύρα και κρατούσαν όπλα. Μας άρπαξαν και μας έβαλαν στο βαν. Μας πήγαν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια με έβαλαν στο πορτμπαζ ενός άλλου οχήματος».

Ωστόσο η συνέχεια ήταν ακόμα πιο δύσκολη για τον κ. Παναγόπουλο, αφού στο σημείο που μεταφέρθηκε τον αλυσόδεσαν με χειροπέδες, αλλά και με μία χοντρή αλυσίδα σαν αυτές που χρησιμοποιούν για τις άγκυρες των κότερων. Συνεχίζει λέγοντας πως τον υποχρέωσαν να φορέσει μαύρα ρούχα και κόκκινες χνουδωτές παντόφλες. Μόνη του συντροφιά ένας παλιός καναπές και μία τηλεόραση που έπιανε ένα κανάλι.

Οι απαγωγείς του ζητούν 30.000.000 ευρώ λύτρα για να τον αφήσουν ελεύθερο και η Κατερίνα Παναγοπούλου διαπραγματεύεται αποκλειστικά μαζί τους.

Τελικά στις 19 Ιανουαρίου και μετά από πολύωρα ταξίδια την προηγούμενη ημέρα, αφήνει τα λύτρα σε ερημική τοποθεσία κάτω από μια γέφυρα στο Ακραίφνιο Βοιωτίας, όπως της είχαν υποδείξει οι απαγωγείς.

Ο εφοπλιστής εντοπίστηκε από πλήρωμα περιπολικού λίγες ώρες αργότερα να κάθεται στο παγκάκι ενός πάρκινγκ επί της εθνικής οδού Αθηνών Κορίνθου στην περιοχή ανάμεσα στο Σκαραμανγκά και το Δαφνί.

Επέστρεψε στο σπίτι του και την επομένη πήγε στη δουλειά του σαν να μην είχε περάσει μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες της ζωής του.

Παρά την σύλληψη των απαγωγέων, τα 30.000.000 ευρώ δεν βρέθηκαν ποτέ..