Η Άννα Ξένου γράφει: Πάρε κι εσύ μια καμπούρα…

Θα πίστευε κανείς ότι σε ημέρες κοινωνικής έντασης, αβεβαιότητας και κρίσης, η αλληλεγγύη των πολιτών μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα στα σχέδια της εκάστοτε εξουσίας. Ίσως σε άλλες χώρες να συμβαίνει. Στη χώρα των αντιθέσεων όμως, αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο.

Η έκρηξη αλληλεγγύης στους εργαζομένους της ΕΡΤ είναι το ίδιο εντυπωσιακή με τη χαιρεκακία που εκδηλώνουν πολλοί, με το επιχείρημα ότι, επί τόσα χρόνια η ΕΡΤ

Ο δημόσιος λόγος που διατυπώνεται, κυρίως μέσω των social media, θυμίζει το ανέκδοτο με τον καμπούρη, που όταν του δόθηκε η ευκαιρία να ζητήσει από ένα τζίνι να εκπληρώσει μια ευχή του, αντί να ζητήσει να διώξει τη δική του καμπούρα, ζήτησε να δώσει μια καμπούρα και στο διπλανό του.

Αρκετοί εργαζόμενοι στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και άνεργοι, έδειξαν να συμφωνούν με το διάγγελμα Κεδίκογλου, στο οποίο ανέλυε τους λόγους για τους οποίους η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει, γιατί οι «κακοί» εργαζόμενοι την καταχρέωναν με τους παχυλούς μισθούς τους και την εργασιακή απραξία τους.

Είπε ψέματα ο Σίμος Κεδίκογλου; Πολλά από αυτά ήταν πέρα ως πέρα αληθινά. Τα γνωρίζαμε και τα συζητούσαμε όλοι. Όχι τώρα, τα τελευταία 30 χρόνια!!! Βέβαια, οι άνθρωποι δε ξύπνησαν ένα ωραίο πρωινό και σκέφτηκαν, «βρε δεν πάω να αυτοδιοριστώ στην ΕΡΤ». Κάποιος τους διόρισε, κάποιος όρισε το μισθό τους, κάποιος ανέχτηκε την αργομισθία τους και σίγουρα κάποιος, στους πιο δημιουργικούς, στέρησε τη δυνατότητα να εργαστούν με κέφι και μεράκι, γιατί απλώς έπρεπε να προβάλλει τη δουλειά κάποιων περισσότερο «δικών του». Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ βύσματα, ούτε όλοι τεμπέληδες, ούτε όλοι πολυθεσίτες. Κάποιοι ίσως είναι. Και είναι κρίμα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν τους έβγαλαν ποτέ «στη σέντρα», είτε από κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη, είτε απλώς από αδιαφορία.

Το εντυπωσιακό είναι ότι μέσα σε αυτή τη συγκυρία, άνθρωποι που είτε έχασαν τη δουλειά τους, είτε αμείβονται πλέον με ψίχουλα, χαίρονται γιατί θεωρούν δικαιοσύνη το να πάθουν και άλλοι όσα έπαθαν οι ίδιοι! Με απλά λόγια, αντί να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για το δικαίωμα στην εργασία, κάποιοι θεωρούν ότι το να συμπαρασυρθούν κι άλλοι στον πάτο, λύνει το πρόβλημα.

Βεβαίως και ο Δημόσιος τομέας πρέπει να εξυγιανθεί. Βεβαίως και οι προσωποπαγείς θέσεις χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο πρέπει να καταργηθούν. Οι πολυθεσία και οι συνακόλουθες πολλαπλές αμοιβές, επίσης. Ξαναθυμίζω όμως, ότι πίσω από κάποιον αργόσχολο υπάλληλο, με υψηλή αμοιβή, συνήθως κρύβεται ένα σημαίνον πρόσωπο, κατά πάσα πιθανότητα πολιτικό. Κι αυτό δεν παλεύεται με μια απλή διαμαρτυρία έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Αυτό που ενόχλησε τους πολίτες, πιστεύω πως δεν ήταν το λουκέτο. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο ανακοινώθηκε και η επίδειξη ισχύος εκ μέρους της Κυβέρνησης, για να φανεί πέραν πάσης αμφιβολίας, «ποιος κάνει κουμάντο σ’αυτόν τον τόπο». Ήταν τόσο απότομη και σπασμωδική η αντίδραση, που γέννησε ακόμη και σκέψεις ότι η ΕΡΤ θα λειτουργήσει ως αντιπερισπασμός, ώστε κάποια «καμήλα» να περάσει ανενόχλητη από την τρύπα της βελόνας. Αυτό, απλώς, μένει να αποδειχθεί…

Προφανώς, η Κυβέρνηση γνωρίζει καλά και το κοινωνικό αίσθημα και τους κοινωνικούς αυτοματισμούς. Μ’ένα σμπάρο, τα τρυγόνια είναι πολλά. Εκτονώνεται η οργή του κόσμου για όλα τα δεινά του Μνημονίου, με μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και μια επίφαση αντίστασης. Ικανοποιείται το κοινό περί δικαίου αίσθημα, για όσους πέρασαν μια ζωή ως καλά αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι, με ελάχιστο κόπο. Σφίγγουν οι…δερματικοί πόροι των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, με την απειλή εκλογών και καθίσταται σαφές who is the boss. Η αξιωματική αντιπολίτευση καλείται να παρουσιάσει πειστικά επιχειρήματα για το όποιο κυβερνητικό πρόγραμμά της. Οι πολίτες συζητούν τα προβλήματα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης και ξεχνούν τα δικά τους. Η κοινή γνώμη μοιράζει καμπούρες, διχάζεται και χάνεται το δάσος που είναι ο κοινός εχθρός.

Όλα εν σοφία…

Όποιος πιστεύει ότι η κινητοποίηση στην ΕΡΤ θα αλλάξει το ρου της ελληνικής ιστορίας, πλανάται. Όποιος πιστεύει ότι η αίσθησή μας για την πολιτική κατάσταση και τους διαχειριστές της, την επόμενη μέρα, θα είναι η ίδια με την προηγούμενη, επίσης πλανάται. Όποιος νομίζει ότι οι πραγματικά βολεμένοι θα ξεβολευτούν, ας το ξανασκεφτεί. Όποιος βλέπει το νέο ραδιοτηλεοπτικό φορέα ως μια ευκαιρία εργασίας, ακόμα και για τα παιδιά του λαού, χωρίς προσβάσεις, ας κοιταχτεί.

Στην ΕΡΤ εργάστηκαν διαχρονικά και άνθρωποι εξαιρετικοί, ταλαντούχοι, με όρεξη για δουλειά, με γνώσεις, με όραμα. Η κυβέρνηση αποφάσισε να τους απαξιώσει όλους και να μιλήσει με γενικεύσεις. Έκλεισε την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, χωρίς να έχει έτοιμο το σχέδιο, ώστε 11:11 το βράδυ να σβήσει η ΕΡΤ και 11:12 να αρχίσει να εκπέμπει η ΝΕΡΙΤ.

Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι με ψυχραιμία να μπορέσουμε να ξαναδούμε το δάσος και , μόλις ξεπεράσουμε το πρώτο σοκ, να μπορέσουμε με υπευθυνότητα να εκτιμήσουμε την κατάσταση, χωρίς να μοιράζουμε καμπούρες δεξιά κι αριστερά.