Οι αριστοτελικές ανησυχίες του Μπόλαρη

Το αίτημα είχε αποδέκτη τον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Α.Μπάμιατζη, ενώ …συνοδεύτηκε τρόπον τινά από μία ανάρτηση του πρώην υπουργού στο Facebook. Εκεί, ο Μάρκος Μπόλαρης, επιτέθηκε στην κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι «αφού αστοχούν στους δημοσιονομικούς στόχους, αποφάσισαν να ασκήσουν πολιτική καταστολής με τα ΜΑΤ», χαρακτηρίζοντας την ‘επιβολή του αστυνομικού κράτους’ ως παλιά συνταγή και κάνοντας λόγο για ‘εγκαθίδρυση φόβου’. «Πρακτικές που είναι σε αντίθεση με την κοινωνία της συμμετοχής, της ανεκτικότητας, της λογικής,

της τεκμηρίωσης, της πολυφωνίας. Πρακτικές που είναι σε αντιδιαστολή με τη λειτουργία της δημοκρατικής πολιτείας», όπως σημείωσε μεταξύ πολλών άλλων στο κείμενό του με τον τίτλο «Ιερισσός : Το αριστοτελικό ‘μέτρον’ και τα άκριτα μέτρα τάξης», που ολόκληρο έχει ως εξής :

«Αφού αστοχούν στους δημοσιονομικούς στόχους, αποφάσισαν να ασκήσουν πολιτική καταστολής με τα ΜΑΤ. Παλιά συνταγή η επιβολή αστυνομικού κράτους. Εγκαθίδρυση φόβου. Πρακτικές που είναι σ’αντίθεση με την κοινωνία της συμμετοχής, της ανεκτικότητας, της λογικής, της τεκμηρίωσης, της πολυφωνίας. Πρακτικές που είναι σ’αντιδιαστολή με τη λειτουργία της δημοκρατικής πολιτείας.

Πράγματι:

• Η απάντηση στην αγωνία της τοπικής κοινωνίας για τις πηγές στο Κρυονέρι που

υδροδοτούν τη Βόρεια Χαλκιδική δεν μπορεί να είναι επιχείρηση με ΜΑΤ αλλά με την επιστημονική αντικειμενική τεκμηρίωση: υπάρχει ή δεν υπάρχει διακινδύνευση; Εάν γίνει η εξόρυξη κινδυνεύει ο υδροφόρος ορίζοντας;

Γεωλόγοι, υδρογεωλόγοι, Έλληνες και ξένοι εντοπίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα, τον συσχετίζουν με το πρόγραμμα εξόρυξης και απαντούν, ξεκαθαρίζουν. Με την επιστήμη και τη λογική.

• Όταν αγωνιούν οι πολίτες για διακινδύνευση περιβαλλοντικής καταστροφής σ’ένα

τόσο όμορφο και ευαίσθητο οικοσύστημα και αναδεικνύουν τους φόβους τους για τις αλυσιδωτές συνέπειες από το περιβάλλον στον τουρισμό, στην οικονομία, στην κοινωνία, η νόμω κρατούσα δημοκρατική κυβέρνηση επιβάλλεται να πείθει ότι συμμετέχει σ’αυτή την αγωνία. Να ελέγχει και να οργανώνεται, με συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, ώστε να πείθει ότι θέλει και μπορεί να προστατεύσει το περιβάλλον, τους πολίτες και τις δραστηριότητές τους σε μία απ’τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας. Δεν επιτίθεται ενοχικά με χημικά μέσα στον οικισμό.

Επειδή μέχρι σήμερα η διακινδύνευση του ζητήματος της εξόρυξης χρυσού στη Βόρεια Χαλκιδική, και μάλιστα στο Δήμο Αριστοτέλη, δεν γίνεται με την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση ούτε όσον αφορά στη διακινδύνευση για την υδροδότηση ούτε όσον αφορά στη διαφύλαξη του περιβάλλοντος. Και βέβαια επειδή η σύμβαση που έχει υπογραφεί δεν προβλέπει έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, αντίστοιχα του όγκου και της αξίας του μεταλλεύματος. Απεναντίας, ο υπάρχων τεράστιας αξίας μεταλλευτικός πλούτος παραδίδεται στην ιδιωτική εταιρεία έναντι πινακίου φακής.

Επειδή οι μέχρι σήμερα παρεμβάσεις διχάζουν την τοπική κοινωνία και έχουν εγκαταστήσει κλίμα καχυποψίας, φόβου και έντασης, ενισχύοντας και ανατροφοδοτώντας ακραίες λογικές και πρακτικές, είναι επιτακτικό στην πατρίδα του Αριστοτέλη να δράσουμε αριστοτελικώς:

Στα «Πολιτικά» του Σταγειρίτη φιλοσόφου υπάρχουν πολλοί παραλληλισμοί ανάμεσα στους πολιτικούς άρχοντες και τους καλούς γιατρούς. Η υγεία θεωρείται ότι είναι ισορροπία ορισμένων παραγόντων, ανάμεσα σε δύο άκρα, σε δύο υπερβολές. Η πρόταση του Αριστοτέλη αφορούσε την επικράτηση του «μέτρου» στην πολιτεία και στην κοινωνία. Μας αφορά;»