Η θεία μου η χίπισσα: Σε ποιο νησί γυρίστηκε η αγαπημένη ταινία

Η θεία μου η χίπισσα είναι κινηματογραφική ταινία που γυρίστηκε στα 1970. Μια καθαρίστρια ξενοδοχείου σπουδάζει την κόρη της στο εξωτερικό. Καθώς μαθαίνει πως έρχεται αιφνιδιαστικά, ένας πλούσιος ένοικος του ξενοδοχείου την βοηθά να παραστήσει την πλούσια. Ερχόμενη η κόρη της απογοητεύεται από τη μητέρα της και παρατάει τον χίπι αγαπημένο της και τα φτιάχνει με τον πλούσιο ένοικο του ξενοδοχείου. Η μητέρα της παντρεύεται τον πλούσιο πατέρα του πρώην αγαπημένου της κόρης της.

Αυτό που ίσως αναρρωτιέται πολύς κόσμος είναι πού τελικά γυρίστηκε η ταινία. Στο συγκεκριμένο

φιλμ η Ρένα Βλαχοπούλου έκανε μια ωραιότατη περιοδία σε πολλά νησιά, με πιο χαρακτηριστική σκηνή αυτήν που γυρίστηκε στα Μάταλα Κρήτης!

Η ξεκαρδιστική σκηνή με τον κουβά

Η ταινία «Η θεία μου η χίπισσα» του Αλέκου Σακελάριου, με πρωταγωνιστές τη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Ανδρέα Μπάρκουλη και τη Νόρα Βαλσάμη, αγαπήθηκε από το κοινό και άφησε πίσω της αξέχαστες σκηνές και ατάκες. Έκανε πρεμιέρα στις 23 Νοεμβρίου του 1970 και έκοψε 481 χιλιάδες εισιτήρια. Οι καλύτερες στιγμές της ταινίας ήταν οι αυτοσχεδιασμοί της Βλαχοπούλου η οποία συνήθιζε να μην ακολουθεί πιστά τα κείμενα, αιφνιδιάζοντας συχνά ηθοποιούς και τεχνικούς. Ο Αλέκος Σακελλάριος ανέφερε πως «με τη Ρένα, πραγματικά δεν ήξερες πού θα τελειώσεις και πόσα φιλμ θα χρειαστείς».

Ο Σακελλάριος μάλιστα είχε αναφερθεί διεξοδικά πως η Βλαχοπούλου, αυτοσχεδίασε μπροστά στο φακό και έφτιαξε μόνη της μια αξέχαστη κωμική σκηνή στην «Θεία μου τη χίπισσα»: «Θυμάμαι είχαμε μια σκηνή που κάνει την καθαρίστρια και επειδή δεν ήθελε να τη δει και να την αναγνωρίσει ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, πρέπει να κρυφτεί κάτω από ένα τραπέζι μέχρι να φύγει. Αφού λοιπόν της είπα τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να κινηθεί, ξεκινήσαμε το γύρισμα. Η Ρένα, κρατώντας τον κουβά στα χέρια, καθώς γυρίζαμε τη σκηνή, βάζει τον κουβά στο κεφάλι, σκοντάφτει, πέφτει κάτω, γλιστράει στα νερά και τέλος πάντων προσπαθούμε όλοι να δούμε που θα τελειώσει όλο αυτό το αυτοσχέδιο πανδαιμόνιο που δημιούργησε. Ο καμεραμάν ρωτάει απορημένος:

-Τι να κάνω; Να σταματήσω ή να συνεχίσω να τραβάω;

– Τράβα, του κάνω.

Η σκηνή τελείωσε μετά από αρκετή ώρα και πραγματικά ήταν ένα αριστούργημα. Δεν πετάξαμε τίποτα από το φιλμ».