Ο Γιώργος Θεοφάνους σόκαρε και τον Νίκο Χατζηνικολάου με τις αποκαλύψεις του στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω»

Την ανατριχιαστική ιστορία που συνοδεύει τα παιδικά του χρόνια αποκάλυψε ο Γιώργος Θεοφάνους στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» το βράδυ της Δευτέρας.

Ο «Μίδας» του ελληνικού πενταγράμμου σόκαρε τον Νίκο Χατζηνικολάου, αλλά και μερίδα του τηλεοπτικού κοινού με τις απελπιστικές καταστάσεις που περιέγραψε ότι βίωσε ως έφηβος, μιλώντας συγκινημένος για την αρρώστια της μητέρας του, το σκληρό «αντίο», αλλά και τη συναισθηματική αναμέτρηση με τον πατέρα του, από τον οποίο δεν εισέπραξε αγάπη, πάρα μόνο απόρριψη και πόνο.

«Ο πατέρας μου ”έφυγε” πέρυσι

το καλοκαίρι, πρόλαβε να με δει στη σκηνή, αλλά δεν ήθελε ποτέ. Ο πατέρας μου ήταν ”δράκος”. Δεν πέρασα καθόλου καλά μαζί του. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια» ανέφερε ο δημιουργός και συνέχισε: «Ο μπαμπάς μου δεν ήθελε να γίνω μουσικός. Έρχεται μια μέρα και μου λέει: ”Το κανόνισα, πας να σπουδάσεις γιατρός στη Μόσχα”. Του απαντώ: ”Φεύγω για Αμερική, τα έχω κανονίσει όλα”. Για χρόνια δεν μιλούσαμε μετά από αυτό… Όταν τα τραγούδια είναι βιωματικά αναπόφευκτα έρχονται σαν ανάμνηση, χωρίς το συναίσθημα. Όπως, για παράδειγμα, με το πρώτο τραγούδι για τον πατέρα μου, δεν τον σκέφτομαι να με δέρνει. Γιατί το έχω πει πολλές φορές, ήταν βίαιος και αλκοολικός. Μακριά από οποιονδήποτε αυτό το πράγμα που έζησα εγώ με τον πατέρα μου» αποκάλυψε.

Όταν η κουβέντα με τον τηλεοπτικό οικοδεσπότη του, στον ΑΝΤ1, έφτασε στη μητέρα του, ο Γιώργος Θεοφάνους συγκινήθηκε, γιατί την έχασε πολύ νέος, προτού ακόμη εκείνη τον δει να μεγαλουργεί και να κατακτά το πεντάγραμμο σε Ελλάδα και Κύπρο. «Η μητέρα μου ήταν αυτή που με πίστευε. Δεν ήμουν ούτε 16 χρονών όταν ”έφυγε”. Δεν με είχε δει ποτέ. Ακόμα και στο ωδείο, στις απλές συναυλίες που δίναμε, δεν κατάφερε να έρθει. Ήμουν δημοτικό όταν είχε αρρωστήσει. Ήμουν 12 χρονών και θυμάμαι σαν τώρα είχε καρκίνο στον μαστό και το ανακάλυψε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Δεν μας είπε τίποτα. Περάσαμε τις γιορτές μαζί και μετά την Πρωτοχρονιά μπήκε για χειρουργείο» περιέγραψε με πόνο καρδιάς. Και συνέχισε: «Εγώ έχω γενέθλια 9 Ιανουαρίου. Ψήσαμε λοιπόν ένα κέικ στο σπίτι και έσβησα τα κεράκια στο νοσοκομείο».

Η στιγμή ήταν σπαρακτική, ειδικά όταν ο συνθέτης και στιχουργός σταμάτησε την αναδρομή των αναμνήσεών του στην ημέρα που την αποχαιρέτησε. «Θυμάμαι την ημέρα της κηδείας της μαμάς μου. Ήταν εκεί η μάνα της, η γιαγιά της και η αδερφή μου. Έκλαιγαν όλοι και έλεγαν: “Έμειναν τα παιδιά ορφανά”. Εγώ όχι. Πήγα πάνω από το χώμα και ακόμα κι όταν έφυγαν όλοι δεν έκλαιγα. Τώρα συγκινούμαι. Τότε είπα ότι αυτό θα με κάνει πιο δυνατό» ανέφερε χαρακτηριστικά.