Unesco: Μεγάλο το άνοιγμα της ψηφιακής ψαλίδας

Περιορισμένες φαίνεται πως είναι οι ψηφιακές δεξιότητες των νέων σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας έκθεσης της UNESCO, της ITU (International Telecommunication Union και της Επιτροπής Ευρυζωνικότητας για την Αειφόρο Ανάπτυξη του ΟΗΕ, «Digital Skills for Life and Work», που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα.

Η έκθεση αποκαλύπτει ότι τα εκπαιδευτικά συστήματα, παγκοσμίως, βρίσκονται σε νηπιακό στάδιο όσον αφορά στη

Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των νέων αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο που όμως, ενισχύει το ήδη υπάρχον χάσμα δεξιοτήτων που συναντάται μεταξύ των χωρών. Σχεδόν 3,9 δισ άνθρωποι δεν έχουν συστηματική πρόσβαση στο Διαδίκτυο, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι κάτοικοι της υποσαχάριας Αφρικής και της Νότιας Ασίας (Ινδία, Κίνα, Ινδονησία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Νιγηρία) και αποτελούν περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται, επίσης, η εμφάνιση ενός νέου παγκόσμιου χάσματος δεξιοτήτων, όπου το φύλο, η τάξη, ο γεωγραφικός παράγοντας και η ηλικία μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στο εάν ένα άτομο είναι σε θέση ή όχι να αξιοποιήσει τις νέες τεχνολογίες, ενώ παρουσιάζονται και στρατηγικές ώστε όλες οι κοινωνικές ομάδες να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν ψηφιακές δεξιότητες.

Αναδεικνύοντας τη σημασία της έκθεσης, η Ιρίνα Μπόκοβα, Γενική Διευθύντρια της UNESCO, προέτρεψε την Επιτροπή Ευρυζωνικότητας και όλες τις χώρες παγκοσμίως να λάβουν υπ’ όψιν τους τις συστάσεις και να «στηρίξουν την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς» ψηφιακών πολιτών, οι οποίοι «θα έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν τόσο στις καθημερινές προκλήσεις και την επαγγελματική σταδιοδρομία τους, όσο και στις online κοινότητες του σήμερα και του αύριο».

Ψηφιακό χάσμα χωρίζει Ελλάδα και ΕΕ-28

Η κατάσταση στην Ελλάδα αναφορικά με την ψηφιακή ωριμότητα δεν είναι αισιόδοξη, καθώς και παραμένει ουραγός στην Ευρώπη και εξακολουθεί και το 2017 να διατηρεί την 26η θέση της κατάταξης στην ΕΕ-28 στο δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI).

Παρά την ευρεία διαθεσιμότητα σταθερών ευρυζωνικών συνδέσεων, ο ρυθμός διείσδυσης στον πληθυσμό προχωρά με αργούς ρυθμούς. Ενδεικτικό είναι ότι μόλις το 66% των κατοίκων της χώρας έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο έναντι 79% στην ΕΕ-28, ενώ και 90% των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων δεν διαθέτουν ηλεκτρονικό κατάστημα, παραμένοντας αποκλεισμένες από τη διεθνή αγορά και παγιδευμένες στη συρρικνωμένη ελληνική αγορά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε όρους εξωστρέφειας και κερδοφορίας.

Ο πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει ότι η ψηφιακοποίηση της οικονομίας αποτελεί στόχο της κυβέρνησή τους και ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς έχει εντάξει στις άμεσες προτεραιότητες του υπουργείου του την εφαρμογή ολοκληρωμένης ψηφιακής στρατηγικής για τη διαμόρφωση των κατάλληλων προϋποθέσεων για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας.

Με τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να έχουν αναδειχθεί σε έναν από τους σταθερότερους επενδυτές της ελληνικής οικονομίας, θα αναμενόταν οι ψηφιακές επιδόσεις να βελτιώνονται σταδιακά. Σημειώνεται ότι μόνο το 2016 οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, επένδυσαν €340 εκατ. σε νέα δίκτυα υψηλών ταχυτήτων και να προγραμματίζουν επιπλέον επενδύσεις €1,2 δισ. έως το 2018 και €4,49 δισ. έως το 2020.

Ελλάδα: γραφειοκρατία και τεχνοφοβία στερούν €7,6 δισ. από το ΑΕΠ

Η βελτίωση της ψηφιακής ωριμότητας της Ελλάδα αναμένεται σύμφωνα με τη διεθνή εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Accenture να οδηγήσει σε ενίσχυση του ΑΕΠ από 2,6% έως 4% (αύξηση κατά €4,9 δισ. – 7,6 δισ.) και σε περισσότερες από 50.000 νέες θέσεις εργασίας, όπως αναλύεται στη μελέτη της για την Ψηφιακή Στρατηγική (2017) που διενήργησε για λογαριασμό του ΣΕΒ.

Παρ’ όλα αυτά, αν και οι Έλληνες χαρακτηρίζονται ως γκατζετάκηδες, στο πλαίσιο και του διαθέσιμου εισοδήματός τους, οι τεχνοφοβικές αντιλήψεις μερίδας του πληθυσμού, αλλά και η έντονη γραφειοκρατία του Δημοσίου προκαλούν πιέσεις που καθυστερούν τις εξελίξεις στα απαραίτητα έργα υποδομής και γίνονται τροχοπέδη ακόμη και σε αυτήν την ανάπτυξη της χώρας, με τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης να δέχονται συχνά πιέσεις για τη μη εγκατάσταση σταθμών βάσης, ενώ είναι γνωστή η αναγκαιότητα τέτοιων υποδομών για την εύρυθμη λειτουργία των κινητών επικοινωνιών, του διαδικτύου και των ειδικών ψηφιακών υπηρεσιών και εφαρμογών.