Ποια είναι η βία της παιδαγωγικής διαχείρισης;

Αρθρογράφος: Γιώργος Μαυρογιώργος

Αν δεχτούμε ότι βασική κοινωνική σχέση στον καπιταλισμό είναι η εκμετάλλευση της εργασίας και η διαρκής διαπάλη του κόσμου της εργασίας και του κεφαλαίου, τότε την ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, καλά είναι να θέτουμε και ορισμένα ερωτήματα πριν καλέσουμε τους εκπαιδευτικούς για «ενίσχυση της συλλογικής λειτουργίας του Συλλόγου Διδασκόντων», "την αναβάθμιση του θεσμού των μαθητικών κοινοτήτων», και «τη συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην παιδαγωγική διαχείριση της τάξης». Ας θέσουμε ορισμένα ερωτήματα:

Πώς και η «σχολική βία»

κατέχει τόσο σημαντική θέση, σήμερα; Και πώς φτάσαμε στον προσδιορισμό της βίας ως «σχολικής»; Πού εντοπίζονται οι αιτίες της πρωτογενούς βίας πριν ή εκφραστεί ως «σχολική βία»; Η βία , μαζί και η ιδεολογία, δεν είναι οι κυρίαρχες πρακτικές για τη νομιμοποίηση και τη διαιώνιση των ταξικών κοινωνιών σχέσεων, ακόμη και στο σχολείο;Η κρατική εξουσία δε "λειτουργεί με βία" και δεν είναι καταπιεστική( ευρύτερη διοίκηση,στρατός,αστυνομία, δικαστήρια, σωφρονιστικό σύστημα,κ.α.);

Κι αν αυτές βρίσκονται εκτός σχολείου, μήπως στο όνομα της παιδαγωγικής διαχείρισης καθαγιάζουμε έννομες μορφές αστυνόμευσης στο σχολείο; Αν ο σχολικός κανονισμός αντλεί την ισχύ του από το νόμο δεν εκφράζει την ισχύ της επιβολής του; Ο νόμος και ο σχολικός κανονισμός δεν εμπεριέχουν και δεν προϋποθέτουν τη βία; Άραγε, η καταστολή δεν είναι ωμή βία; Υπάρχει νόμιμη και παράνομη βία; Ποιες μορφές ωμής βίας προβάλλονται ως υπόθεση συναίνεσης; Η διαπαιδαγώγηση των νέων και η λεγόμενη «παιδαγωγική διαχείριση της "τάξης" στην τάξη σε τι διαφοροποιείται από τη σχολική ποινικοποίηση των μαθητικών διεκδικήσεων; Πώς συνδέεται η σχετική συζήτηση, με την κυριαρχία της επίθεσης του εξουσιαστικού λόγου κατά της «βίας από όπου κι αν προέρχεται» και κατά της «τρομοκρατίας»; Γιατί κυριαρχεί στις σχετικές αναλύσεις η έγνοια για την πρόληψη, τη διαχείριση και την αντιμετώπιση της βίας; Γιατί συγκαταλέγεται «η κοπάνα» στη σχολική βία;

ΟΙ μαθητικές καταλήψεις γιατί αντιμετωπίζονται ως μορφές βίας από τη μεριά μαθητών και ως ποινικά αδικήματα; Η προσφυγή στην «εκπαιδευτική ηγεσία» για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας σε ποια κοινωνιολογική θεώρηση θεμελιώνεται; Όταν εκφράζεται βία από τη μεριά των αποκλεισμένων ή των καταπιεσμένων ή των απελπισμένων ή των φτωχών, η προτροπή για πρόληψη και αντιμετώπισή της, άραγε, στρέφεται ενάντια και στην «απελευθερωτική βία»; Η φτώχεια και η πείνα ποια σχέση έχουν με τη βία; Άραγε, το σχολικό σύστημα δεν παράγει βία, καταναγκασμούς και πειθαναγκασμούς, σε μια διαδικασία εσωτερίκευσης της εθελοδουλίας;

Οι θεωρούμενες ως «αντικοινωνικές συμπεριφορές» των μαθητών στο σχολείο δεν εκφράζουν, άραγε, τη μαθητική δυσφορία απέναντι στη βία που το ίδιο ασκεί; Η δουλικότητα και η συμμόρφωση στο χώρο του σχολείου δεν σχετίζονται, άραγε, με «σιωπηλές» μορφές βίας; Μήπως, έτσι, οι κοινωνικές διαμαρτυρίες και οι διάφορες μορφές αμφισβήτησης μπαίνουν σε διεργασίες «κανονικοποίησης»; Αν η βία είναι δομικό στοιχείο των κοινωνικών σχέσεων, ποιο είναι το νόημα του κυρίαρχου λόγου περί της απερίφραστης καταδίκης κάθε μορφής βίας; Προφανώς, έχουμε άσκηση βίας και ιδεολογική χειραγώγηση που στιγματίζει τις διάφορες μορφές αντίστασης.

Τι να σημαίνει η προτροπή που διαβάζουμε σε σλόγκαν του τύπου: «Μικροί Μεγάλοι Μαζί Εναντίον της Βίας ». Δεν είναι μια προτροπή που εμπεριέχει βία; «Εναντίον»! Ποια συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μπορεί να απαντήσει σε αυτά και άλλα σημαντικά ερωτήματα; Είναι, άραγε, μια απλή υπόθεση παιδαγωγικών συνταγών και διαχείρισης της τάξης;

Ετικέτες: Γιώργος Μαυρογιώργος