Κινηματογραφικοί ήρωες και υπερήρωες στις σκοτεινές αίθουσες

Μια κινηματογραφική εβδομάδα, η οποία έχει να προσφέρει ταινίες για διαφορετικά γούστα. Καθημερινοί υπερήρωες σε ένα σημαντικό ελληνικό ντοκιμαντέρ παρατήρησης, αλλά και το πολυδιαφημισμένο μπλοκμπάστερ με υπερήρωες της DC.

του Δημήτρη Ζαχαράκη

Batman v Superman: Dawn of Justice

Λεζάντα: (Δράσης, 2016, Διάρκεια: 153′) Σκηνοθεσία: Ζακ Σνάιντερ, Παίζουν: Χένρι Κάβιλ, Μπεν Άφλεκ, Γκαλ Γκαντότ, Τζέσι Άιζενμπεργκ, Έιμι Άνταμς, Τζέισον Μομόα, Χόλι Χάντερ, Λόρενς Φίσμπερν, Νταιάν Λέιν.

Με δύο υπερήρωες στην συσκευασία μιας σούπερ ντούπερ παραγωγής, η πολυαναμενόμενη μεταφορά από το χαρτί στην οθόνη κεντρίζει αυτήν την εβδομάδα το ενδιαφέρον των φανατικών των ταινιών κόμιξ. Με καταιγιστική δράση από το πρώτο λεπτό και οπτικά εφέ που βουλιάζουν στην μαύρη φωτογραφία, οι δημιουργοί επιδιώκουν να μπολιάσουν την ατμόσφαιρα του κόμικ, επιφυλάσσοντας παράλληλα αρκετές εκπλήξεις για τους πιο μυημένους. Η πλοκή, όμως, και η διαχείριση του θέματος μάλλον αδικεί συνολικά την παραγωγή, γιατί δεν δίνει δυνατότητα στον θεατή να κάνει τις δικές του αναγνώσεις στην ιστορία. Με τον Κρίστοφερ Νόλαν στην παραγωγή και τον Ζακ Σνάιντερ στη θέση του μαέστρου (ήδη επιτυχημένο σκηνοθέτη ταινιών κόμικ: «300», «Watchmen», «Superman: Ο άνθρωπος από ατσάλι» κ.ά.) και ένα σπουδαίο επιτελείο ηθοποιών: ο Μπεν Άφλεκ εξαιρετικός στην πρώτη του ταινία ως Batman, ο κλασσικός πλέον Χένρι Κάβιλ ως Superman και ο Τζέσε Άιζενμπεργκ σε ένα ρόλο που κλέβει εντυπώσεις ως Lex Luthor. Δυστυχώς όμως, μια καλή διανομή δεν αρκεί από μόνη της για να συνεπάρει τον θεατή σε μια αλληγορία, όπως σε παλαιότερες παραγωγές της DC, («Σκοτεινός Ιππότης» του Νόλαν για παράδειγμα), καθώς η σεναριακή πλοκή και η επιφανειακή προσέγγιση της ιστορίας τον κρατούν, μάλλον, σε απόσταση. Εντούτοις, πρόκειται για αδιαφιλονίκητο blockbuster, αναμένεται να συναγωνιστεί στα ταμεία τον «Deadpool», την άλλη μεγάλη φετινή επιτυχία με υπερήρωες. Αναζητήστε το και σε αίθουσα 3D και ATMOS, όπου διατίθεται.

Επόμενος σταθμός: Ουτοπία

Λεζάντα (Ελλάδα, 2015, Διάρκεια: 95΄) Σκηνοθεσία: Απόστολος Καρακάσης

Με συμμετοχή στο περίφημο IDFA (International Documentary Festival of Amsterdam) και μετά την πρόσφατη προβολή του στη χώρα μας στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, βγαίνει αυτήν την εβδομάδα στις αίθουσες το ντοκιμαντέρ «Επόμενος σταθμός: Ουτοπία». Ο Απόστολος Καρακάσης με άρτιο κινηματογραφικό τρόπο καταγράφει τις πτυχές της καθημερινής προσπάθειας των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟΜΕ) να σταθούν στα πόδια τους και να διαχειριστούν μόνοι τους το χρεοκοπημένο εργοστάσιο, βρισκόμενοι παράλληλα σε δικαστική αντιδικία με το πρώην αφεντικό τους. Με προφανές το πολιτικό ενδιαφέρον, η ταινία καταφέρνει να εισδύσει στην καθημερινότητα της ομάδας των εργατών στη Θεσσαλονίκη και να καταγράψει στιγμές ανθρώπινες και αληθινές. Για όσους αρέσκονται σε γλυκόπικρες ιστορίες της εργατικής τάξης, η ταινία θυμίζει βρετανικό ρεαλισμό (Κεν Λόουτς ή σκηνές από το Full Monty), για το χιούμορ, την ανθρωπιά και την ισορροπία, με την οποία παρουσιάζει στον θεατή τους χαρακτήρες της. Μια σημαντική ταινία, ένα αποκαλυπτικό οδοιπορικό για την αυτοδιαχείριση, αλλά και την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας την τελευταία τριετία, κερδίζει το στοίχημα και δεν ωραιοποιεί τις καταστάσεις, ούτε κολακεύει τους πρωταγωνιστές της. Το χειροκρότημα 5 λεπτών στην πρεμιέρα της ταινίας, στο κατάμεστο Ολύμπιον, με τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ παρόντες, απέδειξε ότι πρόκειται για ένα θέμα σύγχρονο, που μπορεί να συγκινήσει και ταυτόχρονα να προβληματίσει τους θεατές του.

Anomalisa

Ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος Τσάρλι Κάουφμαν («Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς», «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού», «Η Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης») αποφασίζει να σκηνοθετήσει ταινία για δεύτερη φορά (πρώτη ήταν το 2008 στο «Η Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης»), αλλά αυτή την φορά animation. Ένα animation «ακατάλληλο για ανηλίκους». Μια ιστορία κινουμένων σχεδίων, καθόλου παραμυθένια, που όχι μόνο δεν ωραιοποιεί τίποτα, αλλά κάνει το ακριβώς αντίθετο. Οι πρωταγωνιστές έχουν προβλήματα -εσωτερικά και εξωτερικά- δυσκολεύονται π.χ. -όπως όλοι μας- να βγάλουν τα ρούχα στο σεξ και δεν αφαιρούνται ως δια μαγείας όπως στις ταινίες, έχουν κοιλίτσα, κάνουν μικρές, καθημερινές γκάφες που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε, ονειροβατούν και προσγειώνονται απότομα στην πραγματικότητα. Ένας διάσημος ομιλητής ταξιδεύει σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ. Σε αίθουσες ξενοδοχείων παρουσιάζει το βιβλίο του, το όποιο έχει αλλάξει ήδη τις ζωές πολλών ανθρώπων. Ο ίδιος, όμως, έχει χάσει το νόημα της ύπαρξης, έχει έναν συμβατικό γάμο και φίλους που δεν «αναγνωρίζει». Το ιδιαίτερο στην ταινία είναι ότι όλοι οι χαρακτήρες έχουν ανδρικές φωνές. Όλοι ακούγονται ίδιοι στο μυαλό του πρωταγωνιστή, μέχρι που εμφανίζεται κάποια, η οποία ηχεί διαφορετικά και… Η ταινία θιγεί σοβαρά θέματα με χιούμορ κι είναι ένα μικρό διαμαντάκι κινηματογραφημένο σε αργούς ρυθμούς. Βραβεύτηκε στη Βενετία και οδεύει για τα Όσκαρ.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ

«Γάμος αλά ελληνικά 2»

Ποιός δε θυμάται τη φασαριόζικη οικογένεια Πορτοκάλος και τον «Γάμο αλά ελληνικά» του 2002, που σάρωσε εισπρακτικά χαρίζοντας άπειρες στιγμές γέλιου; Η πολυαναμενόμενη συνέχειά της με τίτλο «Γάμος αλά ελληνικά 2» έρχεται, με τους ίδιους πρωταγωνιστές και μία προσθήκη-έκπληξη, που ακούει στο όνομα Έλενα Καμπούρις κι ενσαρκώνει την έφηβη κόρη της Τούλας και του Ίαν, η οποία ετοιμάζεται να φύγει για σπουδές στο Κολέγιο! Όμως σε κάθε ελληνική οικογένεια ανά τον κόσμο ο απογαλακτισμός των παιδιών είναι μια δύσκολη υπόθεση…

Άτακτος παππούς

Ο θρυλικός Robert De Niro υποδύεται έναν παππού πιο αντισυμβατικό από τον ίδιο του τον εγγονό, τον οποίο ενσαρκώνει ο ανερχόμενος Zac Efron. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο παραγωγός και σεναριογράφος του Borat, Dan Mazer, με σκοπό να στήσει μια πιπεράτη κωμωδία-οδοιπορικό με απρόβλεπτες συνέπειες και ξεκαρδιστικές καταστάσεις. Στις παραμονές του γάμου του, ο μετρημένος Jason δέχεται να κάνει ένα οδικό ταξίδι με τον παππού του, έναν ακόλαστο πρώην αξιωματικό του στρατού με κρυφή ατζέντα. Προορισμός τους η Φλόριντα. Για την κατάληξη κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος.