Στα σκλαβοπάζαρα "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" σημαίνει εμπαιγμός, ληστεία, τρομοκρατία

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νίνα Γεωργιάδου

Στα σκλαβοπάζαρα "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" σημαίνει εμπαιγμός, ληστεία, τρομοκρατία

Στα σκλαβοπάζαρα,

«ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» σημαίνει ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ, ΛΗΣΤΕΙΑ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Το μεγάλο φαγοπότι που έχει στηθεί από «μη κερδοσκοπικές,  «μη κυβερνητικές» οργανώσεις, δε φέρνει απλά

στο προσκήνιο τη ‘νέα ομιλία’ του Όργουελ στο καθεστώς του Μεγάλου Αδερφού (όπου οι φτωχοί μετονομάζονται σε μη πλούσιους και ο πόλεμος σε μη ειρήνη) αλλά τις συνθήκες δουλείας στην αποικιοκρατούμενη Βομβάη,  τις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής και πλέον στην υπό εποπτεία, μνημονιακή, ερημωμένη Ελλάδα.

Οι «μη κερδοσκοπικές» αυτές οργανώσεις έχουν επιδοθεί, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της μαύρης κρίσης και εξαθλίωσης του λαού, σ’ ένα τρελό επιχειρηματικό χορό που εμπορεύεται την ανθρώπινη απόγνωση, με όρους δουλοπαροικίας.  

Χωρίς κανένα, προφανή τουλάχιστον, λόγο πέρα από τον πελατειασμό και πάνω απ’ όλα την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, οι ευρωπαίοι εταίροι αποφάσισαν και διέταξαν πως ένα κονδύλι, εκατομμύριων ευρώ, μέσω του ΕΣΠΑ, διατίθεται για τη «ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» (όπως αναφέρεται στο με ημερομηνία 24/05/2011 και Α.Π 1.7046/οικ.6.1303, του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης), μέσω συμπράξεων. Ως εδώ, ας πούμε καλά, φτάνει να θυμηθούμε ότι τα εκατομμύρια αυτά δεν αποτελούν ανθρωπιστική δωρεά των ευρωπαίων εταίρων αλλά - όπως όλες οι «επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις» κλπ – είναι κεφάλαια  που καταβάλλει το κάθε κράτος-μέλος (και η Ελλάδα) στα ευρωπαϊκά ταμεία και εν προκειμένω  στο ευρωπαϊκό κοινωνικό ταμείο. Λεφτά λοιπόν του ελληνικού λαού, που εξάγονται ως υποχρεωτική συνεισφορά και εισάγονται ως «ευρωπαϊκή βοήθεια», έρχονται να συμβάλουν στην «απασχόληση»,  όχι μέσα από τους φορείς της συντεταγμένης πολιτείας, όπως είναι θεωρητικά οι Δήμοι,’η ‘όπως γινόταν τόσα χρόνια μέσω ΟΑΕΔ, αλλά μέσα από συμπράξεις που αυτοί συστήνουν με συλλόγους, συνεταιρισμούς, μεγαλοσυνδικαλισταράδες και άλλους καλοθελητές. Συστήνονται λοιπόν «μη κερδοσκοπικές» εταιρίες μεσαζόντων, όχι για να εμπορευθούν αγροτικό προϊόν στο δεκαπλάσιο της αρχικής τιμής του, αλλά την ίδια την εργατική δύναμη, στο υποπολλαπλάσιο της αξίας της. Οι εταιρίες-συμπράξεις φοράνε εντυπωσιακά ονόματα, όπως «Αλληλεγγύη», «Συνεργασία», «Στήριξη» κλπ, όλα στην κατεύθυνση συγκάλυψης της δουλοπαροικίας. Το προαναφερόμενο έγγραφο του υπουργείου εργασίας προβλέπει ρητά ότι στη σύνθεση αυτών των εταιριών οι Δήμοι δεν επιτρέπεται να έχουν ποσοστό συμμετοχής μεγαλύτερο του 49%. Έτσι, προεξασφαλίζεται η ελευθερία αποφάσεων και κινήσεων στους «μη κερδοσκόπους συμπράττοντες» και δεν υπάρχει περίπτωση να τεθεί κάτω από τον επάρατο περιορισμό μιας καχύποπτης, ας πούμε,  αντιπολίτευσης. Με την ομπρέλα προστασίας, λοιπόν, του υπουργείου Εργασίας κι ένα εταιρικό καθεστώς που απελευθερώνει τις κινήσεις της σύμπραξης – αυτής