Η περίπτωση της Γιαννούλας της Κουλουρούς, θύματος του «ελληνικού κόμπλεξ» και όχι bullying

Παρακολούθησα προ ημερών την πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση – παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών, πάνω στην πραγματική ιστορία της Γιαννούλας της κουλουρούς, που γεννήθηκε το 1868 στην Άνω Πόλη της Πάτρας.

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, «φώτισε» τον Γολγοθά της γυναίκας που ζούσε με τον καημό να παντρευτεί, ωστόσο εξαιτίας της ελαφριάς νοητικής της υστέρησης, γινόταν αντικείμενο περίγελου στην τοπική κοινωνία.

Τότε, στο ζενίθ των περιπετειών χλευασμού που ζούσε, δέκα χιλιάδες άτομα υπολογίστηκε

ότι βρίσκονταν στην οδό Αγίου Νικολάου και την παραλία, συνοδεύοντας τη Γιαννούλα στην τελευταία τέτοια φάρσα που στήθηκε σε βάρος της. Μετά, πέθανε φτωχή και μόνη στην Κατοχή.

Στην παράσταση μας αποδόθηκαν όσα συνέβαιναν μέσω αφήγησης και με ζωντανή μουσική σε σύνθεση της Ματούλας Ζαμάνη.

Ένα… καρναβάλι πάνω σε μια ζωή…

Η Γιαννούλα είναι μόνο ένα παράδειγμα.

Προσπερνώντας το ότι ο αστικός αυτός μύθος αποτελεί μέχρι και σήμερα τη βάση ενός παραδοσιακού δρώμενου της πατρινής Αποκριάς, επιβεβαιώνοντας το ευτελές κάποιων εθίμων, αναρωτήθηκα (ξανά) πόσες σύγχρονες και μη Γιαννούλες έχουμε όλοι, λίγο-πολύ, συναντήσει.

Πόσες ευαίσθητες ή προβληματικές προσωπικότητες έχουμε κατά καιρούς λοιδορήσει ή προσβάλει – ακόμη και άθελά μας;

Πόσες φορές ακόμα και αν δεν το επιδιώξαμε, κάναμε ορισμένους να αισθανθούν απαίσια;

Το να ορίζουμε τι είναι bullying, τα τελευταία λίγα χρόνια είναι και λίγο «μόδα». Αρκούμαστε στο να παρατηρούμε περιστατικά. Φτάνει;

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να προλάβεις κρούσματα. Δεν χρειάζεται να νιώσεις ο ίδιος απαίσια για να το καταλάβεις.

Όμως, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το κόμπλεξ του μέσου Έλληνα είναι αδυσώπητο. Μετακυλά δε, και στα παιδιά του. Το καλύτερο μοντέλο κινητού, το καλύτερο παπούτσι, το καλύτερο αυτοκίνητο, το καλύτερο μπλουζάκι.

Χειρότερα: το λεπτότερο κορμί, το πιο λαμπερό χαμόγελο. Οι υπόλοιποι για γέλια…

Κοινωνίες ολόκληρες άγονται και φέρονται βάσει εικόνας, ύλης, εντυπωσιασμού. Λαοφιλείς ηθοποιοί το συντηρούν χυδαία. Δείξε με το δάχτυλο τον κουνιστό και τον κοντό ή παχουλό. Αυτόν με το τικ. Τσάμπα είναι.

Πολιτικές κινήσεις το υπογραμμίζουν, τοποθετώντας λαμπερά αστέρια σε λίστες για εκπροσώπηση ακόμα και στην Ευρώπη. Και τοποθετώντας λαμπρά μυαλά «στον πάγο».

Για εξέλιξη, επιμόρφωση, ουσιαστική ενημέρωση, ούτε λόγος. Ο λαός του χαβαλέ και της καλοπέρασης.

Ας αφήσουμε την παρατήρηση και ας στοχεύσουμε στην αλλαγή. Που δεν θα έρθει με καμία νέα, ήδη υπάρχουσα ή παλιά πολιτική επιλογή.

Θα έρθει μόνο αν αφουγκραστούμε ποιοι πραγματικά είμαστε και που θέλουμε να πάμε…

Έως τότε, λ.χ. το κορίτσι στο σούπερ μάρκετ που σε κοιτάει περίεργα στον διάδρομο, δεν ζητιανεύει απαραίτητα τα λεφτά σου, ούτε είναι ένα τέρας που πρέπει να φοβάσαι.

Απλώς δεν είναι όπως εσύ.

*Follow on Twitter: @VagLiak

The post Η περίπτωση της Γιαννούλας της Κουλουρούς, θύματος του «ελληνικού κόμπλεξ» και όχι bullying appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.