Η Ζέτα Δούκα όταν ήταν φοιτήτρια

Σπούδασε
Τμήμα Φυσικοθεραπείας
Τ.Ε.Ι. Αθήνας

Ζητήσαμε από τη Ζέτα Δούκα να μας απαντήσει σε ερωτήσεις για τα φοιτητικά της χρόνια, όπως τα θυμάται σήμερα.

Θυμάμαι συχνά: Τις πλάκες μέσα στην αίθουσα, τις εκδρομές που κάναμε κάποιες Δευτέρες που δεν είχαμε υποχρεωτικά μαθήματα και το σκάγαμε όλοι μαζί και πηγαίναμε εκδρομή στην Πάρνηθα και σε σε άλλα κοντινά μέρη.

Καθημερινές συνήθειες: Ξυπνούσα πολύ πρωί γιατί έπρεπε να είμαστε πριν τις οκτώ στη σχολή και έμενα πολύ μακριά. Έπρεπε να πάρω τρένο και μετά δύο λεωφορεία και το μόνιμο άγχος μου ήταν να είμαι στην ώρα μου.

Αν άλλαζα κάτι τότε θα ήταν: Αυτό που τελικά άλλαξε. Κάναμε τα μαθήματα στο Ίδρυμα Αναπήρων στη Φυλής, όπου οι εγκαταστάσεις εκεί δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Όταν τελείωσα την πρακτική είχαν ήδη μετακομίσει στην οδό Καβάλας σε καλύτερες εγκαταστάσεις.

Εκείνη την εποχή ονειρευόμουν: Αυτό που ονειρεύομαι πάνω – κάτω και τώρα. Να είμαι ένα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας και να προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να κάνω τον κόσμο καλύτερο.

Από εκείνη τη φάση της ζωής μου κρατώ σήμερα: Τη γνώση για το ανθρώπινο σώμα και την ανθρώπινη ψυχή, τις εμπειρίες που είχα με ανθρώπους που ήταν άρρωστοι και χρειάζονταν βοήθεια και το πόσο ευαίσθητος και ταυτόχρονα δυνατός πρέπει να είσαι προκειμένου να βοηθήσεις σωστά και κρατάω όσο μπορώ επαφές με τους ανθρώπους που είχα τότε φίλους.

Διασκέδαζα: σε μικρές μπουάτ, σε μουσικά μεζεδοπωλεία, όπως στου Ψυρρή που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται και με εκδρομές σε όλη την Ελλάδα.

Φορούσα: φόρμες και φούτερ και γυαλιά γιατί δεν είχα διορθώσει τη μυωπία μου.

Άκουγα: τη μουσική που ακούω και τώρα, κυρίως ροκ. Τότε, όμως, είχε αρχίσει να αναπτύσσεται και το έντεχνο τραγούδι, με τον Περίδη, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τους Πυξ Λαξ και άλλους, που μας τράβηξε την προσοχή.

Διάβαζα: πάρα πολλά που είχαν να κάνουν με το ανθρώπινο σώμα, βιβλία ψυχολογίας, φιλοσοφικά αλλά και όσο μου αρέσει κατά καιρούς να διαβάζω και τώρα, όπως αστυνομικά.

Η μεγαλύτερη μου αγωνία ήταν: να προλάβω το χρόνο σε ό,τι έκανα.

Για να αξιοποιήσεις δημιουργικά αυτά τα χρόνια σου προτείνω: Να έχεις τις κεραίες σου και τους ορίζοντες ανοιχτούς, αν μπορείς να αποκτήσεις γνώσεις σπουδάζοντας και στο εξωτερικό είτε στις βασικές είτε στις μεταπτυχιακές σπουδές και γενικώς επειδή τα φοιτητικά χρόνια είναι πολύ ευαίσθητα χρόνια και το μετά δεν σου υπόσχεται κάποια εξασφάλισει να κοιτάξεις να αξιοποιήσεις κάθε ευκαιρία επαγγελματικής κατάρτισης ή θέσης που μπορεί να σου τύχει.

Η Ζέτα Δούκα εμφανίζεται στο Θέατρο Αυλαία (Θεσσαλονίκη) με την παράσταση “Γράμμα Σ' Ένα Παιδί που Δε Γεννήθηκε).