Αριστοτέλης Ωνάσης: Ο άνθρωπος που μετέτρεψε τη ζωή σε μύθο

Δεν ήταν απλώς ένας εφοπλιστής. Δεν ήταν ένας ακόμα επιτυχημένος επιχειρηματίας. Ήταν ένας άντρας που αψήφησε τη μοίρα του, που πήρε τη ζωή στα χέρια του και τη μεταμόρφωσε σε έναν θρύλο. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να ειπωθεί ότι δεν γεννήθηκε για να ακολουθεί, αλλά για να ηγείται, αυτός ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Η ιστορία του δεν είναι μόνο μια αφήγηση για πλούτη και εξουσία. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από το μηδέν, ενός παιδιού που είδε τη γενέτειρά του να φλέγεται και που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα πάντα για να χτίσει τον κόσμο του από την αρχή. Ενός νεαρού που δεν δέχτηκε ποτέ ότι υπάρχουν όρια, που δεν φοβήθηκε να ρισκάρει και να διεκδικήσει ακόμα και εκείνα που οι άλλοι θεωρούσαν ανέφικτα.

Γεννήθηκε σε μια εύπορη οικογένεια στη Σμύρνη, όμως η ζωή δεν του επέτρεψε να ζήσει μέσα σε αυτήν την ασφάλεια για πολύ. Η καταστροφή του 1922 ήταν το πρώτο μεγάλο χτύπημα – ένα χτύπημα που θα λύγιζε πολλούς. Όχι όμως εκείνον. Αντί να παραμείνει πρόσφυγας, αποφάσισε να γίνει δημιουργός της δικής του μοίρας. Η πρώτη του μεγάλη απόφαση ήταν να φύγει. Αναζήτησε την ευκαιρία εκεί που οι άλλοι έβλεπαν μόνο αδιέξοδα. Έφτασε στην Αργεντινή με ελάχιστα χρήματα και κανένα προνόμιο. Ήταν απλώς ένας ακόμα μετανάστης. Αλλά δεν ήταν σαν τους άλλους. Μέσα σε λίγα χρόνια, η εξυπνάδα του, η διορατικότητά του και η απίστευτη ικανότητά του να καταλαβαίνει τις αγορές τον έφεραν στην κορυφή. Δεν αρκέστηκε ποτέ στα λίγα. Ήξερε ότι για να κυριαρχήσεις, πρέπει να σκέφτεσαι μπροστά. Έτσι, από την επιχείρηση των καπνών, πέρασε στη ναυτιλία. Και εκεί δεν ακολούθησε τον δρόμο των άλλων. Αντί να χτίσει έναν στόλο όπως όλοι οι υπόλοιποι, επένδυσε στα τάνκερ, βλέποντας ότι το μέλλον ανήκει στο πετρέλαιο.

Δεν ήταν τύπος των θεωριών. Ήταν άντρας της πράξης. Με το θάρρος του, την ευφυΐα του και μια απίστευτη ικανότητα να βλέπει το μέλλον της οικονομίας πριν από τους άλλους, έχτισε τη μεγαλύτερη ναυτιλιακή αυτοκρατορία που είχε γνωρίσει ο κόσμος. Όμως, ο Ωνάσης δεν έζησε μόνο για το χρήμα. Έζησε για τη δύναμη, για την επιρροή, για το πάθος. Δεν του αρκούσε να είναι επιτυχημένος – ήθελε να είναι μοναδικός. Και ήταν. Από τις συμφωνίες που συντάραξαν τις παγκόσμιες αγορές, μέχρι τους πολυτελείς κύκλους στους οποίους κινούνταν, από τη «Χριστίνα», τη θαλαμηγό όπου υποδέχθηκε μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, μέχρι τον Σκορπιό, τον δικό του παράδεισο στο Ιόνιο, κάθε κίνηση του Ωνάση ήταν μια δήλωση ισχύος, μια απόδειξη ότι είχε κατακτήσει τον κόσμο.

Και έπειτα, ήρθαν οι τραγωδίες. Ο γάμος του με την Τίνα Λιβανού του χάρισε δύο παιδιά, όμως η σχέση τους δεν άντεξε. Η θυελλώδης σχέση του με τη Μαρία Κάλλας, γεμάτη ένταση, πάθος και αλληλοθαυμασμό, ήταν μια ιστορία που συγκλόνισε την εποχή της. Και μετά, ήρθε η μεγαλύτερη έκπληξη: ο γάμος του με την Τζάκι Κένεντι, μια κίνηση που τάραξε την παγκόσμια κοινή γνώμη και τον έφερε στο κέντρο της προσοχής όσο ποτέ άλλοτε. Όμως, ο μεγαλύτερος πόνος ήρθε το 1973, όταν ο γιος του, Αλέξανδρος, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Ήταν η πρώτη φορά που ο Ωνάσης έμοιαζε αδύναμος. Ο κόσμος του έσπασε, και μαζί του έσπασε και η θέληση για ζωή που τον είχε οδηγήσει στην κορυφή.

Δύο χρόνια αργότερα, στις 15 Μαρτίου 1975, ο Αριστοτέλης Ωνάσης έφυγε από τη ζωή. Δεν ήταν πια ο ατρόμητος άντρας που κυβερνούσε τις θάλασσες και τις αγορές. Ήταν ένας πατέρας που είχε χάσει τον γιο του, ένας άντρας που είχε χάσει το πάθος του για ζωή. Όμως, ο θρύλος του παρέμεινε. Ο Ωνάσης δεν ήταν απλώς ένας πλούσιος άνθρωπος. Ήταν ο Έλληνας που αψήφησε τα πάντα, που δεν δέχτηκε περιορισμούς, που δημιούργησε τη δική του πραγματικότητα. Σήμερα, ο κόσμος θυμάται το όνομά του όχι μόνο για τον πλούτο του, αλλά για το θάρρος, τη διορατικότητα, το πάθος και τη δύναμή του να ανατρέπει τους κανόνες. Ο Ωνάσης δεν ακολούθησε ποτέ το μονοπάτι που του έδειχναν. Άνοιξε δικά του, εκεί που κανείς άλλος δεν τολμούσε να περπατήσει. Και αυτός είναι ο λόγος που η ιστορία του δεν θα ξεχαστεί ποτέ.