«Αγκάθια» στο δρόμο προς τον «Νέο ΣΥΡΙΖΑ»

Η συζήτηση που έγινε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ είχε εντάσεις και ουσιαστικά, αποκάλυψε όλα τα «αγκάθια» που θα έχει να αντιμετωπίσει ο Αλέξης Τσίπρας, στο δρόμο προς την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Στο δρόμο, δηλαδή, προς το ιδρυτικό συνέδριο του «νέου ΣΥΡΙΖΑ».

Χρόνος συνεδρίου

Η εσωκομματική αντιπολίτευση και, κυρίως, η

Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, επιμένουν στην άποψή τους να διεξαχθεί το συνέδριο στα τέλη του 2013. Άσπονδοι εσωκομματικοί φίλοι του Παναγιώτη Λαφαζάνη τον κατηγορούν πως γνωρίζει ότι, όσο νωρίτερα γίνει το Συνέδριο, τόσο νωρίτερα θα αναγκαστεί να δεχθεί ότι η Αριστερή Πλατφόρμα θα είναι απλώς μία τάση, χωρίς δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας. Παράλληλα, ο επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης φιλοδοξεί, σύμφωνα με πληροφορίες, να δημιουργήσει τις κατάλληλες συμμαχίες, προκειμένου να έχει πάντα μία ισχυρή εσωκομματική καταγραφή. Συν τοις άλλοις, ο Αλέξης Τσίπρας φιλοδοξεί να «περάσει» από το Συνέδριο νέες καταστατικές ρυθμίσεις, όπως η πρόβλεψη για διαγραφές στελεχών, νέο τρόπο πολιτικής λειτουργίας και λήψης αποφάσεων, ίσως και νέο τρόπο εκλογής προέδρου -απευθείας από τη βάση του κόμματος και όχι από Συνέδριο. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ως συμμάχους στο σχέδιό του να διεξαχθεί ως τον Ιούνιο το Συνέδριο και τα στελέχη της «Πλατφόρμας 2010» (Παπαδημούλης, Μπαλάφας, Δούρου, Πουλάκης κ.α.), αλλά και τους μετριοπαθείς και ρεαλιστές που προαλείφονται για τις κορυφαίες υπουργικές θέσεις, αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση: Γιώργος Σταθάκης, Γιάννης Δραγασάκης κ.α. Άλλωστε, την ανάγκη διεξαγωγής του Συνεδρίου σύντομα εξέφρασε, με συνέντευξή του στο matrix24.gr προ μίας εβδομάδος και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Πολιτική συμμαχιών

Άλλο ένα, εξίσου σοβαρό, πολιτικό «αγκάθι» στις σχέσεις Τσίπρα-Αριστερής Πλατφόρμας είναι η πολιτική συμμαχιών του κόμματος. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έχει απομακρυνθεί από τη διακήρυξη περί «κυβέρνησης της Αριστεράς» (δηλαδή με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας ακόμη και με την Κεντροαριστερά. Μάλιστα, αίσθηση προκάλεσαν τα όσα είπε το περασμένο Σάββατο, όταν υποστήριξε πως «και ο Τσάβες είχε ορκίσει δεξιούς υπουργούς, αλλά η κυβέρνησή του ήταν αριστερή», καθώς εκτιμάται ότι με τη φράση του αυτή, ο κ. Τσίπρας έκανε άνοιγμα όχι μόνο στους Ανεξάρτητους Έλληνες, αλλά και σε μετριοπαθείς κεντροδεξιούς της ΝΔ.
Στον αντίποδα, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο «υπαρχηγός» Αντώνης Νταβανέλος, αλλά και σύσσωμη η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για το ενδεχόμενο συνεργασίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το ΠΑΣΟΚ ή με τη ΔΗΜΑΡ. Μάλιστα, ο κ. Λαφαζάνης εμμένει στην ανάγκη μίας «δεύτερης φάσης ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ» και προβάλλει ως εφικτό και επιθυμητό ενδεχόμενο την ενότητα των δυνάμεων της κομμουνιστικής ή και κομμουνιστογενούς αριστεράς.