Πρωινό σχόλιο: Τα χρυσά βατόμουρα της Morgan Stanley και το σορτ στο ευρώ…

Η εκτίμηση- άποψη-έκθεση- πρόβλεψη ή ότι στο καλό είναι αυτό, που είπαν οι αναλυτές της Morgan Stanley για την ισοτιμία ευρώ και δολαρίου έχει βάλει υποψηφιότητα για πολύ μεγάλο βραβείο… Είναι πολύ προχωρημένη και θα τους κάνει -αν βγει αληθινή- ακόμα πλουσιότερους και διασημότερους. Ή έβαλαν πλώρη με τα τσαρούχια, για το χρυσό βατόμουρο.

Ήδη από το σκεπτικό και μόνον από το οποίο προέκυψε το συμπέρασμα, ο αναγνώστης αρχίζει και κουμπώνεται.

Για να δούμε τα δεδομένα: Οι αναλυτές του οίκου προβλέπουν ότι η ισοτιμία θα φθάσει στο parity σε επίπεδα ένα προς ένα και μάλιστα στους επόμενους μήνες…

Αυτό θα γίνει, λέει, επειδή οι αγορές θα προεξοφλήσουν επιθετική χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ για να τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα στην Ευρωζώνη. H επενδυτική τράπεζα προβλέπει ότι η ισοτιμία του ευρώ θα υποχωρήσει στα 1,02 δολάρια μέχρι το τέλος του έτους!!!

Η εκτίμηση βασίζεται στο σενάριο ότι οι αγορές θα στοιχηματίσουν  σε μειώσεις επιτοκίων στις 3 επόμενες συνεδριάσεις με πιθανή μια μεγάλη κίνηση της τάξης των 50 μονάδων βάσης. Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το Νοέμβριο θα ενισχύσουν το αμερικανικό νόμισμα, ενώ στην Ευρώπη η πολιτική αβεβαιότητα αυξάνεται, λένε από την αμερικανική τράπεζα.

Στο μεταξύ το consensus των αναλυτών του Bloomberg έδωσε πρόβλεψη για 1,11 δολάρια δηλαδή εκεί που βρίσκεται τώρα το ευρώ, μετά από αλλαγή κατεύθυνσης και μικρή άνοδο.

Από πού να αρχίσουμε; Μα από εκεί που έχει δίκιο. Ότι τα επιτόκια πρέπει να μειωθούν γιατί οι μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης έχουν κολλήσει στη στασιμότητα.

Από εκεί και πέρα έχει κάποια αξία να δούμε την πορεία του ευρώ. Την περίοδο 2001-2002 το ευρώ υποχώρησε στο parity και ακόμα παρακάτω όπου κυμαινόταν για αρκετό διάστημα. Ήταν περίοδος ύφεσης και μεγάλης απροθυμίας ταυτόχρονα του Κεντρικού Τραπεζίτη και του γερμανικού μπλοκ, να μειώσει τα επιτόκια, γιατί φοβόταν για το ευρώ που ήταν ακόμα ένα νέο νόμισμα. Προέκυψε κανονικός πνιγμός, και το νόμισμα υποχώρησε γιατί η Ευρώπη δεν είχε ανάπτυξη, ενώ τα γνωστά γεράκια φοβόντουσαν τον πληθωρισμό. Να πάθουμε το ίδιο πάλι;

Μα το πάθαμε. Μετά από 20 χρόνια το ευρώ κατρακύλησε και πάλι στο parity και λίγο πιο κάτω τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2022, με την Ευρωζώνη να αντιμετωπίζει έλλειψη καυσίμων και φυσικού αερίου, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Υποχώρησε μέχρι τα 96 σεντς του δολαρίου.

Αλλά για ένα νόμισμα που συγκυριακά υποχωρεί κάθε 20 χρόνια και μία ΕΚΤ που μείωσε πρώτη τα επιτόκια και το ευρώ άντεξε, ενώ έρχονται τώρα μειώσεις και στα επιτόκια του δολαρίου, δεν μοιάζει και τόσο πιθανό… Το ευρώ έκανε τον πτωτικό κύκλο του και είναι πλέον ήδη πάνω από τα 1,10 δολάρια. Το δολάριο υποχωρεί τώρα.

Αυτά όταν γνωρίζουμε ότι η ΕΚΤ αποκλείεται να κάνει μειώσεις επιτοκίων μεγαλύτερες από 0,75% φέτος συνολικά, δεν προκύπτει από τις διαθέσεις και τη σύνθεση του Συμβουλίου που θα αποφασίσει. Και ειδικά η περίπτωση μείωσης 0,50% σε συνεδρίαση της ΕΚΤ και χωρίς το Σούπερ-Μάριο και χωρίς να καταρρέουν τράπεζες, είναι έργο επιστημονικής φαντασίας. Εδώ διασώθηκε η Credit Suisse και σχεδόν δεν άνοιξε μύτη.

Από την άλλη η Morgan Stanley, μπορεί να έχει άλλα πράγματα υπόψη της. Εδώ πέφτει το δολάριο έναντι του γεν, το carry trade (δηλαδή το trading με φθηνό δανεικό χρήμα) έχει υποχωρήσει και κινδυνεύει να εξαφανισθεί λόγω των αυξήσεων επιτοκίων στην Ιαπωνία. Όλη αυτή η δανεική θάλασσα ρευστότητας που κάνει τζίρους στηρίζοντας έσοδα και κέρδη της Morgan Stanley, απειλείται. Οπότε πρέπει να δώσουν και μία ελπίδα…

Και να το πούμε κι αυτό. Η καμπύλη στις αποδόσεις των ομολόγων των ΗΠΑ, έπαψε να είναι αντεστραμμένη πια. Ομαλοποιήθηκε. Βεβαίως αυτό για κάποιους σημαίνει ότι ξεκινά η επιβράδυνση.