Στην Κομοτηνή για σπουδές από επιλογή κι όχι λόγω της κρίσης

Η Χαρά Ελευθερίου, όταν δεν διαβάζει και δεν αθλείται βρίσκεται στη δουλειά των γονιών της. Εκεί και ο αδερφός της, φοιτητής ήδη στην Ξάνθη, γνωρίζοντας και οι δύο από πολύ νωρίς πόσο σημαντικός παράγοντας είναι η εργασία και η στήριξη της οικογένειας. «Έκανα μια προσπάθεια» δηλώνει απλά κι απολαμβάνει την δική της πρωτιά στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Πρώτη στη Μοναδική Σχολή που είχε δηλώσει στο Μηχανογραφικό

της, στη Σχολή Φυσικής Αγωγής κι Αθλητισμού του Δ.Π.Θ. πρώτη μεταξύ 288 νέων φοιτητών.

«Ήταν η μοναδική Σχολή που ήθελα. Από τότε που με θυμάμαι, φανταζόμουν τον εαυτό μου να κάνει μόνο αυτή την δουλειά, τη δουλειά του προπονητή» δηλώνει και σημειώνει ότι ασχολείται με την Γυμναστική από πολύ μικρή. « Ήθελα να μεταδώσω αυτή την αγάπη που έχω για τον αθλητισμό και στα υπόλοιπα παιδιά.» εξομολογείται γνωρίζοντας πως ήδη έκανε το πρώτο ουσιαστικό βήμα για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.

«Είναι η καλύτερη Σχολή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού»
Έχει, όπως λέει, μια πρώτη εικόνα για τη Σχολή του Δ.Π.Θ. «Είναι η καλύτερη Σχολή Φυσικής Αγωγής κι Αθλητισμού της χώρας μας, καθώς έχει άψογες εγκαταστάσεις. Επέλεξα να συνεχίσω στην πόλη για να συνδυάσω τις σπουδές με τις προπονήσεις μου» δηλώνει τονίζοντας επίσης πως δεν ήθελε να επιβαρύνει τους γονείς της με περαιτέρω έξοδα σπουδάζοντας σε μια ξένη πόλη. «Δεν νομίζω πως θα στερηθώ κάτι σπουδάζοντας εδώ. Ήταν κάτι που το ήθελα.» προσθέτει σίγουρη για την επιλογή της. «Δεν πιστεύω πως είναι σωστό να επιλέγει κανείς σπουδές, ανάλογα με την πόλη, μόνο και μόνο για να περάσει καλά στα φοιτητικά του χρόνια » σημειώνει προσθέτοντας πως «θα πρέπει να σκεφτόμαστε πιο σοβαρά τις σπουδές μας.».

Συνδύασε το διάβασμα, τις απαιτήσεις του σχολείου, του φροντιστηρίου και της προπόνησης. «Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο, αν τα διαχειριστείς με ψυχραιμία και τα βάλεις σε μια σωστή σειρά. Δεν στερήθηκα τίποτα, ήταν μια φυσιολογική χρονιά. Με βοήθησαν πολύ οι καθηγητές από το Φροντιστήριο μου, στα θέματα οργάνωσης χρόνου, οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου και η προπονήτρια μου, η Έφη που με προπόνησε στα αθλήματα που έδωσα, δηλαδή 200 μέτρα τρέξιμο, σφαίρα και άλμα εις μήκος.» δηλώνει και νιώθει να αναπολεί ήδη τις σχολικές στιγμές. «Στο σχολείο ήταν ωραία όλα τα χρόνια, φέτος ήρθαμε πιο κοντά με τους καθηγητές μας, «δεθήκαμε».»

«Δεν είναι αποτυχία το να μην περάσεις»
Όσον αφορά στο δικό της μήνυμα, σ’ αυτούς που δεν πέρασαν σπεύδει πολύ απλά να τους πει πως «Δεν είναι μια αποτυχία το να μην περάσεις, αν το θέλουν πραγματικά, μπορούν να προσπαθήσουν ξανά. Καλό κουράγιο στο διάβασμα, θα έρθει κάποια στιγμή η ανταμοιβή τους.»
Όνειρο της Χαράς να συνεχίσει στο Στίβο, να κάνει πρωταθλητισμό. Αλλάζοντας άθλημα, από το άλμα επί κοντώ σε κάποιο δρομικό αγώνισμα σχετικό με τις ταχύτητες, γυρίζει σελίδα έτοιμη να χαρίσει νέες διακρίσεις στην πόλη της.
Φώτο: Η Χαρά με τον αδερφό της στο στούντιο της ΕΡΤ Κομοτηνής Κείμενο Φωτογραφία: Μαρία Νικολάου