Διευθύνων υπάλληλος & το όριο καμπής με το εργατικό δίκαιο

Όλοι όσοι εισέρχονται στον εργασιακό στίβο προσδοκούν να ανέβουν στην ιεραρχία του οργανισμού ή της εταιρείας που απασχολούνται αλλά και να εξελιχθούν μισθολογικά.

Η υψηλή μόρφωση σε συνδυασμό με εξαιρετικά προσόντα και ικανότητες κερδίζουν την εμπιστοσύνη του εργοδότη και τον παρακινούνστην ανάθεση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων, οι οποίες επηρεάζουν καταλυτικά την εξέλιξη της εταιρείας ή του οργανισμού. Μια από αυτές τις αποφασιστικές δραστηριότητες, οι οποίες οδηγούν στην λήψη πρωτοβουλιών υπό το πλαίσιο μια υψηλού βαθμού ανεξαρτησίας, είναι η πρόσληψη και απόλυση προσωπικού, η εκπροσώπηση

της επιχείρησης έναντι τρίτων καθώς η λήψη στρατηγικών αποφάσεων για την επίτευξη των στόχων του εργοδότη.

Όχι σπάνια μπορεί να χρειαστεί να επωμιστείτε ακόμα και ποινικές ευθύνες στο πλαίσιο λειτουργίας της επιχείρησης, όπως τήρηση του εργατικού δικαίου, αγορανομικών διατάξεων, φορολογικών και κοινωνικοασφαλιστικών υποχρεώσεων κλπ.. Φυσικά, για όλα τα ανωτέρω οι αποδοχές που θα λαμβάνετε θα υπερβαίνουν κατά πολύ τα ελάχιστα όρια και τις καταβαλλόμενες στους λοιπούς υπαλλήλους αποδοχές. Αν συμβαίνουν όλα αυτά, τότε πραγματικά έχετε φτάσει στην κορυφή και απολαμβάνετε τη θέα μόνοι ή έστω με πολύ λίγους.

Έχετε φτάσει όμως ψηλά τόσο ψηλά που πλέον έχετε ξεφύγει από τη βαρυτική έλξη ορισμένων διατάξεων του εργατικού δικαίου. Ειδικότερα, εξαιρείστε της εφαρμογής των ασυμβίβαστων με την ιδιαίτερη θέση που ανωτέρω περιγράψαμε, διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας για τα χρονικά όρια εργασίας, τη χορήγηση κανονικών αδειών, την αμοιβή νυκτερινής εργασίας και Κυριακών, την εβδομαδιαία ανάπαυση και το επίδομα αδείας.

Παρά τα ανωτέρω, αυτό δεν σημαίνει, ότι έχετε πάψει να είστε υπάλληλοι του εργοδότη και να συνδέεστε μαζί του με σχέση εξαρτημένης εργασίας. Για το λόγο αυτό, ο τίτλος σας είναι διευθύνων υπάλληλος, δηλαδή υπάλληλος με διευθυντικές εξουσίες, όχι απλά στο επίπεδο προϊσταμένου ή διευθυντού τμήματος αλλά με εξουσίες σχεδόν εφάμιλλες με εκείνες του εργοδότη. Λόγω αυτής ακριβώς της ιδιαίτερης δομής της εργασιακής σχέσεως του διευθύνοντος υπαλλήλου, η οποία διακρίνεται πλέον από το στοιχείο της «συνεργασίας» εργοδότη-μισθωτού για την επίτευξη του σκοπού της επιχείρησης δικαιολογείται και έχει θεσπιστεί[1] η ειδικότερη εξαίρεση που περιγράψαμε.

Αθανάσιος Ρήγας, Δικηγόρος LL.M, με ειδίκευση στο εμπορικό και τραπεζικό Δίκαιο 

www.ralaw.gr

[1] Άρθρο 2 του ν. 2269/1920 «Περί κυρώσεως της Συμβάσεως της Ουάσιγκτον».

Keywords
Τυχαία Θέματα