Ρυθμίσεις δανείων τριών ταχυτήτων...

Εφόσον «περάσουν» από την ελληνική Βουλή τα μέτρα για την ανακούφιση των δανειοληπτών, από τις αρχές του 2013 οι οφειλέτες θα έχουν τρεις τρόπους για τη ρύθμιση των χρεών τους, ανάλογα με... τα χαρακτηριστικά τους.
Συγκεκριμένα:

1. Η νέα ρύθμιση

Δικαίωμα ένταξης έχουν οι ακόλουθες κατηγορίες νοικοκυριών με στεγαστικό ή ενυπόθηκο καταναλωτικό δάνειο:

Α. Μισθωτοί- συνταξιούχοι-επαγγελματίες με ως δύο εργοδότες (μπλοκάκια)

-Με εισοδηματικές απώλειες από 1.1.2010 άνω του 35%.
-Με φορολογητέο εισόδημα σήμερα ως 25.000 ευρώ.
-Με προσημειωμένο ακίνητο αντικειμενικής αξίας ως 180.000 ευρώ.

Β. Άνεργοι, ευπαθείς ομάδες

-Με προσημειωμένο ακίνητο αντικειμενικής αξίας ως 200.000 ευρώ.
-Χωρίς κανένα άλλο κριτήριο.

Όσοι πληρούν τα παραπάνω κριτήρια μπορούν να μειώσουν τη δόση τους στο 30% του μηνιαίου εισοδήματός τους για περίοδο τεσσάρων ετών. Αυτό επιτυγχάνεται με την πληρωμή από τον δανειολήπτη μόνο των τόκων με σταθερό επιτόκιο 1,50%. Σε κάθε περίπτωση η δόση δεν μπορεί να ξεπερνά το 30% των μηναίων αποδοχών του, ενώ αν ο δανειολήπτης δεν έχει εισόδημα αναστέλλεται η πληρωμή δόσης. Μετά την τετραετή περίοδο χάριτος επανέρχονται οι αρχικοί όροι του δανείου. Με τη ρύθμιση αυτή παρέχεται σημαντική ανακούφιση στους δανειολήπτες, οι οποίοι για ένα εύλογο χρονικό διάστημα καταβάλλουν πολύ χαμηλή δόση. Μετά το πέρας της περιόδου χάριτος η μηναία δόση επανέρχεται στα προ της ρύθμισης επίπεδα, καθώς οι όροι του δανείου παραμένουν οι ίδιοι, ενώ αυξάνεται ως και τέσσερα έτη η εναπομένουσα διάρκεια εξόφλησης.

2. Προσωποποιημένα προγράμματα αναχρηματοδότησης

Όσοι δανειολήπτες δεν πληρούν τα κριτήρια υπαγωγής στη νέα ρύθμιση, δηλαδή μπορεί να μην έχουν τόσο μεγάλες απώλειες στις αποδοχές τους ή το εισόδημά τους είναι υψηλότερο των 25.000 ευρώ ή η αντικειμενική αξία του ακινήτου τους είναι μεγαλύτερη των ορίων που θα τεθούν, θα μπορούν να ρυθμίζουν το δάνειό τους με τα προσωποιημένα προγράμματα αναχρηματοδότησης των τραπεζών.

Ήδη από τις αρχές του 2010 τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν προχωρήσει σε μεγάλο αριθμό ρυθμίσεων σε οφειλές που αντιμετώπιζαν δυσχέρειες στην εξυπηρέτηση των δανείων τους. Σε γενικές γραμμές, η μείωση των δόσεων επιτυγχάνεται με την παροχή μιας περιόδου χάριτος, κατά τη διάρκεια της οποία ο δανειολήπτης καταβάλλει μόνο τους τόκους ή ενδεχομένως και ένα μέρος του κεφαλαίου. Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις η τράπεζα επανελέγχει την κατάσταση του δανειολήπτη ύστερα από έναν χρόνο.

Πιο μόνιμες λύσεις επιτυγχάνονται με την αύξηση του χρόνου αποπληρωμής, που επιτρέπει τη μείωση της δόσης. Στις περιπτώσεις καταναλωτικών δανείων, η μηνιαία καταβολή μπορεί να υποχωρήσει αισθητά, εφόσον ο δανειολήπτης δεχθεί να παράσχει εξασφαλίσεις στην τράπεζα. Με τον τρόπο αυτόν είναι δυνατή η σημαντική μείωση του επιτοκίου, καθώς και η ταυτόχρονη αύξηση της περιόδου αποπληρωμής.

Εξάλλου, οι πιο «βαριές» περιπτώσεις αντιμετωπίζοντ