Η κρίση «ενώνει» οικογένειες! – Παίρνουν τους ηλικιωμένους σπίτι για να έχουν τη σύνταξη τους

Μεγάλη βοήθεια φαντάζει στις οικογένειές τους η σύνταξη τω ηλικιωμένων. Με την ανεργία στα ύψη, επιδόματα και μισθοί πολλές φορές δεν αρκούν ενώ τα επιδόματα που λαμβάνουν μηνιαίως οι συνταξιούχοι μπορούν να κάνουν την κρίσιμη διαφορά σε μια οικογένεια. Αυτή είναι η κύρια αιτία πίσω από τη μαζική «εκκένωση» που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στα γηροκομεία όλης της χώρας.

«Υπάρχει έντονη κινητικότητα» σημειώνει στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων κ. Στέλιος Προσαλίκας. «Πολλοί αποφασίζουν να πάρουν τους ηλικιωμένους στο σπίτι προκειμένου να επωφεληθούν από τη σύνταξη τους και να τα βγάλουν πέρα». Η απόφαση δεν λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία. «Για να είναι ένας άνθρωπος σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων σημαίνει ότι είναι βαρύ περιστατικό και απαιτεί ιδιαίτερη ενασχόληση. Οι άνθρωποι όμως φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να υπερβάλλουν εαυτόν αναλαμβάνοντας τη φροντίδα τους, προκειμένου να μην πληρώνουν το γηροκομείο», εξηγεί.

Στη χώρα μας λειτουργούν περί τις 100 ιδιωτικές μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και 100 μονάδες που λειτουργούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (κυρίως της Εκκλησίας ή κληροδοτημάτων). Η συνολική δυναμικότητά τους φτάνει τα 15.000 άτομα. Σύμφωνα με τον κ. Προσαλίκα, πριν από την κρίση, η πληρότητα των μονάδων αυτών έφτανε το 100%, με ολοένα και αυξανόμενη πίεση για αύξηση των θέσεων. Σήμερα η πληρότητα δεν ξεπερνά το 80%. «Κάποτε ο αριθμός των μονάδων θεωρούνταν μικρός σε σχέση με τις απαιτήσεις της χώρας. Σήμερα υπάρχουν άδειες θέσεις σχεδόν σε όλα τα γηροκομεία».

Το δίλημμα φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν πολλοί. Από τη μία, το δέλεαρ της σύνταξης είναι σημαντικό, από την άλλη όμως η φροντίδα του ηλικιωμένου ενδέχεται να απαιτεί, εκτός από κόπο, και χρήμα. «Το κόστος της κατ’ οίκον περίθαλψης είναι επίσης υψηλό», λέει ο κ. Προσαλίκας. Τα τελευταία χρόνια οι μονάδες έχουν ρίξει τις τιμές, προκειμένου αφενός να αναχαιτίσουν το κύμα φυγής των ηλικιωμένων αλλά και να συντονιστούν με το πνεύμα της εποχής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το κόστος δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ (όχι για μονόκλινο). Την ίδια στιγμή, η αμοιβή των γηροκόμων και των νοσοκόμων που εργάζονται ως εσωτερικές κυμαίνεται γύρω στα 500 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, όλα θα εξαρτηθούν από την πορεία της οικονομικής κρίσης. «Η απόσυρση των ηλικιωμένων από τις μονάδες φροντίδας έχει διαφανεί ως “λύση” στο πρόβλημα της ανεργίας», καταλήγει ο κ. Προσαλίκας. «Οι περισσότεροι άνεργοι στη χώρα μας άλλωστε ζουν από τις συντάξεις των γονιών ή των παππούδων τους παρά τα ειδικά επιδόματα. Αν αυξηθεί περαιτέρω η ανεργία, η τάση εκκένωσης των γηροκομείων θα ενταθεί».