Τι θα πουλήσει η Ελλάδα στους επενδυτές; (άρθρο)

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

«Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» μετά τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού ότι προτίθεται να κάνει την Ελλάδα προνομιακό χώρο υποδοχής επενδύσεων, ήρθαν να ταράξουν τα νερά οι ανακοινώσεις της Eldorado Gold ότι ενδέχεται να αναστείλει την επένδυσή της στα ορυχεία της Χαλκιδικής.

Η υπόθεση έδωσε αφορμή στην αντιπολίτευση να πλήξει το φιλικό προς την επιχειρηματικότητα προφίλ που επιχειρεί να οικοδομήσει η κυβέρνηση, ενώ η είδηση μεταδόθηκε από διεθνή μέσα ενημέρωσης δίνοντας μια διαφορετική εικόνα από εκείνη που είχε δημιουργηθεί στη διάρκεια της επίσκεψης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα.

Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μίλησε για πιθανή συνεργασία μεταξύ της καναδικής πολυεθνικής και της Ν.Δ., ενώ κυβερνητικές πηγές εκτιμούσαν ότι η εταιρεία χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο για να δημιουργήσει θόρυβο και να ασκήσει πίεση προκειμένου να απεμπλέξει την υπόθεση της αδειοδότησης συγκεκριμένων δραστηριοτήτων οι οποίες έχουν παραπεμφθεί στη διαιτησία.

Πέρα από τα πιθανά παρασκήνια της υπόθεσης, το γεγονός είναι ότι οι εξελίξεις φέρνουν στην επιφάνεια ορισμένα κρίσιμα ζητήματα, τα οποία συνδέονται με τις δύσκολες ισορροπίες που καλείται να επιτύχει η κυβέρνηση προκειμένου να συγκεράσει το στόχο για προσέλκυση επενδύσεων και τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας με την πρόθεσή της να σεβαστεί το περιβάλλον, τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Διότι στις συνθήκες που επικρατούν στην παγκόσμια αγορά, σε συνδυασμό με το καθεστώς παρατεταμένης πτώχευσης και το διαχρονικά δύσκολο περιβάλλον που υπάρχει για τις επιχειρήσεις στη χώρα μας, δεν είναι εύκολο να φέρεις επενδύσεις, πόσο μάλλον να είσαι επιλεκτικός.

Σήμερα είναι τα χρυσωρυχεία και οι συνέπειες στο περιβάλλον, αύριο θα είναι οι εργασιακές συνθήκες μιας άλλης μεγάλης επένδυσης ή οι -πιθανότατα χαμηλές- τιμές στις οποίες θα πωληθούν κρατικά περιουσιακά στοιχεία.

Στην παγκόσμια αγορά, το κριτήριο για τις επενδύσεις είναι η αποδοτικότητα των κεφαλαίων και της τεχνολογίας, σε συνδυασμό με τη «φιλικότητα» κάθε Κράτους και το ελαστικό περιβάλλον για την επιχειρηματική δράση.

Εάν η Ελλάδα δεν έχει να «πουλήσει» τεχνολογία και καινοτομία στη διεθνή αγορά, αναγκαστικά θα υποχρεωθεί να προσφέρει φτηνή γη, «φτηνούς» εργαζόμενους και χαμηλό επίπεδο περιβαλλοντικής και κοινωνικής προστασίας για να προσελκύσει κεφάλαια.

Αυτός είναι ο νόμος της αγοράς και είναι αδυσώπητος.

Είναι ενδεικτικό ότι μέσα σε λίγες ώρες, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναμετέδωσαν την είδηση για την Eldorado δίνοντας την έμφαση στις γραφειοκρατικές δυσκολίες που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα, χωρίς να μπουν σε λεπτομέρειες για τις περιβαλλοντικές συνέπειες των μεθόδων παραγωγής που είναι και η ουσία της υπόθεσης που έχει παραπεμφθεί σε διαιτησία.

Η εικόνα που δημιουργήθηκε δεν βοηθά την κυβέρνηση ούτε την προσπάθειά της να προσελκύσει επενδύσεις, καθώς όπως φάνηκε η ίδια αιφνιδιάστηκε, ενώ το επικοινωνιακό παιχνίδι δεν βοηθήθηκε από άστοχες συμπεριφορές στελεχών του πρωθυπουργικού επιτελείου τα οποία πανηγύριζαν για την απόφαση της εταιρείας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το γεγονός είναι ότι η κυβερνητική «προσγείωση στην οικονομική πραγματικότητα» η οποία καταγράφεται το τελευταίο διάστημα για να πετύχει τους στόχους της θα πρέπει να είναι συστηματική, μεθοδική και συνεπής έτσι ώστε να μην απωθούνται οι επενδύσεις, αλλά ούτε και να γίνονται υποχωρήσεις στην ποιότητα των επενδύσεων και των συνεπειών τους στην κοινωνία και το περιβάλλον.