Μήπως η Αλέκα Παπαρήγα πρέπει να ακούσει τον κόσμο και να αλλάξει γραμμή;

Έκλεισε ένας  πρώτος κύκλος συζητήσεων στο ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαίου και της 17ης Ιουνίου. Στο κείμενο των συμπερασμάτων της Κεντρικής Επιτροπής που δημοσιεύθηκαν στον «Ριζοσπάστη» [11-7-2012] υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Η αυτοκριτική είναι πυκνή και ουσιαστική.

Η δραματική μείωση των ποσοστών  αποδίδεται σε αντικειμενικούς παράγοντες [«το ΚΚΕ έδωσε μια μάχη κόντρα

στο ρεύμα σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες και περίπλοκες»], αλλά και στην ολιγωρία του κόμματος να εντοπίσει εγκαίρως και να εξουδετερώσει την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, το μήνυμα του οποίου για  αριστερή κυβέρνηση προκάλεσε ρήγματα στο ακροατήριο του ΚΚΕ.  Σύμφωνα με την απόφαση μερικές από τις προβληματικές πλευρές της δουλειάς του κόμματος είναι οι ακόλουθες:

1] «Υπάρχει σοβαρή έλλειψη στη δουλειά του κόμματος με τον περίγυρό του, τους φίλους και τους οπαδούς, για την ανάδειξη των θέσεών μας σχετικά με το χαρακτήρα των εκλογών για το αστικό Κοινοβούλιο και την ανάδειξη κυβέρνησης στα πλαίσια του συστήματος ευρύτερα».

2] «Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν…δεν οδήγησαν στη συνειδητοποίηση του χαρακτήρα της κρίσης, στην αποδοχή της πολιτικής εξόδου από αυτή, με σύγκρουση με την Ευρωπαική Ενωση… Ήταν αγώνες που δεν αναχαίτισαν τα μέτρα».

3] «Η εκλογική αναμέτρηση ανέδειξε τις μακροχρόνιες αδυναμίες και καθυστερήσεις στη δουλειά μας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας, την κομματική οικοδόμηση σε συνθήκες που υπάρχουν δυσκολίες στην οργάνωση των μαζών».

4] «Η Κεντρική Επιτροπή και ιδιαίτερα το Πολιτικό Γραφείο, αδύνατα και πίσω από τις απαιτήσεις αντιμετώπισε τις ανάγκες της προπαγάνδας με συνεχείς επεξεργασίες, ώστε η ταξική συνείδηση να μην εκτρέπεται σε ανώδυνους δρόμους…»

5] «Η Κεντρικής Επιτροπή δεν μπόρεσε, με βάση το ύψος των αναγκών και των δικών της κατά καιρούς διαπιστώσεων, να προσανατολίσει πρακτικά όλο το Κόμμα να απευθύνεται κυρίως στις νεότερες ηλικίες, με κοινωνικά-ταξικά βέβαια κριτήρια».

6] «Η Κεντρική Επιτροπή δεν ανέδειξε έγκαιρα τον ΣΥΡΙΖΑ ως νέο πολιτικό φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας με συστηματική προσπάθεια διείσδυσης στον εκλογικό μας περίγυρο… Δεν έδωσε έγκαιρα απάντηση πώς βλέπει το ΚΚΕ το ζήτημα της κυβέρνησης λαϊκής εξουσίας, πώς θα φτάσει ο πολιτικός αγώνας σε μία τέτοια έκβαση και με ποιές προϋποθέσεις, ώστε να κατανοηθεί γιατί το ΚΚΕ δεν μετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης».

Η αναγνώριση των οργανωτικών αδυναμιών, η παραδοχή ότι η  αντίληψη για τη μη συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης δεν πέρασε στα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, ακόμη και στον περίγυρο του κόμματος, η ομολογία ότι υποτιμήθηκε η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, η καταγραφή σε επίσημο κομματικό κείμενο [πράγμα μη συνηθισμένο] των  διαφορετικών απόψεων που κατατέθηκαν στον εσωτερικό διάλογο, αποτελούν σοβαρά βήματα  και θα περίμενε κανείς ότι θα συνοδεύονταν και από αμφιβολίες [τουλάχιστον] για την ορθότητα της γραμμής. Κάτι τέτοιο, όμως , θα άνοιγε τη συζ